Σιωπηλός, μουτρωμένος, ο μέσος Έλληνας αποδέχεται την μοίρα του μνημονίου, τη μοίρα της υποταγής. Πολλοί Έλληνες έχουν λερωμένη τη φωλιά τους, συνένοχοι στο πολιτικό σύστημα της συναλλαγής, του ρουσφετιού, του ό,τι αρπάξει ο καθένας για τον εαυτό του από τα ιμάτια μιας Πατρίδας που ποτέ δεν αγάπησε αλλά χρησιμοποίησε την κρατική της υπόσταση για να προωθήσει το προσωπικό του συμφέρον. Αυτός ο πλιατσικολόγος Έλληνας, πώς να αντιδράσει, πώς να κάνει το βήμα να έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό;
Υπάρχουν και οι μειοψηφίες των αντιδρώντων. Οι κατ’ επάγγελμα εργατοπατέρες, οι επί μισθώ κομμουνιστές, οι χαρτζιλικωμένοι αιώνιοι φοιτητές, ο εσμός των κουλτουριαρέων που αντιτίθενται τάχα στο σύστημα ενώ είναι αυτός που του προσφέρει το ιδεολογικό υπόβαθρο και για την καταβαράθρωση των υγειών αντιστάσεων του λαού. Εξαφανισμένοι από το πλευρό του λαού, οι υποψήφιοι βουλευτές ως και αρχηγοί κομμάτων αρνητές του συστήματος,
εμφανίζονται όταν τους το ζητούν τα αφεντικά τους για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή, να καπελώσουν και να ποδηγετήσουν τις αντιδράσεις του ώστε να μην θιγεί ουσιαστικά το σύστημα που τους γαλουχεί από τα μαθητικά χρόνια μέχρι το Πανεπιστήμιο και τον εργασιακό χώρο, συνήθως το χώρο δημόσιας, κρατικοδίαιτης υπηρεσίας.
Η επιτυχημένη τακτική του ταΐσματος πολλών θυλάκων που εφάρμοσαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και ιδιαιτέρως το Πασοκ, έχει σαν αποτέλεσμα την ένοχη σιωπή των πολλών, τη σιωπή και τη συνενοχή τους στο ξεπούλημα και την υποταγή της Πατρίδας μας.
Η μεγάλη πλειοψηφία σπρώχνει τη ζωή μοιράζοντας τη μιζέρια της στο διπλανό, διασπείροντας την απαισιοδοξία του, ελπίζοντας κατά βάθος πως «οι Μήδοι, επιτέλους, θα διαβούνε» ώστε να λυτρωθεί από τις τύψεις του και να ρίξει πάλι το φταίξιμο στους ανθέλληνες που φταίνε για το κατάντημά του.
Πέρα από τους ενοχικούς πολλούς και τις βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος, κομμουνιστές, συριζαίους, λαγούς, βρίσκεται η Χρυσή Αυγή. Η Χρυσή Αυγή που τολμάει να πει «εμείς σας τα λέγαμε», και όντως τα λέγαμε, και όντως προειδοποιήσαμε για την τροπή που έπαιρνε η πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας. Τότε για τους πολλούς, για τους νοικοκυραίους του βολέματος, των αλλοδαπών οικοβοηθών και των λοιπών εκδηλώσεων νεοπλουτισμού, ήμασταν ακραίοι. Και πιθανόν να παραμένουμε ακραίοι γι’ αυτούς που επιμένουν να κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο.
Εσχάτως έγινε της μοδός να μουντζώνουν οι τρυφεροί βλαστοί των ξενυχτάδικων και της σαχλής κοινωνικής δικτύωσης τους επισήμους κατά τις σχολικές παρελάσεις. Κι επειδή σε λίγες μέρες θα ξαναέχουμε πιθανώς παρόμοια φαινόμενα, θα προτείνω στους νεαρούς μαθητές πριν πάνε στην παρέλαση και φασκελώσουν βουλευτές, δημάρχους, παπάδες και αστυνομικούς, να μαζευτούν οικογενειακώς στο μπάνιο του σπιτιού τους, να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αλληλοφασκελωθούν οικογενειακώς. Ίσως τότε ξυπνήσουν από τον λήθαργο, και η μούντζα πιάσει τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου