Μέλπω Μερλιέ

Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1890. Λόγια και μουσικός, το γένος Λογοθέτη, σύζυγος του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Οκτάβιου Μερλιέ. Σπούδασε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείου της Κων/πόλης και έλαβε μαθήματα πιάνου από τη Σοφία Σπανούδη.

Μετά το θάνατο του πατέρα της η οικογένεια της εγκαθίσταται στη Γενεύη όπου η Μέλπω παρακολουθεί μαθήματα μουσικής στο Ωδείο. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1913 και δίνει κονσέρτα σε διάφορες ελληνικές πόλεις καθώς και στην Κων/πολη και την Αίγυπτο.Διορίζεται καθηγήτρια της Ιστορίας της Μουσικής στο Ωδείο του Πειραιά, γράφει και εκδίδει το 1916 την «Ζωή του Μπετόβεν».

Μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου μεταβαίνει στην Γαλλία για σπουδές στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης με τον καθηγητή της νεοελληνικής γλώσσας και φιλολογίας Ουμπέρ Περνό.Το 1921 διορίζεται λέκτορας της Νεοελληνικής. Στη συνέχεια έρχεται στην Ελλάδα και συλλέγει διάφορα τραγούδια της Ρούμελης τα οποία εξέδωσε το 1931. Από το 1923 όπου παντρεύεται τον Οκτάβιο Μερλιέ εγκαθίσταται στην Αθήνα και από το 1925 εργάστηκε για τη διάσωση του λαογραφικού θησαυρού της Ελλάδος και του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Σε συνεργασία με τον καθηγητή Περνό και άλλων ελλήνων διανοούμενων κατάρτισε από το 1929 έως το 1931 συλλογή με 220 φωτοαντιγραφικούς δίσκους με 660 λαϊκά τραγούδια.
Το 1930 δημιούργησε το Μουσικό και Λαογραφικό Αρχείο και το 1933 ίδρυσε το «Αρχείο Μικρασιατικής Λαογραφίας»

http://gomedusa.blogspot.com/