Διαβολική κραυγή 2000 και 30
Αλλάξανε πολλά αφού έχω πιάσει τα 40
Θυμάμαι γύρω στο '11 συνέβαιναν διάφορα
Μα κάναμε το λάθος και περάσαν αδιάφορα
Η χώρα είχε εισέλθει σε κατάσταση ανάγκης
και πώς να το φανταστείς και πώς να το καταλάβεις...
Πώς να είμαι ειλικρινής και πώς να σου πω το ανείπωτο.
Ήταν 10 οι Έλληνες και οι ξένοι ήταν 2
και σήμερα το αντίθετο.
Θυμάμαι ήμουν μικρός και σχεδόν πήγαινα λύκειο
μετά τις Κυριακές με συμμαθητές στο γήπεδο
μου λείπουνε πολύ όλοι εκείνοι οι καιροί.
Τώρα δεν υπάρχουνε σχολεία ούτε μικροί.
Ξέχασα να σου πω δεν λεγόμαστε Ελλάδα
αλλάξανε το όνομα το κάνανε K-ada.
Τώρα αυτό εδώ τί σημαίνει πώς να ορίσω
Ελληνικά θυμάμαι μα αρχαία δεν γνωρίζω
Και τώρα αν με πιάσουν να μιλάω Ελληνικά
πίστεψε θα με σκοτώσουν σου το λέω ειλικρινά.
Υπήρχε μια σελίδα αν θυμάμαι ήταν το facebook
- E man, I think they're coming. Quick! Take a look!
...
Από τη σελίδα αυτή όλοι οι φίλοι μου μιλούσαν
δήλωναν Εθνικιστές και γι' αυτό μετά τους σκοτώσαν.
Εμείς όλα τα λέγαμε, οι αστοί δεν μας ακούγαν.
Μετά ήταν αργά, το κεφάλι τους χτυπούσαν.
Μας λέγανε ακραίους, αν η μνήμη δε μ' απατά.
Γενοκτονία δε θα'χε γίνει, αν μας παίρναν σοβαρά.
Μακάρι, ρε γαμώ το, να γυρνούσα πίσω εκεί
να τους προειδοποιούσα έστω για μία στιγμή.
Σήμερα Δευτέρα και θα πάω στη δουλειά
στον αφέντη τον Igor που ευτυχώς τα πάω καλά
Είναι βλέπεις Αλβανός κι ευτυχώς αυτοί είν' καλοί
ο στρατός Πακιστανών μας κυνηγάει πιο πολύ.
Στην αρχή ήτανε λίγοι και μετά ήτανε χιλιάδες
Αν το είχαμε προλάβει δεν θα ήταν βασιλιάδες.
Και μας φέρονται απαίσια αφού δεν υπάρχουν ντόπιοι.
Αν νικούσαν οι ναζί τώρα θα 'μασταν Ευρώπη.
Και οι αντιρατσιστές τί χαρά οι κερατάδες.
Έτσι μείναν Έλληνες λίγες μόνο εκατοντάδες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου