Ο Κανένας και ο «Κανένας»

Dexter : Ένα εξαιρετικό κείμενο που όλοι πρέπει να διαβάσετε.....

«Λυτρωτής λόγος»… Είναι αυτός που υπόσχεται φαγητό στους πεινασμένους, ελευθερία στους σκλάβους, δικαιοσύνη στους αδικημένους, μετά-θάνατον ζωή σ’ όσους φοβούνται το θάνατο, κλπ. Πάντα στοχεύει στις μάζες, και σήμερα λέγεται προπαγάνδα. Αν προσέξετε λίγο θα δείτε ότι στις μάζες ΔΕΝ αρέσει η αλήθεια. Ισχύει δηλαδή το: και τα αυτιά έχουν τοίχους! Δεν ξέρω για τον Ιωάννη της αποκάλυψης, αλλά ο Καζαντζάκης ποτέ δεν επικαλείται τον λυτρωτή λόγο αλλά θεωρεί ότι: ΑΝΟΙΓΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ, ΟΡΙΣΜΕΝΗ, ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Τώρα τι είναι καθαρό στο μυαλό, και πως μεταφράζεται από το κάθε μυαλό θα μου επιτρέψετε ένα ακόμα απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο: «Θυμούμαι, σ ένα συνέδριο προχτές στη Μόσχα, ένας Νέγρος με μασέλες γορίλα σηκώθηκε να μιλήσει. Οι χειρονομίες του ήταν βίαιες, άγριες, τα κίτρινα μάτια του άστραφταν. Έλεγε κι αυτός και ξανάλεγε τα χιλιοειπωμένα λόγια…

«Προλεταριάτο…ελευθερία…δικαιοσύνη…» με τόσο πάθος που τους έδινε νόημα αφάνταστα απειλητικό. Οι λευκοί Ευρωπαίοι κάτω στην αίθουσα χειροκροτούσαν, νομίζοντας πως οι λέξεις αυτές του Νέγρου είχαν το ίδιο περιεχόμενο που τους έδιναν κι Ευρωπαίοι. Μα όταν ο Νέγρος ούρλιαζε: «Δικαιοσύνη»! εγώ έβλεπα στα μάτια του σφαγή, ανασκολοπισμούς, φαγοπότι κι ερημιά, ενώ όταν οι Φράγκοι έλεγαν: «Δικαιοσύνη» τα μάτια τους γιόμωναν καλοθρεμμένους εργάτες και μεγάλες πολιτείες…»

Τον τελευταίο καιρό ως «λυτρωτής λόγος», μπήκε στη ζωή μας ο κανένας. Όλο και πιο έντονα παρατηρείται, η δημιουργία ενός (αόρατου) νέου κόμματος, με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Δηλαδή, όλο και περισσότεροι άνθρωποι, καταλήγουν στο να μην ξέρουν… ποιός είναι ο καταλληλότερος «σωτήρας», να μην γνωρίζουν αν θα κουκουλωθούν τα σκάνδαλα, και γενικά να αποφεύγουν απαντήσεις πού θέτουν οι δημοσιογράφοι-δημοσκόποι. Παρατηρείται έτσι μια νέα τάση, κουρασμένων, αηδιασμένων από τις πολιτικές εξελίξεις, πού εύστοχα ονομάστηκαν υποστηρικτές ενός νέου κόμματος, με αρχηγό τον Κανένα! Έτσι λοιπόν ο Κανένας έφτασε το 27%, ο Κανένας πάει για το 30% κ.ο.κ. Όμως, ακριβώς εδώ είναι και το παράδοξο. Ότι ενώ από αυτό το ποσοστό, δεν περιμένεις κάποια λύση (πού θα μπορούσε να υπάρξει), όσοι «κόπτονται» για την τύχη αυτού του τόπου, δεν σκέπτονται να εκμεταλλευτούν, ούτε τα επιτεύγματα, ούτε τις ικανότητες ούτε και την αξία εκείνου τού κανένα, απλά γιατί τον αληθινό κανένα τον τρέμουν. Έτσι θέλουν να φτιάξουν τον δικό τους κανένα, κατ’ εικόνα και ομοίωση τους όμως.

Ο αληθινός κανένας, παλιά είχε ξεγελάσει έναν κύκλωπα. Τιμώρησε την κτηνώδη αλαζονεία του και τις κανιβαλικές του διατροφικές συνήθειες, μεθώντας τον με άκρατο οίνο και μπήγοντας του ένα πυρωμένο παλούκι στο μοναδικό του μάτι. Ουρλιάζοντας από τον πόνο, ο φουκαράς ο Πολύφημος καλούσε σε βοήθεια τα αδέλφια του να έρθουν να εκδικηθούν για το κακό που τον βρήκε. «Πώς λέγεται αυτός που σε τύφλωσε;» τον ρωτούσαν οι υπόλοιποι κύκλωπες που είχαν μαζευτεί έξω από τη σπηλιά του. «Κανένας!» έσκουζε ο Πολύφημος, προκαλώντας τον χλευασμό τους και γλιτώνοντας το τομάρι του πονηρού Οδυσσέα και των τρομοκρατημένων συντρόφων του. Σήμερα πρωταγωνιστεί στις τηλεοπτικές δημοσκοπήσεις, ως ο καταλληλότερος να καθαρίσει τον τόπο από τη διαφθορά, ο ικανότερος να λύσει το πρόβλημα της ακρίβειας, αυτός που η κοινωνία εμπιστεύεται για να την οδηγήσει έξω από τη σκοτεινή σπηλιά του γίγαντα που τρώει τα παιδιά της. Ο Κανένας. Αυτός που θα θέλαμε να μας κυβερνάει. Κάποιος με πλαστή και απροσδιόριστη ταυτότητα, που μια μέρα θα πετάξει τα κουρέλια του ζητιάνου από πάνω του για να εξοντώσει τους άπληστους μνηστήρες με τα θανατηφόρα βέλη του. Χωρίς έλεος. Χωρίς πάθος. Σιωπηλά. Έχει μάθει πια ο Κανένας από το πάθημα του φιλόδοξου Οδυσσέα, που βιάστηκε να εξασφαλίσει την υστεροφημία του μόλις πίστεψε ότι το πλοίο του έχει ξεφύγει από τα βράχια που εκτόξευε ο τυφλωμένος γιος του Ποσειδώνα. Αν και στο κάτω-κάτω, τότε υπήρχε μια σοβαρή δικαιολογία, καθώς δεν είναι και μικρό κατόρθωμα να κατατροπώνεις έναν κύκλωπα - ακόμα κι αν έτσι προκαλείς την οργή των θεών. Ενώ ξεπαστρεύοντας σχεδόν μηχανικά μια αγέλη κακομαθημένων απατεώνων, κανένας δεν θα έχει λόγο να νιώθει αρκετά περήφανος ώστε να θέλει να διατυμπανίσει το όνομα του αλλά και κανενός θεού η οργή δεν θα ξεσπάσει.

Αυτός είναι ο αληθινός κανένας. Έρχεται … Είναι ακόμα ζωντανός… Είναι ο ίδιος που σκαρφίστηκε ο Πολυμήχανος Οδυσσέας για να ξεφύγει από τον Κύκλωπα σαν βγήκε στο γυρισμό για την Ιθάκη. Βροντοφωνάζει το μεγάλο ΟΧΙ κι έρχεται για να πάρει πίσω ότι του ανήκει. Τον ξέρουμε όλοι μα κανείς δεν τον φωνάζει ανοιχτά. Άλλοι χαμογελούν σιωπηλά και βράζει το αίμα τους, άλλοι ιδρώνουν, άλλοι σφυρίζουν αδιάφορα. Μα πλησιάζει η ώρα που θα πάρει σάρκα και οστά. Ο Οδυσσέας ως Κανένας, μάς απέδειξε ότι, και πιο ικανός ήταν, και πιο έξυπνος ήταν, και πιο νικητής βγήκε, καθάρισε τον Πολύφημο, και τα περαιτέρω γνωστά. Εδώ ακριβώς είναι και το σημείο πού θέλω να τονίσω. Στον πόλεμο της Τροίας, έλαβαν μέρος και άλλοι ήρωες, βασιλείς, ακόμη και ο ημίθεος Αχιλλέας. Ο Οδυσσέας-Κανένας όμως μάς απέδειξε ότι ο ημίθεος Αχιλλέας, και την Τροία δεν πήρε, αλλά και σκοτώθηκε, ενώ ο Κανένας, και την Τροία πήρε (δική του ιδέα ο Δούρειος Ίππος),και στην Ιθάκη γύρισε, και τούς μνηστήρες σκότωσε, και την Πηνελόπη κράτησε. Συναγωνιστές θα γίνουμε εμείς αύριο ο κανένας, οι πραγματικοί ρυθμιστές της πολιτικής καταστάσεως, με προοπτική τη νίκη, η προτιμάτε τον ένδοξο, θάνατο τού ημίθεου Αχιλλέα;

Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιούλιος 26, 2008