Η γειτονιά μου η παλιά

Θυμάμαι τη γειτονιά που μεγάλωσα σε μια επαρχιακή ελληνική πόλη και δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια τόσο από τα παιδικά όσο και από τα εφηβικά μου χρόνια. Θυμάμαι τα παιδιά να βγαίνουν και να παίζουν στους δρόμους, στα σχολεία, στις παιδικές χαρές, όπου υπήρχε ελεύθερος χώρος. Τις περισσότερες φορές μόνα τους, άλλες φορές με τους γονείς τους ή τις γιαγιάδες τους. Δεν έβλεπες ξένα πρόσωπα στη γειτονιά. Μονάχα κάποιοι μεταναστές από την Αλβανία με ότι αυτό συνεπάγεται χωρίς όμως να υπάρχει τρομερό πρόβλημα. Όσο τα χρόνια περνούσαν ένας νέος τρόπος ζωής άρχιζε να μπαίνει στο ελληνικό σπίτι. Τα παιδιά σιγά-σιγά σταμάτησαν να βγαίνουν για να παίξουν μπάλα, να χτυπήσουν, να κάνουν πλάκα, να τσακωθούν, να εξερευνήσουν, να πειραχτούν. Είχε έρθει η εποχή του “ψηφιακού παιχνιδιού”. Κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, παίζοντας είτε στο Playstation είτε στον υπλογιστή. Οι λίγο μεγαλύτεροι να αποχαυνώνονται από τις χαμηλού επιπέδου εκπομπές που υποτιμούν τη νοημοσύνη. Παρ' όλά αυτά η γειτονια είχε ακόμη έντονη ζωή από όσα παιδιά προτιμούσαν να περνούν τον χρόνο τους έξω από το σπίτι. Έχει δεν έχει περάσει μια δεκαετία από τότε που όλα αυτά ξεκίνησαν, σήμερα είναι ελάχιστα τα παιδιά που βγαίνουν. Σου κάνει εντύπωση όταν δεις παιδιά στο δρόμο να παίζουν όπως τότε. Σε μια μικρή γειτονιά η οποία έσφυζε από ζωή βλέπεις σε κάθε γωνιά να ξεπηδούν καταστήματα με κακόγουστα και κακίστης ποιότητας προϊόντα ασιατικής προελεύσεως. Μια βόλτα στους δρόμους που παλιά τα ποδήλατα έδιναν και έπαιρναν, βλέπεις αρκετούς ξένους ασιατικής καταγωγής οι οποίοι από μόνοι τους δημιουργούν μικρά γκέττο και σε κοιτούν περίεργα όταν περνάς από δίπλα τους, όταν περνάς κάτω από το σπίτι σου. Αναρωτιέμαι που πήγε η παλιά μου γειτονιά. Αυτά που ακούγαμε χρόνια ότι συνέβεναν στην πρωτεύουσα Αθήνα βλέπω σιγά-σιγά να παίρνουν σάρκα και οστά μέσα στην ίδια μου τη πόλη, στην ίδια μου τη γειτονιά. Δεν νιώθω απλά ξένος μέσα στη χώρα μου, νιώθω ξένος στη πόλη μου, τη γειτονιά μου, το σπίτι μου. Φοβάμαι πως αυτό είναι μόνο η αρχή και δε μου αρέσει. Δεν θέλω η γειτονιά μου να γίνει μια μικρή Ομόνοια. Δε θέλω η κάθε γειτονιά σε κάθε άκρη της Ελλάδας να γίνει μια μικρή Ομόνοια. Δεν θέλω η χώρα μου να γίνει σαν την Ομόνοια. Θέλω πίσω τη γειτονιά μου τη παλιά!

 

http://resistance-hellas.blogspot.com/