"...η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου, ρόλο Δούρειου Ίππου παίζουν τα στρατευμένα τους φερέφωνα. Αυτοί που εκλέγονται δουλεύουν για ξένα συμφέροντα...", αυτό θυμάμαι να έλεγαν οι TXC πριν αρκετά χρόνια, θα κοντεύει μια δεκαετία σε λίγο και υπήρξε σίγουρα προφητικό του τι θα ακολουθούσε. Βέβαια δε μιλάμε για μια κατάσταση μονάχα τωρινή και καινούρια, αν αναλογιστεί κανείς ότι η χώρα μας ποτέ στην σύγχρονή της ιστορία δεν υπήρξε πραγματικά ελεύθερη. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, η αδυναμία όσων κυβερνούσαν, η εξάρτηση από τρίτους, η διαφθορά (η οποία δεν είναι επίσης νέο φαινόμενο), η πουστιά, κατεξοχήν χαρακτηριστικό των Ελλήνων, η αδιαφορία και η συνενοχή όλων, έφτασαν την κατάσταση σήμερα στο οριακό σημείο το οποίο μας επιτρέπει απλά να λέμε και να γράφουμε πως "γλιτώσαμε τα χειρότερα"... Τα γλιτώσαμε όντως;
Τι και αν μια γενιά πριν τη δική μου μεγάλωνε κάποτε με την ψευδαίσθηση ότι η μεταπολίτευση θα έσωζε τη χώρα, ότι η ΕΕ θα εξασφάλιζε τα δικαιώματά μας και θα μας έβαζε στα του πολιτισμένου (μήπως υπνωτισμένου;) κόσμου, ότι "μια νέα σελίδα άνοιγε" κλπ; Το ένα έφερε το άλλο, τη δραχμή πλέον τη βλέπουμε μονάχα σαν φλουρί στις βασιλόπιτες και το ευρώ τσάκισε ενα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, φέρνοντάς το ακόμα πιο κοντά στα όρια της ανέχειας. Κόσμος πολύς όλα αυτά τα χρόνια έχει βάλει μια θηλιά γύρω από το λαιμό του, τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά, πολλοί αποπειράθηκαν να δώσουν ένα τέλος στη ζωή τους, άλλοι έκαψαν τα αμάξια τους γιατί δεν είχαν να τα πληρώσουν, άλλοι τα μαγαζιά τους, και πολλοί καθημερινά καταφεύγουν στο έγκλημα για να την παλέψουν.
Όχι, δεν περιγράφω τέτοιες εικόνες για να δημιουργήσω ένα σκηνικό τρόμου. Άλλωστε, οι πιο πολλοί αυτές τις μέρες θα ρίξουν τα μακροβούτια τους και "όλα θα πάνε καλά", και καλά θα κάνουν στο κάτω κάτω, γιατί και τα μπάνια στη θάλασσα πραγματικά είναι από τα τελευταία "τζάμπα πράγματα" που μας απέμειναν (φαντάζεστε να πληρώναμε ποτέ για να κάνουμε μπάνιο; - πού ξέρετε...). Anyway, βλέποντας το πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση με το ΔΝΤ σήμερα, τις πιέσεις των εταίρων και των "μεγάλων" που έρχονται να μας κρίνουν κάθε λίγο, τις παρακολουθήσεις, την καταστολή των κοινωνικών δράσεων, την ποινικοποίηση των αντιστάσεων μέσω των επιτάξεων και όλα τα σχετικά, σκέφτομαι ότι δύσκολα ξεμπλέκει κανείς με το αζημίωτο από όλο αυτό. Αζημίωτο δεν εννοώ μόνο τα δάνεια, αλλά κι άλλα πράγματα που μπορεί να μας φέρει το μέλλον. Βασικά ήδη μας τα έχει φέρει.
Η πραγματικότητα είναι ότι γύρω μας σταδιακά τα τελευταία 20 χρόνια στήνεται ένα τεράστιο υπερεθνικό κράτος, ένας μηχανισμός ελέγχου των μαζών, με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο. Και το θέμα είναι πως δεν είναι πολλοί όσοι το καταλαβαίνουν. Οι στόχοι ποικίλουν και σίγουρα είναι μπερδεμένο το σενάριο, αυτό που φαίνεται είναι πάντως πως ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει με το στανιό και πρέπει να μη μιλάει κανείς. Όλα τα μέσα επιστρατεύονται προς αυτή την κατεύθυνση: ηλεκτρονικό φακέλωμα, καταπάτηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στο όνομα της "πρόληψης", κάμερες στους δρόμους, ελεγχόμενος τύπος παρά τη φαινομενική "αντιπολίτευση" που ασκεί (παραμένει ένα από τα γερά χαρτιά του συστήματος), τηλεφωνικές υποκλοπές, αστυνόμευση παντού και αυστηρή επιτήρηση για να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει. Οι μηχανισμοί καταστολής γίνονται ολοένα και πιο ισχυροί, οι όποιες κοινωνικές αντιδράσεις οφείλουν να είναι απόλυτα ελεγχόμενες και οι Έλληνες να παραμείνουν ένας υποταγμένος λαός στην ορθοφροσύνη που επιτάσσει το πολιτικό σύστημα.
Δεν είναι παράλογο για όσα έφταιξαν κάποιοι τόσα χρόνια να την πληρώνουμε όλοι; Ίσως εδώ το νόμισμα να έχει δύο όψεις. Ίσως πρέπει να πληρώσουμε για να καταλάβουμε πως είναι χρέος μας να πολεμήσουμε το σύστημα. Όχι σαν μέρος του, "εκ των έσω", όπως έντεχνα μπορεί να επικαλούνται πολιτικές ομάδες κάθε φάσματος που σκοπό μπορεί να έχουν την ανατροπή, αλλά "από τα κάτω". Έχει διαφορά... Η αντίδραση μπορεί να γίνει συνειδητή δράση μέσα από την κοινωνία. Ζωή ρε! Όχι άλλη επιβίωση! Σκεφτείτε το αυτό εις τας επόμενας εκλογάς. Είναι κοντά. Πολεμήστε το σύστημα. Και το σύστημα, είναι όλοι όσοι είναι και θέλουν να γίνουν κομμάτι του, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. "Απειθαρχία σε όλους", όπως αρέσκεται να λέει και η Παπαρήκα. Ένα γερό χαρτί έχουμε και είναι η δύναμη της αποστροφή μας σε όλους. Και η δύναμη αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, όσο ενυπάρχει σαν συνειδητή πολιτική επιλογή.
Τι και αν μια γενιά πριν τη δική μου μεγάλωνε κάποτε με την ψευδαίσθηση ότι η μεταπολίτευση θα έσωζε τη χώρα, ότι η ΕΕ θα εξασφάλιζε τα δικαιώματά μας και θα μας έβαζε στα του πολιτισμένου (μήπως υπνωτισμένου;) κόσμου, ότι "μια νέα σελίδα άνοιγε" κλπ; Το ένα έφερε το άλλο, τη δραχμή πλέον τη βλέπουμε μονάχα σαν φλουρί στις βασιλόπιτες και το ευρώ τσάκισε ενα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, φέρνοντάς το ακόμα πιο κοντά στα όρια της ανέχειας. Κόσμος πολύς όλα αυτά τα χρόνια έχει βάλει μια θηλιά γύρω από το λαιμό του, τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά, πολλοί αποπειράθηκαν να δώσουν ένα τέλος στη ζωή τους, άλλοι έκαψαν τα αμάξια τους γιατί δεν είχαν να τα πληρώσουν, άλλοι τα μαγαζιά τους, και πολλοί καθημερινά καταφεύγουν στο έγκλημα για να την παλέψουν.
Όχι, δεν περιγράφω τέτοιες εικόνες για να δημιουργήσω ένα σκηνικό τρόμου. Άλλωστε, οι πιο πολλοί αυτές τις μέρες θα ρίξουν τα μακροβούτια τους και "όλα θα πάνε καλά", και καλά θα κάνουν στο κάτω κάτω, γιατί και τα μπάνια στη θάλασσα πραγματικά είναι από τα τελευταία "τζάμπα πράγματα" που μας απέμειναν (φαντάζεστε να πληρώναμε ποτέ για να κάνουμε μπάνιο; - πού ξέρετε...). Anyway, βλέποντας το πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση με το ΔΝΤ σήμερα, τις πιέσεις των εταίρων και των "μεγάλων" που έρχονται να μας κρίνουν κάθε λίγο, τις παρακολουθήσεις, την καταστολή των κοινωνικών δράσεων, την ποινικοποίηση των αντιστάσεων μέσω των επιτάξεων και όλα τα σχετικά, σκέφτομαι ότι δύσκολα ξεμπλέκει κανείς με το αζημίωτο από όλο αυτό. Αζημίωτο δεν εννοώ μόνο τα δάνεια, αλλά κι άλλα πράγματα που μπορεί να μας φέρει το μέλλον. Βασικά ήδη μας τα έχει φέρει.
Η πραγματικότητα είναι ότι γύρω μας σταδιακά τα τελευταία 20 χρόνια στήνεται ένα τεράστιο υπερεθνικό κράτος, ένας μηχανισμός ελέγχου των μαζών, με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο. Και το θέμα είναι πως δεν είναι πολλοί όσοι το καταλαβαίνουν. Οι στόχοι ποικίλουν και σίγουρα είναι μπερδεμένο το σενάριο, αυτό που φαίνεται είναι πάντως πως ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει με το στανιό και πρέπει να μη μιλάει κανείς. Όλα τα μέσα επιστρατεύονται προς αυτή την κατεύθυνση: ηλεκτρονικό φακέλωμα, καταπάτηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στο όνομα της "πρόληψης", κάμερες στους δρόμους, ελεγχόμενος τύπος παρά τη φαινομενική "αντιπολίτευση" που ασκεί (παραμένει ένα από τα γερά χαρτιά του συστήματος), τηλεφωνικές υποκλοπές, αστυνόμευση παντού και αυστηρή επιτήρηση για να γίνει αυτό που πρέπει να γίνει. Οι μηχανισμοί καταστολής γίνονται ολοένα και πιο ισχυροί, οι όποιες κοινωνικές αντιδράσεις οφείλουν να είναι απόλυτα ελεγχόμενες και οι Έλληνες να παραμείνουν ένας υποταγμένος λαός στην ορθοφροσύνη που επιτάσσει το πολιτικό σύστημα.
Δεν είναι παράλογο για όσα έφταιξαν κάποιοι τόσα χρόνια να την πληρώνουμε όλοι; Ίσως εδώ το νόμισμα να έχει δύο όψεις. Ίσως πρέπει να πληρώσουμε για να καταλάβουμε πως είναι χρέος μας να πολεμήσουμε το σύστημα. Όχι σαν μέρος του, "εκ των έσω", όπως έντεχνα μπορεί να επικαλούνται πολιτικές ομάδες κάθε φάσματος που σκοπό μπορεί να έχουν την ανατροπή, αλλά "από τα κάτω". Έχει διαφορά... Η αντίδραση μπορεί να γίνει συνειδητή δράση μέσα από την κοινωνία. Ζωή ρε! Όχι άλλη επιβίωση! Σκεφτείτε το αυτό εις τας επόμενας εκλογάς. Είναι κοντά. Πολεμήστε το σύστημα. Και το σύστημα, είναι όλοι όσοι είναι και θέλουν να γίνουν κομμάτι του, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. "Απειθαρχία σε όλους", όπως αρέσκεται να λέει και η Παπαρήκα. Ένα γερό χαρτί έχουμε και είναι η δύναμη της αποστροφή μας σε όλους. Και η δύναμη αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, όσο ενυπάρχει σαν συνειδητή πολιτική επιλογή.
Ανυπάκουος
http://www.ediktyo.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου