Ο χαρακτήρας του αγώνα μας... (μέρος β')

[...] Καλλιεργήθηκε σκοπίμως και δολίως η καταφατική ειλικρίνεια απέναντι σε οτιδήποτε μοιάζει εθνικό, δίχως πρότερη εξέταση και άνευ οιασδήποτε σκέψεως σε δεύτερο χρόνο. Οι καιροί σίγουρα απαιτούν τομές και νέες δραστηριότητες, ξεπερνώντας τα καθιερωμένα. Κατ' αυτό τον τρόπο λοιπόν η πολιτική διάσταση του αγώνα είναι ανάγκη να υπερβεί τις πολυκατοικίες ιδεολογικής συμφόρησης και τους τέσσερις τοίχους δομημένων καταστάσεων. Εμείς οι Έλληνες τελικά σε κάθε επίπεδο επιμένουμε στην παρηκμασμένη νοοτροπία να συντηρούμε καταστάσεις, οι οποίες απλώς διαιωνίζουν μια νεφελώδη και «συννεφιασμένη Κυριακή» στην πολιτική ζωή του τόπου. Κι όμως! Διαθέτοντας όλες τις αρετές εκείνες οι οποίες θα μπορούσαν να ανυψώσουν το επίπεδο της ιδεολογίας μας σε καθαρά πρακτικό επίπεδο, δημιουργώντας έναν εγγενή και αρμονικό τρόπο ζωής, εγκαθιδρύοντας την ιδεολογία μέσα στην καθημερινότητά μας, όχι ως κάτι επιπρόσθετο, ως καταφύγιο των ψυχολογικών μας προβλημάτων ή ως «φόρμα επιβίωσης», αλλά αντιθέτως ως επιτακτική ανάγκη δεδομένων των συνθηκών και των αναγκών ενός πραγματικά ειλικρινούς ρεύματος με ρεαλιστική διείσδυση στα κοινωνικά ζητήματα θα μπορούσαμε να δούμε με άλλο μάτι αρκετά πράγματα. Μπορούμε όμως;

Κάτι τέτοιο συνεπάγεται μια επίσης ειλικρινή προσέγγιση των κοινωνικών ζητημάτων και όχι μια ρηχή αναδίπλωση τακτικής «για τα μάτια του κόσμου». Ένα ριζοσπαστικό εθνικιστικό κινημα επιδιώκει επι της ουσίας να εργαστεί πάνω στη βάση λύσεων και διόδων εξόδου απο την ιδεολογική κρίση ταυτότητας και όχι στην δημιουργία ψευδεπίγραφων εντυπώσεων. Δεν θέλουμε τα «γλυκά μάτια» της γειτόνισσας, στον αντίποδα θέλουμε την δημιουργία καταστάσεων. Αν κάθε «δράση» αποτελεί απο μόνη της μια «αντίδραση» μικρού παιδιού, τότε με ακλόνητη βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι το μέλλον του κινήματος που όσοι επιμένουν να ονειρεύονται - χωρίς να είναι όμως και ονειροπαρμένοι ή ιδεολογικά υπνοβάτες - προδιαγράφεται μελανό, αν στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν διαγράφεται με τέτοιες συμπεριφορές. Μην αναζητάτε χάριν ματαιοδοξίας να κερδίσετε λοιπόν «οπαδούς» και επομένως «μηδενικά» στο σύνολο. Να επιζητούμε καλύτερα όλοι μας να προσεγγίσουμε σκεπτόμενους - νοήμονες ανθρώπους. Οι «οπαδοί» ας παραμείνουν σε ιδεολογικές κερκίδες να εκλιπαρούν για ένα φάουλ των «αντιπάλων» ή ακόμα πιο αισιόδοξα για ένα πιθανό γκόλ της κομπανίας τους...

Για όλους τους υπόλοιπους, προχωρήστε μπροστά παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια σας και την ανάλογη πρωτοβουλία των κινήσεων. Σχηματίστε μικρές ομάδες, δίκτυα βάσης ανεξάρτητα, αυτοχρηματοδοτούμενα, συνειδησιακά ελεύθερα, και αναπτύξτε τη δράση σας. Αυτή θα είναι και η ταυτότητά σας. 

 

 Η συνολική ταυτότητα ενός ισχυρού αυτόνομου οργανισμού δεν προέρχεται από την επιβολή γραμμής και τα πολιτικά συμφέροντα αλλά από τον καθένα από εμάς ξεχωριστά και όλους μας μαζί. Αποτελεί με άλλα λόγια κάτι το συνεχές και δυναμικό ως προς την ανανέωσή του, κάτι το μη στατικό και είναι αυτό το στοιχείο που το κάνει και έναν ιδανικό εκτός των άλλων τρόπο έκφρασης. Τολμήστε το διαφορετικό... (συνεχίζεται)

«Οικοδόμος» του μέλλοντος

http://www.ediktyo.gr/