(ή αλλιώς "αντί-Αμερικάνοι σταματήστε να είστε τόσο Αμερικάνοι")
Ο "φτωχός" πλην τίμιος Έλληνας,που κάνει τα αδύνατα-δυνατά,προκειμένου να ανεμίζει περήφανα στη φαντασία του η σημαία της εβραιοπαϊκής ένωσης,που δήθεν κακοπερνάει ή καλοπερνάει στην πραγματικότητα,καταναλώνει άρτο και θεάματα με τη μεγαλύτερη συχνότητα από όλους τους "ομότιμους" του στην Ε.Ε,ειδικότερα σε ότι αφορά τις καταχρήσεις.Σε μια χώρα σαν και τη δικιά μας, όπου οι μισθοί εξακολουθούν πεισματικά να είναι χαμηλοί,το κόστος επιβίωσης να είναι δυσβάσταχτο, η φαινομενική και μη ανεργία να καλπάζει,ο Έλληνας και πάλι φτωχός πλην τίμιος καταναλωτής επιμένει σε πείσμα των "δειλών και των προσκυνημένων" να πηγαίνει κόντρα σε όλους και όλα, κρατώντας ψηλά την σημαία του καταναλωτισμού!
Γιατί πολύ απλά σε αυτό το υποτυπώδες προτεκτοράτο που φυτοζωεί,ανακάλυψε την τεράστια ιδεολογική αξία,που έχει για αυτόν το χάπι του life style,το shopping therapy,η ιδιοκτησία αντικειμένων,οι διακοπές, ο τρόπος διασκέδασης(γιατί όχι και των εντυπώσεων στην δημόσια ζωή;),τα ρουχαλάκια που διαλέγει,η ανανέωση της εμφάνισης του,η μόδα και γενικώς οι όλες του οι πράξεις που μαρτυρούν εκκολαπτόμενες ανάγκες και επιθυμίες.Και επιπλέον σκέφτεται: "γιατί εγώ μαλάκας είμαι να χάσω την ευκαιρία" ή "αν δεν πάρω εγώ αυτό το τρένο θα το πάρει άλλος". Οπότε η μανία του lifting ξορκίζει κάθε κακό δαίμονα της παραδοσιαρχίας.Το image making δίνει κόκκινη κάρτα σε κάθε πίστη. Τα φραγκάκια που αλόγιστα κυκλοφορούν και δημιουργούν πότε συσσώρευση,πότε υπερκέρδη, πότε κρίσεις, σπαταλιούνται με περισσή χαρά σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης και σε υπηρεσίες προς ευρεία κατανάλωση.Τα δάνεια χωρίς αντίκρισμα,οι πιστωτικές καραμέλες, η μανία για νέα υλικά αγαθά βοήθησαν σημαντικά!Οι κατασχέσεις πλουσιοπάροχες όπως και πρωτύτερες παροχές στους δανειολήπτες.Άλλα "δεν χαμπαριάζουμε εμείς",κομπάζει ο Έλληνας νοικοκυραίος.Γιατί;Οι ιδέες,οι προοπτικές,τα εφήμερα δόγματα,οι ευκαιρίες,τα αστραφτερά χρυσοκέντητα σκουπίδια της γενικευμένης κατανάλωσης,δυστυχώς έχουν αντίκρισμα.Έχουν και οπαδούς,συνειδητούς και ασυνείδητους,έχουν διαμορφώσει ένα κοινό πορωμένο,αυτό φυσικά γιατί η γκλαμουριά του στυλ: "ο Έλληνας την ψάχνει τη δουλειά","δεν είναι αμερικανάκι","έχει δαιμόνιο μέσα του".Η θρησκεία του καταναλωτισμού έχει πιστούς,ευαγγέλιο πίστης,ναούς,αντιπροσώπους.Έχει και υλικές ανταμοιβές και μικρούς επίγειους παραδείσους.Η καθολικότητα της θρησκείας αυτής,όχι μόνο δεν απειλείται,αλλά θα συνεχίζει να συνθλίβει και άλλους.Και θα συνεχίζει όσο ο κακόμοιρος πλην τίμιος γλεντζές "Έλληνας",θα παλινδρομεί μεταξύ ευκαιριακών αναγκών και εφήμερων απολαύσεων.Ενάντια λοιπόν στην θρησκεία του καπιταλισμού,τον καταναλωτισμό και τα παράγωγα του,θα συνεχίσουμε να χλευάζουμε τους ηλίθιους και ασυνείδητους μικροαστούς που δηλώνουν με στόμφο τον αντιαμερικανισμό τους, δηλώνοντας τους ότι είναι πιο Αμερικάνοι και από τους ίδιους τους Αμερικάνους. Δεν έμεινε και κάτι άλλο φίλε νεοέλληνα, απλά κράτα το show μαϊμού… Ξέρεις εσύ…
(δημοσιεύτηκε στο Omerta Terrormachine#3)
Γιατί πολύ απλά σε αυτό το υποτυπώδες προτεκτοράτο που φυτοζωεί,ανακάλυψε την τεράστια ιδεολογική αξία,που έχει για αυτόν το χάπι του life style,το shopping therapy,η ιδιοκτησία αντικειμένων,οι διακοπές, ο τρόπος διασκέδασης(γιατί όχι και των εντυπώσεων στην δημόσια ζωή;),τα ρουχαλάκια που διαλέγει,η ανανέωση της εμφάνισης του,η μόδα και γενικώς οι όλες του οι πράξεις που μαρτυρούν εκκολαπτόμενες ανάγκες και επιθυμίες.Και επιπλέον σκέφτεται: "γιατί εγώ μαλάκας είμαι να χάσω την ευκαιρία" ή "αν δεν πάρω εγώ αυτό το τρένο θα το πάρει άλλος". Οπότε η μανία του lifting ξορκίζει κάθε κακό δαίμονα της παραδοσιαρχίας.Το image making δίνει κόκκινη κάρτα σε κάθε πίστη. Τα φραγκάκια που αλόγιστα κυκλοφορούν και δημιουργούν πότε συσσώρευση,πότε υπερκέρδη, πότε κρίσεις, σπαταλιούνται με περισσή χαρά σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης και σε υπηρεσίες προς ευρεία κατανάλωση.Τα δάνεια χωρίς αντίκρισμα,οι πιστωτικές καραμέλες, η μανία για νέα υλικά αγαθά βοήθησαν σημαντικά!Οι κατασχέσεις πλουσιοπάροχες όπως και πρωτύτερες παροχές στους δανειολήπτες.Άλλα "δεν χαμπαριάζουμε εμείς",κομπάζει ο Έλληνας νοικοκυραίος.Γιατί;Οι ιδέες,οι προοπτικές,τα εφήμερα δόγματα,οι ευκαιρίες,τα αστραφτερά χρυσοκέντητα σκουπίδια της γενικευμένης κατανάλωσης,δυστυχώς έχουν αντίκρισμα.Έχουν και οπαδούς,συνειδητούς και ασυνείδητους,έχουν διαμορφώσει ένα κοινό πορωμένο,αυτό φυσικά γιατί η γκλαμουριά του στυλ: "ο Έλληνας την ψάχνει τη δουλειά","δεν είναι αμερικανάκι","έχει δαιμόνιο μέσα του".Η θρησκεία του καταναλωτισμού έχει πιστούς,ευαγγέλιο πίστης,ναούς,αντιπροσώπους.Έχει και υλικές ανταμοιβές και μικρούς επίγειους παραδείσους.Η καθολικότητα της θρησκείας αυτής,όχι μόνο δεν απειλείται,αλλά θα συνεχίζει να συνθλίβει και άλλους.Και θα συνεχίζει όσο ο κακόμοιρος πλην τίμιος γλεντζές "Έλληνας",θα παλινδρομεί μεταξύ ευκαιριακών αναγκών και εφήμερων απολαύσεων.Ενάντια λοιπόν στην θρησκεία του καπιταλισμού,τον καταναλωτισμό και τα παράγωγα του,θα συνεχίσουμε να χλευάζουμε τους ηλίθιους και ασυνείδητους μικροαστούς που δηλώνουν με στόμφο τον αντιαμερικανισμό τους, δηλώνοντας τους ότι είναι πιο Αμερικάνοι και από τους ίδιους τους Αμερικάνους. Δεν έμεινε και κάτι άλλο φίλε νεοέλληνα, απλά κράτα το show μαϊμού… Ξέρεις εσύ…(δημοσιεύτηκε στο Omerta Terrormachine#3)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου