Το Κίνημα βρίσκει τον δρόμο του

Το Κίνημα βρίσκει τον δρόμο του

Οι εξεγέρσεις γίνονται από τον λαό και όχι από πλούσιους γόνους και λαθραίους εγκληματίες

Ζήσαμε όλοι την εμπειρία του Δεκέμβρη, ουδείς όμως, ακόμα και τα πιο απαισιόδοξα πνεύματα, δεν έκανε τίποτε λιγότερο από το να γελάσει με ειρωνεία. Κι αυτό επειδή ακριβώς, η όλη ιστορία ήταν ελεγχόμενη λόγω Βατοπεδίου και λοιπών σκανδάλων, κι οι κρατικοί παράγοντες άφησαν ελεύθερο κάθε κατηγορίας κοπρίτη, από τους «ιδεολόγους» των Βορείων Προαστίων μέχρι αλβανούς μαχαιροβγάλτες και πακιστανούς πλιατσικολόγους, να κλέβουν και σπάνε τους βίους των κατοίκων.

Σήμερα, λίγους μήνες μετά, η κατάθλιψη των πλουσιόπαιδων δεν έχει προηγούμενο. Περιορίζονται στο να καίνε που και που κάδους σκουπιδιών και κανά αμάξι της δημοτικής αστυνομίας, να παίζουν τους «tom & jerry» με τους αστυνομικούς για να περάσει η ώρα και να αναγγέλλουν «κρεμάλες» και χοντρούς ξυλοδαρμούς μέσω του ασφαλούς απ’ όλες τις απόψεις διαδικτύου, σε όσους πολίτες… τολμούν να παρευρίσκονται σε νόμιμες συγκεντρώσεις όπως αυτή του περασμένου Σαββάτου. Ο λόγος αυτής της πτώσης τους, στηρίζεται στο γεγονός ότι όταν στηρίζεσαι στις αρπακτές, στις ευκαιριακές καταστάσεις και στις συνθήκες βολέματος, καταστάσεις δηλαδή που εκφράζουν και τους χλιδάτους αναρχικούς αλλά και τους εγκληματίες συνοδοιπόρους τους, τότε λοιπόν οτιδήποτε φαινομενικά κτίζεις δεν έχει υγιείς βάσεις και καταρρέει με συνοπτικές διαδικασίες. Τα πάντα σε κάθε είδους αγώνα πρέπει να στηρίζονται στην πίστη, στην αδιάκοπη εργασία και στην δημιουργία, αλλά και φυσικά στις θυσίες, ατομικές και συλλογικές, στον σεβασμό και στην συντροφικότητα.

Κι όταν εκτός των άλλων, είσαι το τσουλί του ίδιου του Συστήματος, κι έχεις παροχές από διαδικτυακή ασυδοσία μέχρι ελεύθερη κοινωνική παρανομία, τότε τα πράγματα χειροτερεύουν επαρκώς. Το τραγικό όμως για όλους αυτούς είναι ότι, σε αντίθεση με την φωνή μας που έχει αντίκτυπο σε Έλληνες φτωχούς πολίτες και βιοπαλαιστές, όλες αυτές οι «μη κυβερνητικές», «αντιρατσιστικές», «μαρξιστικές», «προοδευτικές» οργανώσεις βρίσκουν αντίκτυπο μόνο σε κάποιους λαθρομετανάστες.

Μίλησα με συντρόφους Χρυσαυγίτες που βρέθηκαν στην ειρηνική συγκέντρωση – διαμαρτυρία των Ελλήνων κατοίκων των Αθηνών, που στο τέλος δυναμιτίστηκε από τους παράνομους μετανάστες που παρέα με τους αναρχικούς, άρχισαν να εκσφενδονίζουν από την παράνομη κατάληψη του παλαιού Εφετείου τούβλα και πέτρες θέτοντας σε κίνδυνο τον κόσμο της πορείας που βρέθηκε από κάτω, στην οποία εκτός των άλλων υπήρχαν και ηλικιωμένοι αλλά και οικογένειες με μικρά παιδιά. Η θρασυδειλία κάποιων δεν έχει όρια, ειδικά όταν αυτή εμπλουτίζεται με την ανοχή του κράτους. Υπάρχει ή δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τις επονομαζόμενες «αντισυγκεντρώσεις»; Υπάρχει. Μάλιστα, η συγκεκριμένη λέξη αμφιβάλλω πράγματι αν υπάρχει και στα περισσότερα λεξικά της ελληνικής γλώσσας. Υπάρχει ή δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τις παράνομες καταλήψεις; Προφανώς. Κι όταν αυτές γίνονται από αγνώστου προελεύσεως και καταστάσεως, παράνομους, τότε στο σύνολο όλων αυτών μιλάμε ξεκάθαρα για στημένα κόλπα και τακτικές, όπου το κράτος της μίζας και την λαμογιάς, δεν θέλει αυθεντικές αντιδράσεις από τον λαό διότι ο πρώτος υπεύθυνος για όλα είναι αυτό και κανείς άλλος.

Στο διάλογό μου λοιπόν με τους Συναγωνιστές πληροφορήθηκα ότι ανάμεσα στις εκατοντάδες του κόσμου, τα μέλη του Λαϊκού Συνδέσμου ήταν αρκετές δεκάδες αλλά όχι περισσότεροι. Κι όταν κάποιος λέει ότι βλέπει, από 15χρονους έως 40χρονους απλούς πολίτες να φωνάζουν συνθήματα κατά των αναρχικών συγκεκριμένα, όταν πραγματικά οργίζονται με το θράσος των αλλοδαπών κι όταν, κατά την διάρκεια των τελευταίων μέτρων της πορείας, όλοι μαζί ρυθμικά φωνάζουν «Πατρίδα – Τιμή – Χρυσή Αυγή» και «Πατρίδα – Λαός – Εθνικισμός», τότε θα είναι λάθος να περιοριζόμαστε σε απλά κόμματα και πολιτικές οργανώσεις, διότι πλέον μιλάμε για ένα ανερχόμενο Ελληνικό Εθνικιστικό Κίνημα, με ισχυρές και υγιείς βάσεις.

http://xryshaygh.wordpress.com