ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ...

Το παρόν άρθρο δημοσιευθέν στην εφημερίδα "Ελευθερη Ωρα" στο φύλλο της 4/8/2010 ανημερα της 74ής επετείου από την επιβολή του καθεστωτος την 4/8/1936.

Στο μυαλό των περισσοτέρων και ιδιαιτέρως μετά την γνωστή σε όλους
μας μεταπολίτευση του 1974 (οπού όλος αυτός ο επηρεασμός αυξήθηκε με
δραματικό ρυθμό και σε εξίσου δραματικό βαθμό),η οποία ακολούθησε την
επταετία, το καθεστώς της 4ης αυγούστου παραμένει στην συνείδηση των
πολλών, ώς κάτι ομιχλώδες και ιδιαιτέρως απεχθές για τον τόπο και
την σημερινή "δημοκρατική ασυδοσία" και ώς ένας σταθμός κατά την
διάρκεια του οποίου, επέστη η κατάλυσις των "δημοκρατικών" θεσμών
του κράτους και η επιβολή δικτατορίας έστω και πολιτικού τύπου.
Άραγε πόση αλήθεια και πόσο ψέμμα, κρύβουν όλα αυτά τα οποία
γνωρίζουμε ή κάποιοι μας ανάγκασαν να γνωρίζουμε για το μεταξικό
καθεστώς και πόσο αλήθεια, απέχει η αλήθεια απο το ότι είμαστε σε θέση
να ξέρουμε ; τα ιστορικά γεγότα σαν μιά απλή αναφορά είναι πολλές οι
φορές που δεν αρκούν προκειμένου να κατανοήσουμε τις συνθήκες κατά τις
οποίες επιβλήθηκε το εν λόγω καθεστώς με ηγέτη και πρωθυπουργό τον
Ιωάννη Μεταξά,ενώ οι περισσότεροι εξ΄υμών, παραμένουν μόνο στο γεγονός
της κατάλυσης της ¨δημοκρατίας¨ δηλαδή ώς προανέφερα της ασυδωσίας,
του τότε πολιτικού κόσμου αλλά και του λαού, πράγμα στο οποίο είθισται
να συμμετέχει ο έλληνας ο οποίος απο την φύση του είναι ασύδωτος όπως
και σχεδόν όλοι οι λαοί της βαλκανικής χερσονήσου τουλάχιστον, για να
μην αναφερθώ γενικότερα.
Φυσικά οι κατάλυσις συγκεκριμένων άρθρων και ελευθεριών πλασματικών
η μή, του οποιουδήποτε συντάγματος, δεν είναι το καλύτερο σενάριο για
την οποιαδήποτε κοινωνία όσο και σε άσχημο χάλι και αν βρίσκεται,όμως
αν κάτι τέτοιο είναι επιβεβλημένο και αποτελεί μονόδρομο την στιγμή
που τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο και η χώρα ταλανίζεται
και απειλείται είτε απο εξωτερικούς, είτε απο εσωτερικούς εχθρούς,
είτε και απο συνδυασμό των δύο αυτών παραγόντων, τότε και μόνον τότε
ίσως να πρέπει να υπάρξει μία τέτοια λύσις προς αποφυγήν του αδιεξόδου
και το σταμάτημα της κατρακύλας στην κινούμενη άμμο του κοινωνικού
αδιεξόδου, στην οποία οι εκάστοτε καλοθελητές σπρώχνουν κατά καιρούς
τα έθνη και τις κοινωνίες,προς εξυπηρέτηση των προσωπικών τους
συμφερόντων.
Τα ιστορικά γεγονότα αναφέρουν ότι τον ιανουάριο του 1936 στις
εθνικές εκλογές οι οποίες διενεργήθησαν υπό την κυβέρνηση Δεμερτζή,ο
αρχηγός του κόμματος των ελευθεροφρόνων Ιωάννης Μεταξάς,έλαβε επτά
έδρες στο κοινοβούλιο, ενώ τον Μάρτιο αναλαμβάνει το υπουργείο
στρατιωτικών (κάτι το οποίο επικρότησε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος-
εφημερίδα "Ελέύθερο Βήμα" στις 18 Μαρτίου 1936) ενώ λαμβάνει ψήφο
εμπιστοσύνης ώς πρωθυπουργός πλέον, λίγο αργότερα κατά γενική αποδοχή
εκ του αποτελέσματος, με 241 ψήφους.
Στις 30 απριλίου του 1936 η Γ αναθεωρητική βουλή κλείνει και ο
μεταξάς αναχωρεί στις 3 Μαιου του ίδιου έτους ώς πρωθυπουργός για να
λάβει μέρος στο συμβούλιο βαλκανικής συννενοήσεως στο Βελιγράδι, ενώ
στις 29 ιουνίου,ο Πλαστήρας προκαλεί τον Μεταξά στο να κυρήξει
δικτατορία υπό τον όρο της επαναφοράς όλων των αποτάκτων μέχρι και
δεκανέως (εφημερίδα "Ανεξάρτητος" στις 29 ιουνιου 1936)
Τον μάιο του 1936 στην θεσσαλονική στο μεταξύ, ξεσπούν απεργίες με
αρκετά θύματα μεταξύ των εργατών, ενώ νέες κινητοποιήσεις ακολουθούν
τον ιούλιο με σχεδόν 250 απεργιακές κινητοποιήσεις απο την αρχή του
έτους, ενώ στην συνέχεια παρόλο ότι ανακοινώνονται φιλεργατικά μέτρα
όπως η γενίκευση του οκταώρου και η θέσπιση κατώτατου ημερομισθίου
(28/7 και 30/7 αντίστοιχα) θα υπάρξει και νέα γενική απεργία
προκυρηχθήσα για τις 5 αυγούστου του 1936, ενώ τα σχέδια ανατρέπονται
μιάς και στις 4 αυγούστου ο βασιλέυς Γεώργιος ο Β΄ σε συνεργασία με
τον Μεταξά συναποφασίζουν την αναστολή άρθρων του συντάγματος και την
επιβολή δικτατορίας πολιτικού τύπου.(ενδεχομένως απο τέτοιες κινήσεις
οι "δημοκράτες" απεχθάνονται την βασιλεία έν ελλάδι)
Αν δεί λοιπόν κάποιος τα όποια ιστορικά στοιχεία τα οποία δυστυχώς
παραμένουν μιάς και εέναι γραπτά και άρα δύσκολο να αμφισβητηθούν (αν
και ώς πρεοανέφερα το αμέσως λογικότερο είναι να αποκρύπτονται)
εύκολα,θα διαπιστώσει, πώς η πορεία πρός το καθεστώς της 4ης αυγούστου
δεν ήτο απόφασις ενός και μόνο ανθρώπου ο οποίος εν μία νυκτί έφερε
την "δικτατορία" στην ελλάδα και πως επιβλήθηκε εκ των συνθηκών και
της έκρρυθμης καταστάσεως την οποία αντιμετώπιζε στο εσωτερικό της η
χώρα,αλλά και φυσικά λόγω των εξωτερικών ανακατατάξεων και
γεωπολιτικών ζυμώσεων, οι οποίες και οδήγησαν στον Β παγκόσμιο πόλεμο
τρία χρόνια μετά, μιάς και οι δυνάμεις του άξονα ακόνιζαν τα όπλα τους
σε άλλα μέτωπα (βλέπε αβυσσηνία και αλλού) και όλοι διαισθάνονταν ότι
κάτι μεγάλο και άσχημο επρόκειτο να συμβεί λίαν συντόμως.
Η χώρα λοιπόν, χρειαζόταν κάθε άλλο παρά μία ασταθή διακυβέρνηση η
οποία θα κινδύνευε να χάσει ανά πάσα στιγμή την εξουσία,ενώ η στιγμές
ήταν κρίσιμες για το άμεσο μέλλον και άρα εκ των πραγμάτων
επιβαλόνταν μία τέτοιου είδους μεταπολίτευσις για πολλούς και
διάφορους λόγους ώς προανέφερα.
Πέραν όλων αυτών ας μην ξεχνούν κάποιοι σημερινοί "δημοκράτες" οι
οποίοι μάλλον άγονται και φέρονται αναλόγως των μικροσυμφερόντων τους
ενάντια σε ένα κοινωνικό σύνολο το οποίο βρίσκεται σε οριακό σημείο
και απειλείται με αφανισμό σε όλα τα επίππεδα πρωεξάρχοντος του
εθνικού και οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική
δημοκρατία,πώς το καθεστώς της 4ης αυγούστου συνετέλεσε στην
αναδιάρθρωση κοινωνικών δομών και την τακτοποίηση ελλείψεων δεκαετιών
καθώς και συνέβαλε τα μέγιστα στην ενοποίηση των υγειών δυνάμεων του
τόπου ,ενός τόπου μάλιστα ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα θα έμπαινε
στην περιπέτεια ενός παγκόσμιου πολέμου με τα γνωστά αποτελέσματα που
σχεδόν πάντοτε έχει ένας πόλεμος δηλαδή την καταστροφή και τον
αποσυντονισμό ενός κράτους ο οποίος στην περίπτωση της ελλάδας υπήρξε
παρατεταμένος και λόγω του "εμφυλίου".
Ανάμεσα στα άξια λόγου επιτέυγματα του μεταξικού καθεστώτος σε
λιγότερο απο μία τετραετία πέραν της καθιέρωσης κατώτατου ημερομισθίου
και του οκταώρου, υπήρξαν η απαρχή της κοινωνικής ασφάλισης έν ελλάδι
με το γνωστό σε όλους μας Ι.Κ.Α. και ταμείο εμπόρων κάθως και η
καθιέρωση της αγροτικής ασφάλισης,γεωτρήσεις προς ανακάλυψη
κοιτασμάτων πετρελαίου,καθιέρωση της εργατικής πρωτομαγιάς,γίνεται
σύσταση γραφείων ευρέσεως εργασίας,ιδρύεται ο πρόδρομος του Ε.Ο.Τ.με
το πρώτο γραφείο για την προώθηση του τουρισμού στο Λονδίνο,Ιδρύεται η
γυμναστική ακαδημία,ίδρυση του πρώτου ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών
προδρόμου της Ε.Ρ.Τ.,Ιδρύεται το σώμα δίωξης οικονομικού
εγκλήματος,ηλεκτροκινείται ο σιδηρόδρομος,η πάντειος εξομοιώνεται με
τα άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα,αναδιοργανώνεται η παιδαγωγική
ακαδημία,ξεκινά η ασύρματη επικοινωνία με την κρήτη,η αλεξανδρούπολη
γίνεται έδρα σώματος στρατού στην εώς τότε αποστρατικοποιημένη ζώνη
της δυτικής θράκης και φυσικά γίνονται έργα σε όλη την επικράτεια απο
εγγυοβελτιωτικά εώς και ίδρυση πάρα πολλών παραγωγικών μονάδων και
εργοστασίων.
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου προετοίμασε την χώρα για την
επερχόμενη λαίλαπα όσο ήτο δυνατόν καλύτερα, τόσο σε επίππεδο κάποιων
εξοπλισμών όπου αυτό ήταν επαναλαμβάνω δυνατόν και με βάσει τα
οικονομικά δεδομένα,αλλά το βασικότερο σε επίππεδο ηθικό και
ψυχολογικό μιάς και ο ίδιος ο μεταξάς θεωρούσε ώς μεγαλύτερο είιτευγμα
του την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας (Ε.Ο.Ν.) η οποία με την θεωρητική
αλλά κυρίως πρακτική συμβολή της, πάνω στην νεολαία του τόπου,άνδρωσε
την γενιά που θα εκαλείτο να πολεμήσει μετά απο τέσσερα χόονια στα
βουνά της αλβανίας και να δημιουργήσει με την αυτοθυσία,το σθένος και
το ομαδικό πνέυμα της το οποίο καλλιεργήθηκε ενδελλεχώς μέσω της ΕΟΝ,
το έπος του 1940 κατατροπόνωντας της φασιστική και εριστική ιταλία η
οποία και πριν απο την επίσημη κύρηξη του πολέμου μέσω της επίδοσης
του τελεσιγράφου την νύχτα της 27ης προς 28ήν οκτωβρίου (μην ξεχνούμε
και τον τορπιλισμό του καταδρομικού "Ελλη" έξω απο το λιμάνι της τήνου
ανήμερα τον δεκαπεντάυγουστο του 1940) νόμισε ότι θα ήτο έυκολο να
αντιμετωπίσει την μικρή ελλάδα και ότι ο πόλεμος μαζί της θα ήταν
διαστήματος μερικών ημερών και διαδικαστικού χαρακτήρα.
Άραγε σημερινοί κυρίες και κύριοι της "δημοκρατίας" του πλούτου των
ολίγων είς βάρος των πολλών,της ηθικής οικονομικής και άλλης
εξοντώσεως των υγειώς σκεπτόμενων πολιτών αυτής της χώρας,της
ανάδειξης της φαυλοκρατίας,της ανηθικότητας και της ασυδοσίας είς
μέγιστο βαθμό σε τρόπο ζωής,κοινωνικό αγαθό και ώς μόνου
ενδυκνειόμενου μέσου προς επιβίωση,της απεθνοποίησης και του
αφελληνισμού,της μαινόμενης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης χωρίς
την παραμικρή ελπίδα εξόδου απο αυτήν,του ξεπεσμού της χώρας σε
επίππεδο επαίτη,του δανεισμού αφιδώς χωρίς να ερωτάται κανείς απο
αυτούς που καλούνται να πληρώσουν στο τέλος,ποιά είναι η δική σας
συνεισφορά στην καλυτέρευση αυτού του τόπου πέραν απο την
ομολογουμένως αξιοσημείωτη συνεισφορά στην άνοδο του κοινωνικού και
οικονομικού σας επιπέδου είς βάρος όλων των υπολοίπων ; και με πόσο
περίσσο θράσος μπορείτε να κρίνετε ΕΣΕΙΣ ένα καθεστώς και μία υπέυθυνη
διακυβέρνηση της χώρας, το οποίο επιβλήθηκε γιατί οι τότε
ιστορικοκοινωνικοπολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες το απαιτούσαν την
στιγμή που δεν έχετε προσφέρει το παραμικρό για την καλυτέρευση της
κοινωνίας απο τις "κακές" δικτατορίες που επιβλήθηκαν σε αυτόν τον
τόπο ; ΠΟΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ ανατρέφετε ΕΣΕΙΣέναντι της μεταξικής ΕΟΝ ; με
ποιά ιδανικά την διαποτίζετε καταστρέφωντας τις υγιείς δυνάμεις του
έθνους, δυνάμεις οι οποίες θα βρίσκονται εδώ και μετά απο εσάς με
μοναδικό ρόλο να πληρώσουν τα σπασμένα της καταστροφικής σας πολιτικής
; σταματήστε να κρίνετε άδικα πρός δημιουργία εντυπώσεων και να
διαστρεβλώνετε την ιστορία υπέρ σας, γιατί ο κόσμος μπορεί να ξεχνά
γρήγορα,μπορεί να κοιτάζει τα μικροσυμφέροντα του,μπορεί να αγνοεί
βασικά ζητηματα της ιστορίας τα οποία εσείς του αποκρύψατε τεχνιένττως
απαξιώνοντας το έργο του μεταξικού καθεστώτος, ακόμα και το έπος του
40 μην τιμώντας του νεκρούς ήρωες μας με έναν τάφο που στο κάτω κάτω
της γραφής δικαιούται και ο χειρότερος εγκληματίας, και δράστε υπέρ
του συνόλου επιτέλους προκειμένου να δικαιολογήσετε τον
μεταπολιτευτικό σας ρόλο, είδάλλως βγάλτε τον σκασμό επιτέλους
συνεχίζοντας τα ίδια και τα ίδια και προκαλώντας την απαξίωση του
πολιτικού συστήματος μας, γιατί η πλέον ουσιαστική και ωφέλιμος
μεταπολίτευσις για την χώρα εώς τώρα με αποτελέσματα περασμένα στις
χρυσές σελίδες του βιβλίου της παγκόσμιας ιστορίας και οχι στα χαρτιά
ηπήρξε για τον 20ό αιώνα το καθεστώς της 4ης αυγούστου,το καθεστώς του
έπους του 1940 και του Γ ελληνικού πολιτισμού ο οποίος δεν υπήρξε
εφυολόγημα στήριξης του, αλλά τουναντίον πραγματικό όραμα για μιά
καλύτερη ελλάδα ανάμεσα στην κοινωνία των εθνών αλλά και για τους
ίδιους τους πολίτες αυτής.
Τιμή και δόξα στον πραγματικό κυβερνήτη της ελλάδος εώς τώρα,
Ιωάννη Μεταξά...


Είς αποκατάστασιν της ιστορίας
Νικηφόρος Βυζαντινός
http://iperalitheias.blogspot.com/