Μια σιωπηλή αγωνία καλύπτει την Ελληνική κοινωνία. Σαν τσουβάλι σίδερο φορτώθηκε ο καθένας και κουβαλάει με το κεφάλι σκυμμένο την «κρίση». Κάποιοι επιλέγουν τη μοιρολατρία και κάποιοι την εκλογίκευση. Μια κρίση είναι, θα περάσει. Η οικονομία είναι καλό πράγμα, μας έλεγαν στο Σχολείο. Καμιά κυβέρνηση δεν μας προετοίμαζε όμως για την τωρινή «οικονομική συγκυρία». Συγκυρία; Δεν πιστεύω κανείς να πιστεύει στις συμπτώσεις που δήθεν παρέσυραν την ελληνική οικονομία. Με εξαίρεση κάποιους βαμμένους που φαντάζονται ότι ο Γιωργάκης είναι ο Μεσσίας με ποδήλατο, οι υπόλοιποι έχουν ψυλλιαστεί πως κάτι αυτή τη φορά είναι διαφορετικό.
Αυτή η κρατική επιδρομή διαφέρει από κάθε άλλη περίοδο λιτότητας που εφάρμοσαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Όσους εμίρηδες κι αν κουβαλήσουν οι φίλοι των πλουσιόπαιδων που παίζουν τους Σοσιαλιστές, όσους Κινέζους κι αν καλέσουν οι πρώην συνοδοιπόροι του Μάο, η πραγματικότητα χτυπά εκκωφαντικά σαν καμπάνα στο μυαλό των Ελλήνων.
Σε προηγούμενες επεμβάσεις του κράτους στην καθημερινότητα των πολιτών, οι αντιδράσεις ήσαν διαφορετικές. Οι διαμαρτυρίες έντονες όχι μόνο στους δρόμους, με μαζικές πορείες, απεργίες, καταλήψεις ακόμα και ιδιωτικών επιχειρήσεων, αλλά και κατ’ ιδίαν, στα καφενεία και τους δρόμους. Τώρα όλοι σωπαίνουν. Τους σκιάζει η φοβέρα. Γρήγορα θα πλακώσει κι η σκλαβιά. Δεν είναι μόνο οι μειώσεις των μισθών και οι καταργήσεις των υπογεγραμμένων συμβάσεων. Είναι περισσότερο το κρατικό μάτι στο τι και στο με ποιον συναλλάσσεται ο καθείς. Είναι η τρομοκρατία των λαθρομεταναστών που πήραν τη σκυτάλη από τους αναρχικούς για να κρατά το κράτος κλειδωμένους στα σπίτια τους τούς Έλληνες. Είναι η επέμβαση στην καθημερινότητα του καθενός ξεχωριστά και όλων μαζί, που έχει αποσβολώσει την ελληνική κοινωνία. Είναι η απαγόρευση ακόμα και του καπνίσματος. Σε λίγο τι; Και η απαγόρευση των συναθροίσεων;
Για τα οικονομικά πάνω-κάτω ξέρουμε τι περιμένει το λαό μας με την εφαρμογή των μέτρων εξόντωσής του από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Μαρασμός της οικονομικής δραστηριότητας, ανεργία των Ελλήνων, ενίσχυση του λαθρεμπορίου μέσω των τριτοκοσμικών και των ρομά, απογοήτευση, αδιέξοδα. Τα παραδείγματα των χωρών που δέχθηκαν την «επίσκεψη» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν αρκούν για να περιγράψουν το τι σχεδιάζουν για την Ελλάδα τα αφεντικά της, ακριβώς επειδή στη χώρα μας πλήττεται εκτός από την οικονομία και η εδαφική ακεραιότητα αλλά δαιμονοποιείται και η ίδια η ψυχοσύνθεση του λαού. Στην Ελλάδα η πλειοψηφία είναι τώρα σιωπηλή. Δεν είναι θυμωμένη- ούτε να τους φτύσει θέλει, αλλά θα ευχόταν να ξαναγυρίσει στις παλαιές συνήθειες και να ξαναψηφίσει κάποιο από τα κόμματα του συστήματος. Περιμένει. Όπως σοφά είχε πει ένας μεγάλος τεχνίτης της πολιτικής τον 20ο αιώνα, ο λαός είναι γένους θηλυκού και ακολουθεί τον δυνατό.
Δικός μας σκοπός είναι να είμαστε εμείς οι δυνατοί που θα ακολουθήσουν οι ομάδες αυτών που τώρα και αύριο αναζητούν και θα αναζητούν διέξοδο από την κρεμάλα που ετοίμασαν για το λαό μας οι πολιτικάντηδες και οι διεθνείς κολλητοί τους. Να είμαστε παρόντες, έτοιμοι και δυνατοί, να αδράξουμε το χέρι του λαού μας και να τον οδηγήσουμε μακριά από το χαμό που του ετοίμασε η συμμορία των κομματαρχών, κάτω από τη Σημαία της πατρίδας και των Ιδεών.
Η ΟΧΙΑ
http://xryshaygh.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου