Έχοντας διαβάσει με πολύ ενδιαφέρον το άρθρο "Καληνύχτα Αριστερά", το οποίο με εκφράζει πλήρως, θα ήθελα να εστιάσω περισσότερο στις ιδεολογικές μας διαφορές με τη δεξιά γιατί πραγματικά είναι από τα αγαπημένα μου θέματα. Πίστευα και πιστεύω ότι ένα ψηλό και γερά θεμελιωμένο ιδεολογικό τείχος πρέπει να μας χωρίζει από την αστική δεξιά και τα ακροδεξιά παράγωγά της. Οι διαφορές μας με τους φερόμενους "δεξιούς" είναι λιγότερο εμφανείς στο λαό και τους συναγωνιστές απ' ότι με την αριστερά, γι αυτό και η πρόκληση είναι μεγαλύτερη. Ελπίζω η προσπάθειά μου να βρω τις γιγάντιες διαφορές που κρύβονται συχνά σε λεπτομέρειες να τύχει αυστηρής κριτικής και σχολιασμού από τους συναγωνιστές. Πρώτον θα πρέπει να εξετάσουμε το θέμα του ελεύθερου ανταγωνισμού μεταξύ ατόμων, ειδών και Εθνών από τη δικιά μας σκοπιά σε σχέση με αυτή της δεξιάς. Οι δεξιοί, είτε λαϊκοί, είτε φιλελεύθεροι, έχουν διαστρέψει την δαρβίνεια λογική της βελτίωσης των ειδών δια του ανταγωνισμού, με το να μεταφέρουν το δαρβινισμό στο πεδίο του οικονομικού ανταγωνισμού. Καταρχήν ο βιολογισμός (δηλαδή η εξαγωγή κοινωνικο-οικονομικών συμπερασμάτων με βάση τις θεωρίες εξέλιξης των ειδών) δεν στέκει ως επιστήμη αλλά μόνο ως φιλοσοφία αν και ο ίδιος είμαι σκληροπυρηνικός θα έλεγα βιολογιστής.
Κατά δεύτερον οι σύγχρονες θεωρίες εξέλιξης (πχ. ο Dawkins στο "εγωιστικό γονίδιο") αναφέρουν οτι η βιολογική επιλογή δρα όχι πάνω σε άτομα, αλλά σε ομάδες με κοινή γονιδιακή δεξαμενή (δηλαδή που μοιράζονται μεγάλο αριθμό κοινών γονιδίων) και στους ανθρώπους αυτό σημαίνει οτι το ατομικό συμφέρον ενδεχομένως θυσιάζεται για χάρη του Έθνους, έτσι ώστε να βοηθηθεί η γονιδιακή δεξαμενή! Επομένως ο ανταγωνισμός ατόμων δε στέκει σε πολλές σύγχρονες θεωρίες νεο-δαρβινικές.
Τρίτο και σημαντικότερο, ο οικονομικός ανταγωνισμός δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το δαρβινισμό απλούστατα διότι στο καπιταλιστικό σύστημα κληρονομούνται περιουσία και αξιώματα! Τα ζώα ανταγωνίζονται, αν δεχθούμε το δαρβινισμό, ξεκινώντας όλα με τους ίδιους όρους και η φύση επιλέγει να επιβιώσουν οι ικανότεροι. Στο καπιταλιστικό σύστημα όλοι γνωρίζουμε οτι οι γόνοι των πλούσιων και ισχυρών με τις γνωριμίες, το χρήμα και τις διασυνδέσεις πάντα θα βρίσκονται στην εξουσία και αυτό δεν είναι σε καμιά περίπτωση βιολογική επιλογή. Επίσης η λεγόμενη κοινωνική κινητικότητα, δηλαδή άτομα από τα λαϊκά στρώματα που ανέρχονται ψηλά, οφείλεται σχεδόν πάντα σε γνωριμίες που αναπτύσσουν όσοι γλύφοντας και έρποντας (μέσα από διαδρόμους και κρεβατοκάμαρες) προσεγγίζουν την άρχουσα τάξη του καπιταλισμού. Κανένας λογικός άνθρωπος αυτό δε το θεωρεί βιολογική επιλογή!
Τέταρτο και επίσης πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι ακόμα κι αν στο καπιταλισμό δεν ήταν τα αξιώματα απόρροια διαφθοράς και περιουσίας θα προήγαγε υπανθρώπους! Ποιος θα είναι αυτός που θα επιβιώσει στην αγορά; Ο γενναίος, ο βιολογικά ρωμαλαίος, αυτός που διαθέτει λαμπρή επιστημονική σκέψη; Ο έχων αρμονία σώματος ήθους και πνεύματος; Όχι βέβαια, αυτό πράγματι θα συνιστούσε βιολογική επιλογή! Θα επιβιώσει αυτός που ξέρει να αγοράζει φτηνά και να πουλάει ακριβά οτιδήποτε, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο! Επομένως, μια τέτοια κοινωνική ιεραρχία που αποδέχεται η δεξιά δε μπορεί να την αφήσουμε να διαιωνίζεται συναγωνιστές.
Δεύτερον πρέπει να εξετάσουμε το θέμα της συντροφικότητας και του κοινωνισμού (σοσιαλισμός) έναντι του φιλελευθερισμού. Γιατί είμαστε σοσιαλιστές; Απλούστατα διότι ο μη διεστραμμένος άνθρωπος είναι κοινωνικό ον! Δεν είμαστε εκ φύσεως φτιαγμένοι να ζούμε για πάρτη μας και να μαζεύουμε χρήμα μέχρι το θάνατο, αυτό είναι μη φυσικό! Άλλωστε μια κοινωνία με δεσμούς αίματος και ιδεών είναι πανίσχυρη σε σχέση με τη καπιταλιστική μάζα καταναλωτών. Εμείς δεν φτιάχνουμε κοινωνίες κουρασμένων που ακουμπάνε ο ένας πάνω στον άλλο όπως οι αριστεροί αλλά οπλιτικές φάλαγγες που ο καθένας έχει στη θέση του. Δεν είναι η θέση που δίνει το σεβασμό και το κύρος αλλά πόσο σθεναρά την υπηρετεί ο οπλίτης – πολίτης! Όλοι είμαστε εργάτες του πνεύματος και του σώματος, όλες οι εργασίες είναι ισοδύναμες και η ηθική ανταμοιβή από την κοινωνία όταν κάνουμε σωστά και με αυταπάρνηση την εργασία μας είναι αυτό που θα μας κάνει παραγωγικούς και θα δώσει ώθηση στην εσωτερική μας τάση για δημιουργία, μια τάση που έχουν όλοι οι άνθρωποι, όχι η άρρωστη τάση για συσσώρευση πλούτου, ούτε ο τρόμος της ανεργίας.
Έρχομαι στο τρίτο σημείο που θέλω να θίξω και αυτό είναι η έννοια του εθνικού συμφέροντος, μια έννοια απόλυτα διαστρεβλωμένη από τη δεξιά. Το εθνικό συμφέρον είναι το σύνολο των οικονομικών ωφελημάτων τα οποία απορρέουν από τη γεωγραφική θέση και τη γεωλογική σύσταση της χώρας, πχ θαλάσσιες μεταφορές, ορυκτός πλούτος κλπ. Γνωρίζουμε οτι στον ανταγωνισμό μεταξύ των εθνών αυτά συχνά προστατεύονται με στρατιωτικά μέσα και πάντα υπάρχει η απειλή του πολέμου. Η δεξιά χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους των 600-800 ευρώ για στρατιώτες έτσι ώστε να προστατευτούν οι επενδύσεις και τα κέρδη του κεφαλαίου (εγχώριου και πολυεθνικού) που απορρέουν από την εκμετάλλευση του υπεδάφους και της θέσης της χώρας! Αυτό δεν είναι εθνικό συμφέρον αλλά τα συμφέροντα μερικών οικογενειών που νέμονται τον πλούτο και την εξουσία. Η δεξιά υποκριτικά όταν μιλάει για εθνικό συμφέρον υπονοεί τα συμφέροντα αυτής της ολιγαρχίας την οποία υπηρετεί! Εμείς με τον όρο "εθνικό συμφέρον" εννοούμε ότι τα κέρδη από την εκμετάλλευση της θέσης και του ορυκτού πλούτου της χώρας θα διανέμονται μέσω κρατικών επιχειρήσεων σε όλο τον ελληνικό λαό ο οποίος και τα προασπίζει με το αίμα του! Κανένας στρατιώτης στην υπηρεσία του κεφαλαίου, όπως θέλει η δεξιά.
Τέλος να αναφερθούμε και στη λεγόμενη "ελεύθερη οικονομία" την οποία τόσο πολύ εκθειάζει η δεξιά. Η ελεύθερη οικονομία, ούτε ελεύθερη είναι, ούτε η προπαγανδιζόμενη ελευθερία του καταναλωτή υπάρχει. Ελεύθερη οικονομία σημαίνει απλά μια οικονομική ζούγκλα όπου όποιος διαθέτει τεράστια κεφάλαια (για διαφήμιση και χαμήλωμα των τιμών) και εκμεταλλεύεται περισσότερο τους εργαζόμενους αποκτά δεσπόζουσα θέση, κυριαρχεί και εξαγοράζει τους άλλους, με αποτέλεσμα να περνάει όλη η αγορά σε ένα μικρό αριθμό πολυεθνικών εταιρειών οι οποίες ελέγχουν όχι μόνο την αγορά αλλά εν τέλει και το ίδιο το κράτος μέχρι τις πιο στοιχειώδεις λειτουργίες του! Εκτός από το ότι χρηματίζουν πολιτικούς ή στρατιωτικούς στις χούντες που εγκαθιδρύουν, αποκτούν τόσο μεγάλη οικονομική ισχύ μέσα στο ίδιο το κράτος που είναι αδύνατο να ελεγχθούν ακόμα και από μια τίμια κυβέρνηση αν δεν περιοριστεί το οικονομικό τους μέγεθος. Πραγματικά όσοι υποστηρίζουν την ελεύθερη οικονομία είναι σαν να υποστηρίζουν να καταργηθεί η αστυνομία και η δικαιοσύνη σε μια χώρα και να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας μέχρι να κυριαρχήσει η ισχυρότερη κάστα. Πρόκειται για μια βαθιά αντικοινωνική αντίληψη η οποία συγκλίνει με την έχθρα απέναντι στις κρατικές δομές που εμφανίζουν οι αντιεξουσιαστές και οι μαφιόζοι. Εμείς αντιπροτείνουμε τον κρατικό έλεγχο (όχι ιδιοκτησία) σε όλους τους τομείς και την κρατική ιδιοκτησία μέσω δημοσίων φορέων και επιχειρήσεων σε στρατηγικούς τομείς όπως παιδεία, υγεία, στρατός, ενέργεια, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, πολεμική βιομηχανία κ.λ.π. Βεβαίως το δικό μας κράτος δε θα είναι το άρρωστο και πελατειακό κοινοβουλευτικό κράτος.
Συναγωνιστές ελπίζω οόι αυτή η μικρή εισαγωγή στις τεράστιες κοσμοθεωρητικές μας διαφορές με την αστική δεξιά να αποτελέσει ένα λίθο στο ιδεολογικό τείχος που πρέπει να υψώσουμε απέναντί της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου