ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΝΤΕΡΤΙΛΗ

ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΙΟΥΣ

«Το πρώτο σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους...Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιό τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει...».

Νίκος Καζαντζάκης

Ο μεγάλος διανοητής του Ελληνισμού μιλάει για θητεία στη ράτσα. Ευθύς εξαρχής απορρίπτει το μωροφιλόδοξο ΕΓΩ και ενώνεται με τον συλλογικό εαυτό, τον εαυτό εκείνο που λειτουργεί σαν αέναη στρατιά-φρουρός της ελληνικής ράτσας. Όταν νιώσει κανείς μέρος της αέναης ράτσας, τότε θέτει το μικρό εγώ του στο περιθώριο και εμπρός τίθεται το συλλογικό ΕΓΩ το οποίο είναι συνάμα ΕΜΕΙΣ. Το επί μέρους ενώνεται αρμονικά με το όλον και συγχωνεύονται σε ένα μαγικό κράμα δύναμης

και στρατηγικής. Τότε είναι που το εργαστήρι της πολεμικής αρετής μεγαλουργεί για λογαριασμό ολάκερου του Ελληνισμού. Τότε νιώθει κανείς ένα με τη φυλετική ψυχή. Τότε μονάχα δύναται κανείς να αντιληφθεί τη φωτιά και το σθένος των προγόνων του. Είμαστε εσχατολογικά προσωρινοί και μικροί μπρός στο μεγαλείο το οποίο λέγεται ΦΥΛΗ. Οι επόμενες γενιές είναι πάντοτε οι κοινωνοί και εμείς οι υπεύθυνοι που οφείλουν να μεταλαμπαδεύσουν ό,τι καλύτερο σε εκείνους.

Ο λόγος της εισαγωγής αυτής έχει ως εφαλτήριο τη μνεία ενός ανδρός του Ελληνισμού και μια αποτίμηση μιας και μοναδικής συγκέντρωσης. Εκθέτοντας τα γεγονότα, ενδεχομένως να δυσαρεστήσουμε πολλούς, ωστόσο η αλήθεια πρέπει να λεχθεί και με κάθε κόστος. Συγκεκριμένα, προ ολίγων μόλις εβδομάδων, πραγματοποιήθηκε μια άκρως τιμητική συγκέντρωση όσον αφορά τους διοργανωτές της αυθορμήτου αυτής συνάξεως ανεξάρτητων αγωνιστών του εθνικού χώρου υπό την ευρεία έννοια του όρου. Ο χώρος της συγκέντρωσης αυτής πρωτόγνωρος για τα ψαλιδόκωλα όρια του αστικού εθνικισμού-κρατισμού, τον οποίο οι μαγαζάτορες του λεγόμενου ακροδεξιού χώρου, εφρόντισαν να μας κληροδοτήσουν και δια των αντιπροσώπων του.

Φυλακές Κορυδαλλού. Απογευματινή ώρα και ημέρα Σάββατο. Τιμώμενο πρόσωπο ο έγκλειστος επί 35 και πλέον συναπτά έτη όντας αμετανόητος Στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής. Ο άνθρωπος που πολέμησε και τίμησε τη στολή του Έλληνα αξιωματικού, ο άνθρωπος που δεν προσκύνησε τη Δημοκρατία των φαύλων, ο άνθρωπος που δεν αιτήθηκε ουδέποτε να τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης από το καθεστώς, τουναντίον το έφτυσε κατάμουτρα και δίχως ίχνος μετάνοιας. Όλοι εμείς, ήμασταν εκεί, προκειμένου να τιμήσουμε τον Άνδρα αυτόν, τον οποίο εδώ και 3 δεκαετίες ο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ και ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ «εθνικός χώρος» των δειλών ακροδεξιών αυλοκολάκων ΔΕΝ είχε καν το ηθικό σθένος να υπερασπιστεί και να τιμήσει καθοιονδήποτε τρόπο. Όλοι εμείς, ήμασταν οι ενσάρκως διαψευστές της ηττοπαθούς εκείνης νοοτροπίας που καλλιέργησε τεχνηέντως ο προδοτικός κορμός των ακροδεξιών αλητών και ρουφιάνων στην νέα γενιά.

Ποιός, αν όχι ο Νικόλαος Ντερτιλής διά της αντρίκιας και παραδειγματικής στάσης του ως ανήρ στην πράξη, έπραξε κάτι που να αξίζει τον σεβασμό μας όλα αυτά τα χρόνια; Απάντηση: μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αντιθέτως, ο «χώρος» διδάχτηκε να θαυμάζει ως λυτρωτές του διάφορα ανδρείκελα που παριστάνουν μέχρις σήμερον τους αγωνιστάς . Άλλοι μη δυνάμενοι να αποβάλουν τις ακροδεξιές παρωπίδες τους και άλλοι πάλι μη δυνάμενοι να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους, μηρυκάζοντας ψευδοεπαναστατικές ρητορείες, απόλυτα ξένες προς τους ίδιους και την αντικειμενική πραγματικότητα. Το ερώτημα «γιατί δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ άλλοτε μια ανάλoγη συγκέντρωση όλα αυτά τα χρόνια» αφήνεται κυνικά να τεθεί στον καθένα από εσάς σε μια αναμέτρηση με τον εαυτό σας. Όχι άλλη κλάψα και άλλα κάλπικα μνημόσυνα. Τιμή σε όλους εμάς που ήμασταν εκεί αποτίοντας τα δέοντα στον αμετανόητο αγωνιστή. Όσοι καλοπροαίρετοι αυτοπροσδιορίζονται σήμερα ως Εθνικιστές, ας κάνουν και πάλι την αυτοκριτική τους, φέρνοντας στο νού τα σοφά λόγια του Νικόλαου Καζαντζάκη που προαναφέραμε και ας πράξουν αναλόγως. Πέρα από το «Ζήτω η Νίκη», όπως αναφώνησε και ένας εξαίρετος συναγωνιστής σε παλαιότερη σύναξη, υπάρχει και το «Ζήτω Εμείς»!

Επί δύο και πλέον ώρες ο περιβάλλων χώρος στο πλάι των φυλακών Κορυδαλλού, δονήθηκε ατμοσφαιρικά από τα συνθήματα και την παρουσία μας: ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΝΤΕΡΤΙΛΗ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ, κ.α.

Αυτά για τους κόλακες του κοινοβουλευτισμού και τραγικούς υμνητές της αριστερής τρομοκρατίας.

ΤΙΜΗ ΜΑΣ Η ΠΙΣΤΙΣ!

ΑΧΙΛΛΕΥΣ