Το έγκλημα είναι το μεταπολιτευτικό έκτρωμα

 

Έχουμε από την μία τις ειδήσεις για εκποίηση της περιουσίας του Ελληνικού Λαού στους διεθνείς τοκογλύφους. Μία εκποίηση, ένα ξεπούλημα που ουσιαστικά όλοι το αποδέχονται αρκεί να ονομαστεί “αξιοποίηση”, ένα ξεπούλημα στο οποίο σύμφωνα με τους “εθνικο”φιλελεύθερους του τηλεπτώματος μόνο οι “κομμουνισταί” είναι αντίθετοι.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα το εν λόγω ξεπούλημα ήταν συμφωνημένο από το 2009, από τότε που ο πρωθυπουργός έλεγε “λεφτά υπάρχουν”, από τότε που με τις ίδιες του τις δηλώσεις φρόντιζε να ανέρχονται τα spread σε δισθεώρατα ύψη, δίνοντας το έναυσμα στους διεθνείς κερδοσκόπους να χτυπήσουν, μέσω των χρηματιστηρίων του εξωτερικού, την ελληνική οικονομία, μία οικονομία που εδώ και 36 χρόνια αποδυναμωνόταν συστηματικά και επιτηδευμένα. Ουσιαστικά, λοιπόν, έχουμε από την μία μια συνεργασία των διεθνών τοκογλύφων, της κυβέρνησης, των αντιπολιτευομένων κομμάτων και των δημοσιογράφων προκειμένου να δημιουργηθεί το κλίμα για το ξεπούλημα

Έχουμε και τις ειδήσεις για τα σκάνδαλα των συνδικαλιστών στις ΔΕΚΟ, όπου πολλά εκατομμύρια ευρώ χάνονται σε σκοτεινούς διαδρόμους που οδηγούν από την μία “εταιρία-πλυντήριο” στην άλλη. Φαινομενικά η δεύτερη είδηση δίνει ηθική δικαιολόγηση για την πρώτη ή τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται από το σύνολο των ΜΜΕ. “Αφού οι συνδικαλιστές χρησιμοποιούν τις ΔΕΚΟ προκειμένου να θησαυρίζουν, ας τις ιδιωτικοποιήσουμε”. Έτσι διατυμπανίζουν όλα τα ΜΜΕ κατόπιν προτροπής των κομμάτων. Όμως υπάρχει μια λεπτομέρεια, μια τόσο εμφανής λεπτομέρεια που δεν λένε. Οι συνδικαλιστές και τα κόμματα που προτρέπουν στο ξεπούλημα ταυτίζονται! Είναι το ένα και το αυτό.

Σε όλη την μεταπολίτευση οι συνδικαλιστές αυτοί, οι πρόεδροι των κλαδικών, αποτελούσαν την πηγή από την οποία αντλούσαν τα κόμματα τους επόμενους υπουργούς τους, τα επόμενα στελέχη τους. Πόσοι και πόσοι πρόεδροι της ΓΣΕΕ έχουν βρεθεί σε βουλευτικά έδρανα αφότου έκαναν την συνδικαλιστική τους θητεία; Τα κόμματα της φιλελεύθερης δημοκρατίας εναποθέτουν τώρα τις ελπίδες τους, για “αξιοποίηση” της περιουσίας του Δημοσίου, στην “ιδιωτική πρωτοβουλία” και πιο συγκεκριμένα στις ξένες πολυεθνικές, αφού ως γνωστόν οι ελληνικές εταιρίες έχουν κλειστές τις χρηματοπιστωτικές αγορές, όπως δήλωσε μεγαλοστέλεχος ιδιωτικής τράπεζας. Όμως τι είναι αυτή η “ιδιωτική πρωτοβουλία”, όπως την θέλουν ανεξέλεγκτη, πέρα από μια ενσάρκωση της ανθρώπινης απληστίας; Από την εφευρετικότητα που οδηγεί στο χρηματικό κέρδος; Ποια η διαφορά αυτής από τα σκάνδαλα; Αν θεωρηθεί σκάνδαλο η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, δεν είναι σκάνδαλο και μάλιστα πολλαπλάσιο του οποιουδήποτε σκανδάλου από συνδικαλιστές η εκποίηση του ιδρώτα του Ελληνικού Λαού; Δεν είναι σκάνδαλο η συνεργασία της αντιπολιτεύσεως σε αυτό το αίσχος;

Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελλάδα είναι το μεταπολιτευτικό έκτρωμα, είτε μιλάμε για την εποχή που εισχώρησε στο δημόσιο με σκοπό την άλωση των ταμείων του, είτε μιλάμε για την εποχή που προσπαθεί να τα παραδώσει όλα στους διεθνείς τοκογλύφους. Οι εταιρίες που πρόκειται να έρθουν έχουν ιστορία, είναι γνωστή η φύση τους και το “πρόγραμμα” τους. Βάσει αυτής της ιστορίας καθίσταται σίγουρο ότι η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, η καταπάτηση της βούλησης του Ελληνικού Λαού, πρόκειται να ενταθεί.

http://xryshaygh.wordpress.com/