Είμαι εθνικιστής αν είσαι διεθνιστής,
είμαι αναρχικός αν είσαι εξουσιαστής
εκεί που φοβάσαι εγώ τολμάω
κι εκεί που νιώθεις ασφαλής εγώ αμφισβητώ
στις γιορτές σου και τις δεξιώσεις σου απουσιάζω
διότι μέσα από τους τοίχους μου σχεδιάζω να σου χαλάσω την γιορτή
κι όταν εσύ κοιμάσαι ήσυχος στους δικούς σου τοίχους μέσα
εγώ γιορτάζω κάτω από τα αστέρια τον αγώνα της αντίστασης
είμαι ο ανεύθυνος στην γειτονιά των νοικοκυραίων
κι ο πιστός στους δρόμους των ανέμελων ευτυχισμένων
έχω γραμμένες τις «τιμές» που κάνεις στους ήρωές «σου»
με τα φουσκωμένα σου λόγια που λες σαν ποιηματάκι στο σχολείο
και Τιμώ τους Ήρωες και τους Σοφούς με κάθε μου ανάσα και σκέψη
στην αληθινή ζωή που επέλεξα να ζήσω
στο δημοκρατικό σου σύστημα απαντώ με αυτοοργάνωση
και στην τυραννία σου με αυτονομία
στα αγαθά σου με αξίες
και στα νούμερά σου με συναισθήματα
γαμώ τον στρατό σου και την αστυνομία σου
κι αν το κατάλαβες είμαι
αντάρτης στην χώρα σου, στην πόλη σου, στο σπίτι
και στο μυαλό σου
πάτησες στους αδύναμους και έγλυψες τους ισχυρούς και συνεχίζεις
εγώ αντίθετα είμαι γενναιόδωρος στους πρώτους
και φτύνω τους νταβατζήδες σου στα μούτρα
κι αφού δεν το κατάλαβες με την μία, ποτέ δεν θα το καταλάβεις
πως κάθε πρωί ξυπνάω με την ελπίδα και την αμφισβήτηση
για τον κόσμο και τους ανθρώπους που δίπλα μου ζουν
μα πρώτα ελπίζω – διότι πρώτα αμφισβητώ
το είδωλο που βλέπω στον καθρέπτη
και ακριβώς μετά, βλέπω εσένα
χαίρεσαι που κοροϊδεύεις και εκμεταλλεύεσαι
αποκαλείς την πονηριά σου εξυπνάδα
και το συμφέρον σου ιδεολογία
εγώ όμως είμαι και έξυπνος και ιδεολόγος
κι έτσι λοιπόν μάθε καλά
ότι αυτό που κάνεις είναι μέρος του σάπιου συνόλου
χαρά τις στιγμής, της μέρας, του χρόνου και της δεκαετίας
όμως κι αυτό μαζί με όλα σαπίζει
και μαζί σαπίζεις κι εσύ – και αυτό που μένει
είμαι εγώ αλλά ίσως κι όχι
διότι επέλεξα να είμαι αστραπή και θόρυβος
κι οι αστραπές κι οι θόρυβοι συνήθως χάνονται
όμως αυτό που μένει και θα μείνει για πάντα
μέσα από τα μάτια και τα λόγια των συντρόφων μου
μέσα από τον άνεμο και τις επιθυμίες και τις πράξεις
είναι όλα αυτά που φοβάσαι.
Κόκκινο και μαύρο μελάνι, Ιούνιος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου