του Αλέξη Καζαντζίδη Η αέναη περιοδεία του Παπανδρέου ανά τον κόσμο, πριν το άγιο Πάσχα, για να ζητήσει στήριξη και προστασία χαρακτηρίστηκε, συνολικά, από τη διακριτικότητα των εταίρων του. Μια διακριτικότητα που αφήνει το πεδίο ελεύθερο στη «δεξιοτεχνία» του πρωθυπουργού, ώστε ο τελευταίος να δεσπόζει μόνος στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων κάθε συνάντησης. Έτσι, από μια πρώτη γενική εκτίμηση των ταξιδιών του μπορεί κανείς να υπογραμμίσει τα εξής:...
.
...α) Τον απεριόριστο θαυμασμό και τη συμπαράσταση όλων των προέδρων ή πρωθυπουργών προς τον Έλληνα φτωχό, τον οποίο συγχαίρουν που είναι μονίμως έτοιμος να θυσιαστεί για την πατρίδα του.
β) Ότι όλοι οι Έλληνες, φτωχοί τε και πλούσιοι, θα μπορούν πια να επισκέπτονται χωρίς βίζα τις Ηνωμένες Πολιτείες, υπό τον αυτονόητο όρο ότι είναι πολέμιοι της τρομοκρατίας.
γ) Ότι τα αγγλικά του Έλληνα πρωθυπουργού είναι εξαιρετικής ποιότητας,πράγμα που συνέβαλε αποφασιστικά στη διαφαινόμενη έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση.
δ) Ότι η μεσογειακή δίαιτα αποτελεί το καλύτερο όπλο για τη διασφάλιση της υγείας (health) πολλών λαών και της σιλουέτας πολλών ηγετών (η επισήμανση αυτή θα ταίριαζε μάλλον στη συνάντηση του Πρωθυπουργού με την κυρία Μέρκελ, η οποία προφανώς δυσκολεύεται να χάσει μερικά από τα περιττά κιλά της).
ε) Την ακόρεστη δίψα, τέλος, κι άλλων χωρών να υποδεχθούν τον Γιώργο Παπανδρέου, όπως αποτυπώθηκε σε ερώτηση Κινέζας δημοσιογράφου σε μια από τις συνεντεύξεις τύπου: «Τόσα ταξίδια έχετε κάνει, εως και στην Αμερική πήγατε, κατά Ασία μεριά και στην Κίνα μας δε θα 'ρθείτε να ζητήσετε βοήθεια και λεφτά;»
Τι περισσότερο να περιμένει κανείς, τελικά, από αυτές τις συναντήσεις;
Τι-πο -τα!
http://ksipnistere.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου