ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΩΛΟ ;;; ....

ΠΙΕΖΟΥΝ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ..... Μας έχουν πρήξει οι Αλβανοί με το θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών τους στην Ελλάδα! Με δηλώσεις του στον αλβανικό Τύπο και συγκεκριμένα στην εφημερίδα "Gazeta 55", ο Αλβανός πρέσβης στην Αθήνα, Μιναρόλι, επανέρχεται για πολλοστή φορά στο θέμα της εκμάθησης της αλβανικής γλώσσας από τα παιδιά των μεταναστών. Και την ώρα που πετάει ξανά τη φιτιλιά, υπογραμμίζει ότι η αλβανική γλώσσα στην Ελλάδα δεν πρέπει να αντιμετωπισθεί ως πολιτικό πρόβλημα, αλλά ως κοινωνικό και παιδαγωγικό. Μας περνά, φαίνεται, για ηλίθιους! Μας γνωστοποιείται δε, ότι δεν υπήρξαν εμπόδια στη λειτουργία τους και ότι για τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών, βάσει διακρατικής συμφωνίας, το ελληνικό κράτος διαθέτει χώρους διδασκαλίας, μετά το πέρας του ωραρίου των μαθημάτων. Επίσης, το υπουργείο Παιδείας της Αλβανίας διοργανώνει θερινά σεμινάρια για τους Αλβανούς καθηγητές που εργάζονται στην Ελλάδα. Και φυσικά, στην Αθήνα λειτουργεί ένας αλβανικός παιδαγωγικός φορέας για τον συντονισμό του έργου της εκμάθησης της αλβανικής γλώσσας με αποτελεσματικό τρόπο. Αλβανική υστερία Ο πρέσβης προσπάθησε να κρατήσει χαμηλά τους τόνους, αρκούμενος σε "σπόντες". Όμως κάποιοι άλλοι συμπατριώτες του, ακολούθησαν άλλη τακτική. Ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας "Shqip" εν ονόματι Λόρεν Ραμπέτα, σε άρθρο του με τίτλο "Τίρανα, Αθήνα και τα αλβανικά σχολεία στην Ελλάδα", αναφέρεται σε κρούσματα ρατσισμού εις βάρος Αλβανών μαθητών(ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ !!! ). Ξεθάβει την υπόθεση του Οδυσσέα Τσενάι και μια ανάλογη υπόθεση, ένα χρόνο μετά, με μια μαθήτρια εν ονόματι Σόνιλα Μετούσι. Εδώ αναφέρει ότι και στις δύο περιπτώσεις, η κοινή γνώμη, οι Έλληνες μαθητές και οι γονείς τους, αφαίρεσαν από μαθητές αλβανικής καταγωγής το δικαίωμα να συμμετάσχουν σε εθνικές εορτές ως σημαιοφόροι. (ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΠΡΑΞΑΝ ! ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ; ΔΕ ΣΑΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕ; ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ.....) Καλούν για δράση κατά Ελλάδος Από τον τύπο εν ονόματι Ραμπέτα μαθαίνουμε ότι οι Αλβανοί μετανάστες έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους από τα Τίρανα, ότι η ΕΛΑΣ τους κακομεταχειρίζεται, ότι ταλαιπωρούνται την περίοδο διακοπών λόγω αναμονή στα σύνορα, σε ουρές χιλιομέτρων (τι φρίκη…), ότι υπάρχουν πολλά κρούσματα καταστροφής της αλβανικής σημαίας, ότι… τους σκοτώνουμε (αναφέρονται σε κάποια συμπλοκή με νεκρό, μετά από αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων των δύο χωρών), χωρίς ουσιαστικά να υπάρξει κάποια αντίδραση από τα επίσημα Τίρανα. Ο Ραμπέτα, αναφέρεται και αυτός στην "αδιαφορία" της αλβανικής κυβέρνησης για τα σχολεία των μεταναστών στην Ελλάδα. Μάλιστα, παραθέτει δηλώσεις του αντιπροέδρου του "Κινήματος Σοσιαλιστικής Ολοκλήρωσης", Ξούφι, ο οποίος λέει ότι οι διμερείς συμφωνίες έχουν λειτουργήσει μόνο προς όφελος της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Επίσης, μαθαίνουμε ότι η Αθήνα έχει την "υποχρέωση" να δημιουργήσει, τις κατάλληλες συνθήκες για την εκμάθηση της αλβανικής γλώσσας, για τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών, καθώς δεν υπάρχει ούτε ένα αλβανικό σχολείο στην Ελλάδα. Από εδώ το πάνε, από εκεί το πάνε, να τα πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος ΚΑΙ τα σχολεία τους! Να τους πούμε… ευχαριστώ! Η ανάγνωση του αλβανικού Τύπου από τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, βγάζει μαργαριτάρια. Μαθαίνουμε λοιπόν από τον Ραμπέτα, ότι στις ευρωπαϊκές χώρες, ο μέσος αριθμός γεννήσεων είναι 1,47 παιδιά ανά γυναίκα, ενώ στην Ελλάδα και στην Ισπανία, 1,25. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα και οι άλλες μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες "οφείλουν να μην υποκρίνονται", αφού η αντιμετώπιση του δημογραφικού τους προβλήματος επιτυγχάνεται μέσω… των μεταναστών! Πως δεν μας είπε ότι οι Αλβανοί μας… "εμπλουτίζουν" κοινωνικά και πολιτιστικά κιόλας! Τέλος: το αλβανικό κράτος πρέπει να πάψει να υποκρίνεται και να ζητήσει, επίμονα μάλιστα, όσα η ελληνική κυβέρνηση ζητά για την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας. Μπα, ζητάμε κιόλας; Και αυτό, γιατί υπάρχει… «ανισότητα» στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Αυτή μεταφράζεται ως εξής: το αλβανικό κράτος εξαρτάται οικονομικά από τα εμβάσματα των μεταναστών, που το 2006, ανήλθε σε περίπου 1.000.000.000 ευρώ. Τους ζούμε και μας ζητούν και τα ρέστα…