Η ιστορία διδάσκει ότι ο πλέον σίγουρος τρόπος για να καταστρέψει κανείς έναν νέο άνθρωπο είναι να του διδάξεις να εκτιμάει περισσότερο αυτούς που σκέφτονται σαν κι αυτόν, παρά εκείνους που σκέφτονται και πράττουν διαφορετικά από αυτόν. Παντοιοτρόπως η συστεμική παραφροσύνη εγκαθίδρυσε έναν αυστηρά δομημένο τρόπο σκέψης, περιορίζοντας σκέψεις και κινήσεις, εγκλωβίζοντας κάποιον στο ρόλο της μαριονέτας που σκερτσάρει κάτω από τις εντολές του κάθε αφεντικού. Ξυπνά, προχωράει, αναπτύσσεται κάποιος σαν ένα φυτό που ανθίζει υπό σκιά. Εμείς , εραστές της περιπέτειας, δεν μπορούμε παρά να αναζητούμε διαρκώς τον δικό μας ήλιο. Εκεί γνωρίζουμε την μεγαλύτερη άνθιση. Δεν αρκεί να παρακολουθείς μονίμως την κίνηση των δακτύλων του «καθηγητή», του «καθοδηγητή», του «πνευματικού» την ώρα που διδάσκει...Αρκεί όμως μια προκλητική κίνηση για να στρέψεις το βλέμμα σου, κοιτάζοντας με θράσσος τον ήλιο.. Αποδεσμευμένος από κάθε βαρύ φορτίο, βαδίζεις ελεύθερος επιλέγοντας την δική σου σφαίρα ελευθερίας. Και ο γκρεμιστής είναι πάντοτε χτίστης. Αν δεν καταστρέψεις τίποτα, δεν πρόκειται να ανοικοδομήσεις τίποτα. Αν θέλεις να ανασάνεις ελευθερία, πρέπει πρώτα να την κερδίσεις. Αν δεν πολεμήσεις, δεν θα κατακτήσεις τίποτα. Αν πολεμήσεις για την ελευθερία δίχως όρους και στεγανά, θα κερδίσεις τα πάντα... Έναν κόσμο που ανοίγεται ευλαβικά εμπρός στα μάτια σου... Μέσα από το θολό τοπίο, τις στάχτες και τους καπνούς που θα αναδύονται πάνω από τα συντρίμμια του σήμερα...«Ανάσα...στάχτη»
http://www.ediktyo.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου