Featured Posts

19/7/11

Αγησίλαος ο Β’ βασιλιάς της Σπάρτης, ο πρόδρομος του Μεγάλου Αλεξάνδρου


Ο Αγησίλαος είναι γιος του βασιλέα της Σπάρτης, Αρχίδαμου. Ήταν δευτερότοκος γιος του και νόθος, οπότε δεν είχε δικαίωμα στην βασιλεία. Επίσης, ήταν μικρόσωμος και χωλός (κουτσός) από το ένα του πόδι. Παρ’ όλα αυτά δεν ήταν από τους ανθρώπους που το έβαζαν κάτω, αλλά από αυτούς που τα ελαττώματά τους τα κάνουν προτερήματα. Το 396 π.Χ. του ανατέθηκε η στρατηγία της εκστρατείας στην Μικρασιατική ακτή, για την απελευθέρωση των Ελληνίδων πόλεων της Ασίας από τον βάρβαρο περσικό ζυγό. Ο Αγησίλαος δέχτηκε με μεγάλη χαρά . Ήθελε να συνενώσει όλους τους Έλληνες σε έναν επιθετικό πόλεμο εναντίον των Περσών. 
Στην εκστρατεία αυτή τον ακολούθησε ένας από τους καλύτερους στρατηγούς της Ελλάδας εκείνη την εποχή, ο Λύσανδρος, ο νικητής της ναυμαχίας των Αιγών Ποταμών εναντίον των Αθηναίων. Ο Αγησίλαος για να προσδώσει πανελλήνιο χαρακτήρα στην εκστρατεία, συγκέντρωσε όλες τις συμμαχικές δυνάμεις στην Γεραιστό, στην νότια Εύβοια και από εκεί προχώρησε στην Αυλίδα, την χώρα των Βοιωτών για να τελέσει θυσία, όπως και ο αρχιστράτηγος Αγαμέμνονας των Ελλήνων πριν αποπλεύσει για το κάστρο του Ιλίου.
Οι μηδίσαντες (που πήγανε με το μέρος των Περσών-Μήδων) Θηβαίοι του απαγόρευσαν να κάνει θυσία (μεγάλη ιεροσυλία μια από τις πολλές που είχαν διαπράξει). Επιτέθηκαν με το ιππικό στον ιερό χώρο και πέταξαν κάτω τις θυσίες. Μ’ αυτό τον ασεβή τρόπο οι Θηβαίοι έδιωξαν το εκστρατευτικό σώμα. Ο Αγησίλαος μετά από αυτά τα άσχημα γεγονότα ξεκινάει για την μητρόπολη της Ιωνίας την Έφεσο. Οι δυνάμεις που είχε μαζί του αποτελούνταν από 30 Σπαρτιάτες σαν επιτελείς του, 2000 νεοδαμώδεις (είλωτες που απελευθερώθηκαν λόγω της ανδραγαθίας που επέδειξαν στην μάχη) και 6.000 στρατιώτες από τις σύμμαχες Ελληνικές πόλεις, καθώς και τα παραμένοντα στρατεύματα από τις προηγούμενες εκστρατείες του Θίβρωνα και του Δερκυλίδα. 
Φτάνοντας στην Έφεσο τον υποδέχονται με κραυγές χαράς και ενθουσιασμού οι Έλληνες της Ιωνίας που βλέπουν την μέρα της απελευθέρωσής τους να πλησιάζει. Ο Αγησίλαος γνώριζε πως αυτός ο πόλεμος θα ήταν σκληρός και αδυσώπητος. Μαθαίνει πως 300 τριήρεις ναυλοχούν στην Φοινίκη έτοιμες για να καταπνίξουν την εκστρατεία εν τι γενέσει της. Ο Τισαφέρνης, ένας από τους σατράπες της περιοχής, απαιτεί από τον Σπαρτιάτη βασιλιά να εγκαταλείψει την γη του μεγάλου (Πέρση) βασιλέα. Ο Αγησίλαος σαν γνήσιο τέκνο της περήφανης Δωρικής πολιτείας, βαδίζει με το στράτευμα του κατευθείαν στην πρωτεύουσα του σατράπη στο Δασκύλειο στην Μικρή Φρυγία (Ν.Α. ακτή της προποντίδας). Ο στρατός του ενισχύεται στον δρόμο με ακόμη 4.000 πολεμιστές. Προχωράει συντεταγμένα στο πεδίο της μάχης.
Η μάχη ξεκινάει, με τους σαλπιγκτές μπροστά να δίνουν τον ρυθμό του βηματισμού, όπως συνήθιζαν άλλωστε οι Σπαρτιάτες. Η φάλαγγα των Ελλήνων προχωράει ακάθεκτη, οι Πέρσες σφίγγουν τα δόρατα και τις ασπίδες τους, συναισθανόμενοι αυτό που θα ακολουθήσει. Γνωρίζουν αυτήν την φάλαγγα από τους παππούδες τους που συμμετείχαν στα μηδικά και από την κάθοδο των μυρίων, που δοκίμασαν οι ίδιοι το πολεμικό σθένος των αντιπάλων. Οι Έλληνες έχουν παρατεταμένα τα δόρατα τους και τρυπάνε μ’ αυτά τους Πέρσες που σωριάζονται ένας-ένας κάτω από τους σαυρωτήρες (το κάτω μυτερό μέρος του δόρατος). Ο Τισαφέρνης αλαφιασμένος δίνει οδηγίες στους στρατιώτες του. Η μάχη είναι σφοδρότατη. Τα ξίφη των Ελλήνων τσακίζουν με δύναμη τις περσικές ασπίδες. Οι Πέρσες τους τοξεύουν, αλλά δεν έχουν καμία τύχη απέναντι στην σιδηρόφρακτη φάλαγγα. Το περσικό ιππικό που είναι χιλιάδες επιτίθεται στο λιγοστό Ελληνικό ιππικό και το κατατροπώνει. Η μάχη είναι αμφίρροπη, οι Έλληνες ιππείς τρέχουν για να σωθούν. Ευτυχώς γι αυτούς υπάρχει κοντά η φάλαγγα που σταματάει το περσικό ιππικό και κερδίζεται η μάχη.
Ο Αγησίλαος γνωρίζοντας σαν στρατηγός πως το ιππικό κερδίζει τις μάχες και αφού δεν έχει, αποσύρεται για ασφάλεια στα μικρασιατικά παράλια για να διαχειμάσει και να αναδιοργανώσει τον στρατό του. Θέλει να φτιάξει ιππικό και υποχρεώνει για αυτό τον λόγο τους πλούσιους πολίτες να διατρέφουν ίππους και να συντηρούν τον ιππέα τους. Την άνοιξη του 395π.Χ. συγκεντρώνει όλο το στράτευμα του στην Έφεσο κάνοντάς τους γυμνάσια για να σκληραγωγηθούν ακόμη περισσότερο. Για να υπάρξει ευγενή άμιλλα μεταξύ των στρατιωτών του, διοργάνωσε αγώνες μεταξύ των πεζών της φάλαγγας, των ιππέων, των τοξοτών και των  πελταστών, ανυψώνοντας με αυτόν τον τρόπο το ηθικό τους. Ο Αγησίλαος προτιμούσε για τον εαυτό του το σκληρότερο στρώμα θυμίζοντας του τις καλαμιές στον Ευρώτα όπου κοιμόταν και αντέχοντας τις πιο σκληρές συνθήκες ψύχους και καύσωνα, δίνοντας ένα εξαίσιο παράδειγμα στον στρατό του. Ο Αγησίλαος έκανε και κάτι άλλο για να εξυψώσει κι’ άλλο το ηθικό των ανδρών του.
Ζήτησε οι αιχμάλωτοι βάρβαροι να πουλιούνται γυμνοί για να βλέπουν όλοι τα μαλθακά σώματά τους και πως τους κατάντησε η τρυφηλή ζωή. Οι απόγονοι όμως του Εφιάλτη (του προδότη των Θερμοπυλών), παραμόνευαν έχοντας μαζί τους πλήθος περσικού χρυσού. Αυτοί οι εφιάλτες ήταν δύο Ρόδιοι, ο Τιμοκράτης και ο Δωριέας που ατίμασε την περήφανη γενιά του (καταγόταν από τον διάσημο σ’ όλο τον Ελληνικό κόσμο Ολυμπιονίκη Διαγόρα). Αυτοί οι δυο λοιπόν πήγαν σε Αθήνα, Άργος, Κόρινθο και Θήβα, για να δωροδοκήσουν τους άρχοντες να εκστρατεύσουν στην γη της Λακεδαίμονας, ώστε να αναγκαστεί να γυρίσει πίσω ο Αγησίλαος με το εκστρατευτικό σώμα. Οι προσπάθειές τους έπιασαν τόπο. Οι δαρεικοί (περσικά νομίσματα) ή τα 50 τάλαντα (νομίσματα) αργύρου (όπως αναφέρει άλλη ιστορική πηγή), ήταν αρκετά. Έκαναν θαυμάσια την δουλειά τους  και οι Ελληνικές πόλεις ξεσηκώθηκαν εναντίον της Σπάρτης, σε μια συντονισμένη επίθεση.
Ο Αγησίλαος ανακαλείται τάχιστα πίσω στην Σπάρτη. Υπόσχεται όμως στους Ίωνες αδελφούς του πως με την πρώτη ευκαιρία θα ξανάρθει. Φεύγοντας ο Αγησίλαος λέει «πως υποχωρεί μπροστά σε 30.000 τοξότες», υπονοώντας  τα περσικά νομίσματα που είχαν πάνω σαν σύμβολό τους τον τοξότη. Αυτός λοιπόν, ήταν ο Αγησίλαος που 60 χρόνια προ του Μεγάλου Αλεξάνδρου ξεκίνησε  να κατακτήσει την Ανατολή και τον διέκοψε ο χρυσός και η προδοσία… 
Αίας ο Τελαμώνιος 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Άγνωστες μορφές του Ελληνισμού: Αγησίλαος ο Β’ βασιλιάς της Σπάρτης, ο πρόδρομος του Μεγάλου Αλεξάνδρου

http://xa-anmak.blogspot.com/2011/07/blog-post_17.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: