Featured Posts

31/3/12

ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΚΙΛΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΗΣ


Στην εκφυλισμένη περίοδο εθνοαποδόμησης, διεθνιστικής διάλυσης και νεοοθωμανικής υποταγής που διέρχεται ο σύγχρονος Ελληνισμός,  είναι σύνηθες φαινόμενο σ’ ότι αφορά στα μείζονα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, ν’ αμφισβητείται το προφανές, είναι βέβαιη στάση ο εφησυχασμός, είναι σίγουρη μεθοδολογία η παραπληροφόρηση  και πιθανότατη κατάληξη η αποσιώπηση της εκάστοτε αλήθειας, ώστε να μην ενοχληθεί το καθεστώς, οι παραφυάδες του και τ’ αφεντικά του.
Ακόμη συνηθέστερη είναι η επιδερμική και μονομερής προσέγγιση της προεπιλεγμένης παρουσίασης της πραγματικότητας από τα νεοεποχίτικα καθεστωτικά φερέφωνα, με σκοπό την περαιτέρω εξαπάτηση και διανοητική σύγχυση του οποιουδήποτε  πολίτη, που θ’ ανίχνευε μέσ’ από γεγονότα κι αιτιώδεις σχέσεις την αλήθεια. 
Εμείς οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής επιλέξαμε συνειδητά τον περιθωριακό και δύσκολο δρόμο της αναζήτησης κι υπεράσπισης της αλήθειας (όσο τραυματική ή δυσφορική κι’ αν αποκαλύπτεται εκάστοτε). Μια πορεία  ασύχαστη, ασυμβίβαστη και κοπιαστική, που έχει ως ασφαλή γνώμονα την θεωρία μας και στηρίζεται στην μεθοδική επεξεργασία κι’ ερμηνεία της πραγματικότητας.
Στο πνεύμα αυτό,  αποπειρόμαστε να διερευνήσουμε και να ερμηνέψουμε τα πολιτικά και οικονομικοκοινωνικά γεγονότα στην Πατρίδα μας, συναρτώντας τα με το διεθνές διαχρονικό δρώμενο, με μιαν ανάλυση που υπερβαίνει τις «εσκαμμένες» επιδερμικές προσεγγίσεις κι’ εκτείνεται πολυδιάστατα και πολυσυνθετικά στις κρίσιμες και ουσιώδεις συνεκτικές λεπτομέρειες, απεριόριστη από  χώρο και χρόνο.
Στη νομική διεργασία  κατά την διερεύνηση μιας εγκληματικής πράξης χρησιμοποιείται ως αξιωματικό  πρόταγμα, το ερώτημα «τις ωφελείται;» (cui bono ?) από την πράξη αυτή. Η αναντίρρητη και συντριπτική λογική του βαρύτητα, δεν είναι δυνατόν να
ξεπεραστεί από την όποια προκατάληψη ή δολιότητα. Έτσι, από το 80 π.Χ. όταν το χρησιμοποίησε ο Μάρκος Τούλλιος Κικέρων στην υπεράσπιση του Ρόσκιου Αμεριανού, μέχρι και σήμερα,  το  «cui bono» αποτελεί απαραίτητο θεμέλιο κάθε ανάλογης λογικής διεργασίας (συμπληρούμενο ενίοτε και από το «τις βλάπτεται;» – cui malo ?). Στην πατρίδα μας συνηθίζεται να επικαλούνται ρηχά και επιδερμικά το ερώτημα, οι μπολσεβίκοι ινστρούκτορες και διάφοροι σοσιαλφιλελεύθεροι παρλαπίπες, γιά λόγους βερμπαλιστικού εντυπωσιασμού.
Η επιτυχής εφαρμογή της αρχής του cui bono απαιτεί μιαν εκτενή και βαθιά κατανόηση όλων των πιθανών κινήτρων των εκάστοτε δρώντων υποκειμένων. Η κατανόηση αυτών των κινήτρων απαιτεί να ληφθούν υπόψη ακόμη και τα κίνητρα που υπάρχουν έστω και  μόνο στο νου και στο θυμικό του «δράστη». Η αρχή εφαρμόζεται επίσης  για ν’ αναλύσει και να ερμηνέψει τις πράξεις πολιτικής σημασίας. Σ’ αυτήν την ανάλυση, η ιδεολογία, η θρησκεία, τα ήθη κι έθιμα, αλλά κι οι ιστορικές εξελίξεις των εμπλεκομένων (όπως οι από μακρού υφιστάμενες διαμάχες και συμμαχίες, οι τροποποιήσεις του κοινωνικού ύφους, τα διανοητικά και καλλιτεχνικά ρεύματα, το δημόσια αποδεκτό, η θρησκοληψία κ.ο.κ. ) πρέπει να ληφθούν υπόψη διεξοδικά.
Μερικές φορές, εκείνοι που διενεργούν μια πολιτική πράξη διαθέτουν μια τέτοια παγκόσμια πρωτότυπη, ριζική ή και μοναδική  αντίληψη, η οποία τους κάνει να επιδιώκουν κάποιο στόχο που μπορεί σ’ άλλους ανθρώπους να εμφανίζεται αδιανόητος ή ανόητος. Σ’ αυτήν την περίπτωση είναι  πολύ εύκολο σφάλμα ν’ αγνοηθεί ή να παρανοηθεί το όφελος που επιδιώκεται από μια τέτοιαν ομάδα ή να θεωρηθεί πως αυτή η ομάδα δεν διαθέτει κάποιο ανάλογο κίνητρο. Ακόμη, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κριθούν τα κίνητρα ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών κι άλλων  πολιτισμικών καταβολών, απαιτείται δε ενδελεχής και λεπτομερής συνεκτίμηση των προσεγγίσεών  τους  με χαρακτήρα «εξελικτικής ψυχολογίας»  και «διαπολιτισμικών σχέσεων». Επίσης, είναι συχνό σφάλμα αυτής της διαδικασίας ν’ αγνοούνται τα όποια κίνητρα της υπό εξέταση πλευράς, τα οποία δεν συμβαδίζουν με τη θεμελιωμένη και σχηματοποιημένη νοοτροπία του αναλυτή.
Τέλος οι οποιεσδήποτε «δαιμονολογικές» προσεγγίσεις ή και η όποια δικαιολογημένη συναισθηματική φόρτιση περί τα γεγονότα, αδυνατίζουν την αρτιότητα της τελικής διαπίστωσης. Έχοντας κατανοήσει σε βάθος τους παραπάνω δομικούς περιορισμούς και τα ενδεχόμενα  ελλείμματα της εξαίρετης αυτής μεθοδολογίας, θα προβούμε στη συνέχεια σε μιαν απόπειρα ολοδιάστατης ανάλυσης των προσφάτων γεγονότων και των ιστορικών τους διασυνδέσεων και αντικτύπων.
Ποιόν λοιπόν ωφελεί:
Η μεταβολή της Πατρίδας μας σε περιφερειακό, βεβιασμένο πειραματικό δοκιμαστήριο, μήτρα – «καλούπι» και πιθανό παράδειγμα ενός επισφαλούς κι ανάλγητου προτύπου δήθεν «σωτηρίας» από την κλιμακούμενη οικονομική κρίση,  με συνεργασία των «εταίρων» και δανειστών μας και επιτίμιο την κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας, καθώς και την υποταγή και την υποδούλωση στο διεθνές τραπεζοχρηματιστηριακό κεφάλαιο. Γιατί με τα «σωτήρια μέτρα» όχι μόνον δε προβλέπεται καμία βελτίωση στον οικονομικό μαρασμό της Πατρίδας μας, αλλά όπως είχε …προφητικά γράψει ο φίλος του Giorgoνομπελίστας Ιουδαιο-αμερικανός καθηγητής Πολ Κρούγκμαν σε απροκάλυπτο άρθρο (5/5/2010) του στους Times της Νέας Υόρκης , στην στήλη του «Η συνείδηση ενός Φιλελεύθερου» και τίτλο  : «Τέλος παιχνιδιού για την Ελλάδα», «…. πολλοί αναλυτές είχαν προείπει πως η Ελλάδα θα κατέληγε σε αναδιάρθρωση του χρέους της», δηλαδή πιστεύουν ότι οι δανειστές μας θα προέβαιναν σ’ έναν (ψευδεπίγραφο)  ευφημισμό μιας (δήθεν) μερικής ακύρωσης (και στην ουσία ανακαταγραφής) του χρέους. Ο «σοφός» χρυσοκάνθαρος συμφωνεί με το συλλογισμό, αλλά ακόμη πιο δυσοίωνος προφητεύει για την Πατρίδα μας τα χείριστα… : «Συμφωνώ. Όμως, ο συλλογισμός φαίνεται να σταματά εκεί, πράγμα που είναι λάθος. Στην πραγματικότητα, η συμφωνία πως η Ελλάδα θα οδηγηθεί τελικά σε χρεοκοπία είναι πολύ αισιόδοξη. Πείθομαι ολοένα και περισσότερο πως η Ελλάδα θα καταλήξει επίσης σε έξοδο από το ευρώ». Και συνεχίζει: «…. ακόμη και με αναδιάρθρωση του χρέους της, η Ελλάδα θ’ αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα, επειδή θα υποχρεωθεί σε αυστηρότατη λιτότητα προκαλώντας βαθιά ύφεση κι’ αυτό μόνον για να κλείσει το πρωτογενές της έλλειμμα (χωρίς δηλαδή να προσμετρώνται οι τόκοι). Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να περιορίσει την ανάγκη της λιτότητας θα ήταν κάτι που θα βοηθούσε την οικονομία να επεκταθεί (sic!) ή τουλάχιστον να μην συρρικνωθεί τόσο πολύ. Αυτό θα μείωνε τον οικονομικό πόνο, μειώνοντας την απαιτούμενη έκταση δημοσιονομικής λιτότητας. Όμως, ο μόνος δρόμος οικονομικής επέκτασης είναι αυτός της αύξησης των εξαγωγών, ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν μειωθούν δραστικά οι ελληνικές τιμές και τα κόστη συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη….. εάν η Ελλάδα αποτελούσε μία κοινωνία ισχυρά συνεκτική, με αυστηρές μισθολογικές ρυθμίσεις βάσει συλλογικών συμβάσεων, ένα είδος Αιγαιακής Αυστρίας, τότε θα ήταν δυνατό να γίνει αυτό, μέσω μιας συλλογικά συμφωνημένης μείωσης των μισθών σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της οικονομίας. Δηλαδή αυτό που αποκαλείται «εσωτερική υποτίμηση». Όμως όπως έδειξαν τα σημερινά δραματικά γεγονότα, αυτό δεν είναι δυνατό». Τέλος  ο  «σοφός» της Σιών επιδεικνύει και προαναγγέλλει …την δική του εναλλακτική λύση, αυτή  : «…είναι η υποτίμηση, η οποία σημαίνει εγκατάλειψη του ευρώ. Οποιαδήποτε ανακοίνωση εξόδου από το ευρώ, όπως επισημαίνει και ο Άϊχενγκρην (συγκυριακά ….άλλος Ιουδαιοαμερικανός, ο καθηγητής οικονομικής στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ, τέως σύμβουλος του ΔΝΤ και νυν …επικριτής του), θα προκαλούσε τρομακτικές τραπεζικές κρίσεις. Με την ίδια λογική, οποιαδήποτε αναφορά από ξένους παίκτες, όπως πχ η ΕΚΤ, στην ύπαρξη αυτής της δυνατότητας, θα οδηγούσε σε κερδοσκοπική επίθεση κατά των ελληνικών τραπεζών και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει. Το όλο θέμα είναι μη συζητήσιμο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η Ελλάδα έχει ήδη αρχίσει να μοιάζει με την Αργεντινή του 2001».
Η προεξαγγελμένη «έξωθεν» και ήδη εξελισσόμενη βέβαιη μαζική «φτωχοποίηση» και συνακόλουθη εξαθλίωση του ελληνικού Λαού, ο δραστικός περιορισμός του εργασιακού κόστους και η απομείωση έως εξάλειψης των κοινωνικών παροχών, με την επαπειλούμενη επέκταση τους ως «ντόμινο» και σ’ άλλους ευρωπαϊκούς Λαούς. Θυμηθείτε : Πολύ έγκαιρα, μιλώντας στο ραδιοσταθμό BBC 4, στις αρχές του Μάη 2010, ο επίσης Ιουδαιοαμερικανός νομπελίστας, οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς από την Ιντιάνα και «φίλος» του τέως «Έλληνα» πρωθυπουργού Giorgo, ανέφερε πως το σχέδιο υποστήριξης των ΕΕ και ΔΝΤ προς την Ελλάδα, δεν θα μειώσει τη διάθεση των κερδοσκόπων να στοιχηματίζουν στην εξασθένηση της ζώνης του ευρώ. Οι «προφανώς υπερβολικά σκληροί όροι που επιβλήθηκαν, θα είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγικοί όσον αφορά στο να εμποδίσουν μια διάχυση», δηλαδή ….. είχε προπαρασκευασθεί και συνέχεια γιά την υπόλοιπη Ευρώπη. Όχι μόνον η «ψωρολακόστενα» αλλά κι οι πιό «εξελιγμένοι» Ευρωπαίοι, θα ξεφτίσουν σε αποσβολωμένα θρύψαλα, αν δεν συρθούν -και μάλιστα χειροκροτώντας- στα ποδάρια του διεθνούς ιδιωτικού – σιωνιστικού κεφαλαίου, δηλώνοντας απόλυτη υποταγή και κατάργηση των «ενδοϊμπεριλιστικών τριβών» προς δόξα του Γιαχβέ! O κύριος Στίγκλιτς εκφράζει προκλητικά και κατά συρροή την εκτίμηση ότι «το μέλλον του ευρώ θα είναι σύντομο, εάν η Ευρώπη δεν διευθετήσει τα θεμελιώδη οικονομικά της προβλήματα», ενώ θεωρεί επίσης πως τα σκληρά μέτρα στην Ελλάδα «δεν θα οδηγήσουν σε αποκλιμάκωση των κερδοσκοπικών πιέσεων.» (Κοινώς, «μας πούλησαν φύκι γιά μεταξωτή κορδέλα»).
Η μεθοδικά κλιμακούμενη υποβάθμιση των ελληνορωσικών σχέσεων, μ’ επαχθείς αντανακλάσεις σ’ εξοπλιστικό και ενεργειακό επίπεδο, παρά τις λεκτικές θριαμβολογίες των αμερικανόδουλων κυβερνώντων περί του αντιθέτου.
Η σαφής αυξομειούμενη  κρίση κι η υπονομευτική αποδυνάμωση του «ευρώ», το οποίο ήταν ισχυρότατα υποψήφιο μιας εξόχως πιθανής ενδεχόμενης μετατροπής του σε παγκόσμιο αποθεματικό, πράγμα το οποίο  θα έπληττε ανεπανόρθωτα την ηγεμονία του μοναδικού παγκόσμιου στρατοχωροφύλακα και προαγωγού, δηλαδή  των «ανθρωπιστικών και δημοκρατικών» ΗΠΑ.
Η βέβαιη κι αναντίρρητη απάντηση στο πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο παραπάνω ερώτημα «τις ωφελείται;», με τις ποικιλόμορφες συστατικές δομικές πτυχές, έχει τουλάχιστον τρείς εμφανείς επί μέρους «αντανακλαστικά» ωφελημένους αποδέκτες :
Το διεθνές Σιωνιστικό χρηματιστηριακό κεφάλαιο [οι κοσμοπολίτες πλουτοκράτες κερδοσκόποι - οι παγκόσμιες ιουδαιοκρατούμενες τράπεζες – οι ιουδαιοαμερικανικοί εκβιαστικοί «οίκοι αξιολόγησης» τύπου Standard and Poor's, Moody's και Fitch Group (….έως και η τέως κομσομόλα, αμερικανόδουλη Μέρκελ ξύπνησε και σκέφτεται να «φτιαχτεί» ευρωπαϊκό ανάλογό τους!)] Αυτό το διεθνές Σιωνιστικό κεφάλαιο, αφού δημιούργησε την ελεγχόμενη κρίση το 2008 και ρούφηξε αριστοτεχνικά τα λεφτά των φορολογουμένων, επιτίθεται και πάλι με ληστρική λύσσα για ν’ αρπάξει μεγαλύτερο κομμάτι από τον πλούτο των Εθνών, φρενάροντας την ακόρεστη απληστία των αφεντικών του με το φόβητρο μιας επανάληψης ενός «κραχ» αντίστοιχου μ’ εκείνο  του 1929.
Τις  ΗΠΑ, οι οποίες είδαν περιχαρείς να εδραιώνονται και πάλι η παγκόσμια ηγεμονική τους θέση κι ο ρόλος τους ως παγκόσμιου δανειστή-τοκογλύφου, καθώς προς στιγμήν αμφισβητήθηκαν και κλονίστηκαν από τις αλλεπάλληλες ήττες,  αναδιπλώσεις κι άκαρπες στρατιωτικές τους προσπάθειες σε Μέση Ανατολή κι Αφγανιστάν, όπως κι’ από την συγκαλυμμένη εσωτερική τους οικονομική επιληψία, (που είναι υπό προσωρινή καταστολή, μόνον επειδή συνεχίζουν να διαγουμίζουν τον πλούτο του πλανήτη).
Την Τουρκία των «ευρωμογγόλων» του σκηνοθετημένα «αντιισραηλινού» «κουμπάρου» Ταγίπ Ερντογάν, του «καρντάση» βλαχογόητα,  που με πρωτομάστορα τον Νταβούτογλου επιδιώκει ασταμάτητα, (ακριβώς όπως κι οι προκάτοχοί του «σοσιαλφιλελεύθεροι» μισέλληνες πολιτικοί κι οι χουντικοί  πασάδες), να εκμεταλλευτεί παντοιοτρόπως την ελληνική φανερή εθνική εξασθένηση, προϊούσα πολιτική εξαθλίωση και τραγελαφική αστειότητα, πλήττοντας όπου και όποτε μπορέσει τα επιβιωτικά εθνικά μας συμφέροντα,   στην Θράκη, στο Αιγαίο πέλαγος και στην μεγαλόνησο Κύπρο.
Η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και η εκποίηση της ανεξαρτησίας μας στους δανειστές απετέλεσε το καταληκτικό συνακόλουθο μιας μεθόδευσης των ξένων κέντρων, με την βοήθεια των ντόπιων προδοτών. Με διαρκείς απειλές περί οικονομικής εξαφάνισης της Πατρίδας μας και σενάρια οικονομικής τρομοκρατίας χειραγωγήθηκε η εγχώρια και διεθνής κοινή γνώμη ώστε να δεχτεί  ως σωσίβιο το ΔΝΤ και το Μνημόνιο. Αξίζει να σημειώσουμε χαρακτηριστικά ότι ο (γεννημένος στην Τουρκία) Ιουδαιοπέρσης, «διεθνώς διάσημος» οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί (ο οποίος στις 27 Ιανουαρίου 2010 είχε δηλώσει στο «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ» του Νταβός ότι «η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει») δήλωσε επανειλημμένα από το διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο της οικονομικής τηλεόρασης Blooberg TV -του Ιουδαίου Μάϊκλ Μπλούμπεργκ, δημάρχου της Νέας Υόρκης- ότι  η υφιστάμενη κατάσταση στην ζώνη του ευρώ θ’ αναγκάσει χώρες που δεν διαθέτουν «ισχυρά οικονομικά και δημοσιονομικά θεμελιώδη δεδομένα» όπως η Ελλάδα,….. η Ισπανία, η Πορτογαλία κι η Ιταλία να υποτιμήσουν το νόμισμα τους και να εγκαταλείψουν την Ευρωζώνη. Σύμφωνα με τον Ιουδαίο «σοφό» Ρουμπινί, η προσπάθεια της Πατρίδας μας να μειώσει το έλλειμμα του ΑΕΠ μέσα σε μια τριετία είναι σχεδόν αδύνατη κι είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχει αποτέλεσμα : «…οι Έλληνες δεν πρόκειται να κατορθώσουν να μειώσουν τόσο πολύ τις δαπάνες και ταυτόχρονα ν’ αυξήσουν τόσο πολύ τους φόρους. Κάθε φορά που μειώνεις τις δαπάνες κι’ αυξάνεις τους φόρους, η οικονομία πλήττεται ακόμη περισσότερο. Το ΔΝΤ προβλέπει δύο ή τρία χρόνια περαιτέρω ύφεσης στην Ελλάδα. Πόση ύφεση και πόση λιτότητα μπορεί να αντέξει τελικά  μια χώρα;»
Είναι πράγματι τραγελαφικό για τον Λαό μας ότι η διεθνής κλίκα των οικονομικών τυράννων που σχεδίασε και κατεύθυνε με τους ντόπιους  διαχειριστές της το ξεπούλημα της Πατρίδας μας,  τώρα σχολιάζει με  πλέρια «επιστημοσύνη» την καταβαράθρωση του Ελληνισμού, προβαίνοντας σε προφητείες και «συμβουλές» για τον προεξαγγελμένο μας οικονομικό, κοινωνικό κι  εθνικό θάνατο. Επίσης είναι εξόχως αξιοπερίεργο πως … συγκυριακά οι περισπούδαστοι οικονομικοί αναλυτές και  θεράποντες της ελληνικής οικονομίας  είναι κατά τύχην όλοι Ιουδαίοι, όπως αναλόγων …. συμφερόντων είναι και οι «οίκοι αξιολόγησης».
Από την ραγδαία επερχόμενη τραγωδία της ελληνικής καθημερινότητας των λαϊκών στρωμάτων, που σκηνοθέτησαν οι Σιωνιστές «ιθύνοντες» της Goldmann – Sachs με  την αμέριστη βοήθεια των ντόπιων πράσινων και μπλε σμπίρων τους και με το promotion των Βρυξελλών, κρατήστε κατά νου μια ουσιώδη παράπλευρη εξέλιξη, οφειλόμενη στην «Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», δηλαδή στον πραγματικό κυβερνήτη της ΕΕ, (όχι βέβαια της Ευρώπης των Πατρίδων και των Λαών, αλλά της «ευρώπης»  των τραπεζών, των χρηματιστηρίων και των «χρυσοκανθάρων» τους – golden boys) : Tο τραπεζικό σύστημα της Πατρίδας μας και τα τσιράκια του δεν θα υποστούν απολύτως τίποτα !
Ο Λαός μας θα ψοφοπεινάσει, εισπράττοντας «στο τομάρι» του την ηλίθια (κι’ όπως νόμιζε) ανέξοδη «σοσιαλιστική» επιλογή του, αλλά οι τράπεζες θα υποστηριχθούν και θα συνεχίσουν να κερδίζουν ! Η ΕΚΤ «παρενέβη» γιατί μια  ενδεχόμενη χρεωκοπία των ελληνικών τραπεζών, άρα και του ξέφραγου «μπαξέ» τους, του «ελληνικού»  κράτους της ακράτειας, θα υποβάθμιζε την οικονομική κρίση του 2008 σε βεγγαλικό παιδικής γιορτής, συγκριτικά  με τις πιθανότατες  συνέπειες μιας τέτοιας «ελληνικής» κατάρρευσης. Στο υφιστάμενο διεθνές οικονομικό ικρίωμα, ένα «ευρωπαϊκό ντόμινο» της ελληνικής χρεοκοπίας, συγκρινόμενο με την πτώση της σιωνοκρατούμενης Lehman Brothers, μπορούσε να την κάνει να μοιάζει με απλό σπάσιμο ενός παραφουσκωμένου μπαλονιού, σε σύγκριση με την έκρηξη μιας πυρηνικής βόμβας μεγατόνων.
Αυτό το ενδεχόμενο κι η γεωπολιτική σκιά της γεωστρατηγικής θέσης της Πατρίδας μας ήσαν τα μόνα πραγματικά διαπραγματευτικά «βαρέα όπλα» της, στο ανηλεές διεθνές παίγνιο ισχύος. Αυτό όμως το αδίστακτο παίγνιο της ιστορικής εξέλιξης,  απαιτεί θαρραλέους, εμπνευσμένους κι αφοσιωμένους  ιδεολόγους παίκτες,  με διαχρονική αντίληψη κι επίγνωση της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομίας ή τουλάχιστον  μ’ ειλικρινή πίστη και αφοσίωση στο συμφέρον του Έθνους και του Λαού, ώστε να μπορέσουν να διασώσουν την Πατρίδα. Δυστυχώς ο «παίκτης» που στήθηκε (μετά πολυετή προπαρασκευή) γιά  να εκπροσωπήσει την Ελλάδα ήταν (όπως εμφατικά είπε ο δήθεν μετανοιωμένος και περιστασιακά ειλικρινής, αναρχομπολσεβίκος «πουροεπαναστάτης» Καραμπελιάς) ο «δόλιος βλάξ» Τζέφρυ, με την αχόρταγη καμαρίλα του και το «επιτελείο» από τους άχρωμους κι εθνοφοβικούς σπουδαγμένους γιάπηδες. Αυτός ο συναισθηματικά διαταραγμένος και απρόσφορος σαρδαμάρχης, που μίλησε στο Λαό για το «πιστόλι στο τραπέζι» και κατόπιν του το χορήγησε ως δήθεν πατριωτικό ….υπόθετο σωτηρίας, …χαμογελώντας αμήχανα.
Είναι βέβαιο κι οφθαλμοφανές δεδομένο πως η ξενόφιλη και ξενόδουλη «ελληνική» τάξη των εκλεκτών και προνομιούχων, μετά τον αιματηρό εξευτελισμό των Ιμίων και την ολόψυχη ευχαριστία προς τις ΗΠΑ του τότε κυβερνώντος, καχεκτικού κρυπτοϊουδαίου ανθρωπάκου Αβρούρι, έπαψε άμεσα κι’ απροκάλυπτα να λειτουργεί (έστω προσχηματικά κι’ υποκριτικά) ως εθνική «ελίτ». Αυτή η νεοπαγής και απεθνικοποιημένη κλίκα από τουρκοπροσκυνημένους δουλοπρίγκηπες, εγκατέλειψε αδιάφορα και φοβικά την εξωτερική κι’ αμυντική πολιτική της Πατρίδας μας στην «προστασία» (κοινώς «νταβατζιλίκι») των Σιωνιστών και εβραιόφιλων ιμπεριαλιστών της  Ουάσιγκτον,  την πολιτική ασφαλείας και τις υπηρεσίες ασφαλείας στην διαχείριση των Αγγλοαμερικανών (ικανοποιώντας έτσι και τα «πρώην» και τα «νυν» αφεντικά της) άρα και στην διάθεση της δυτικοθρεμένης Μοσσάντ, ενώ παρέδωσε ανεπιφύλακτα την οικονομική πολιτική στο νεοεποχίτικο Διευθυντήριο των Βρυξελλών, εξυπηρετώντας  το με τους ντόπιους σοσιαλφιλελεύθερους λογιστές και σαράφηδές της.
Επιπλέον, σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της παρελθούσας 15ετίας συνεχίστηκε αδιάπτωτη η μεταπολιτευτική εξαναγκαστική μονοπωλιακή επικυριαρχία της «επαγγελματικής» αριστεράς στο κοινωνικοπολιτικό και ιδεολογικό δρώμενο του τόπου, με τις ευλογίες του Καθεστώτος (γκουλάγκ του Περισσού/ΚΚΕ και ΣΥΝ-Συριζα των Τσιπραντιφάδων), ενώ πάλι με πλουσιοπάροχο σπόνσορα το Καθεστώς, καλλιεργήθηκε εντατικά το «μποστάνι» της «ερασιτεχνικής» «επαναστατημένης» ή «οικολογικής» αριστεράς (αντιεξουσιαστές, αναρχικοί, αντιφάδες και «πράσινοι») με λίπασμα την «επαναστατική τρομοκρατία». Παράλληλα συρράφτηκε με ύπουλο κι’ αποτελεσματικό τρόπο η νυν υπό διάλυση ευκαιριοκρατική «ακροδεξιά πατριωτική κουρελού» των φακλανομπουμπούκων, γιά να λειτουργεί ως δεξιό δεκανίκι στους εξουσιαστές και ως «ξώβεργα» γιά όποιον αφελή καλοπροαίρετο πατριώτη αντιδρούσε στα αριστεροδεξιά σκύβαλα. Ένα κωμικοτραγικό, δύσοσμο και kitsch πολιτικό σκηνικό, «όλο  σκατό και ιδέα» κατά πως λέει ο θυμόσοφος Λαός.
Σκηνικό άριστο γιά να παιχθεί η τελευταία μεταπολιτευτική παράσταση του πολύπρακτου μπρεχτικού παράλογου της «δημοκρατικής» μάσας, μίζας και ρεμούλας, του βολέματος και της εθνοπροδοσίας. Όπου όλα τα μέλη του ειδεχθούς θιάσου, πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, διαγκωνίζονται ποιός θα είναι πιό εθνοφοβικός, εθνοδιαλυτικός κι εθνοπροδότης. Η χορτάτη βοϊδαγέλη των ψηφοφόρων χειροκροτούσε περιχαρής! Τώρα όμως ήρθε ο πρώτος, ο «προεξαγγελτικός» σεισμός : «τέρμα τα δίφραγκα!». Θα περιδρομιάζουν μόνο τ’ αφεντικά και τα τσιράκια τους ! Οι υπόλοιπες «κορόϊδες» ….στη δίαιτα και στην ανεργία, αντάμα με τα τριτοκοσμικά «αδέρφια», που εισήγαγαν κι’ ελληνοποίησαν τ’ αφεντικά, με την στήριξη των ΜΚΟ του Σόρος και την προστασία των Παυλόπουλων και Χρυσοχοΐδηδων  με τα σοσιαλφιλελεύθερα υπουργεία ΠΡΟ-ΠΟ !
Τα καθεστωτικά φερέφωνα  συνεχίζουν ασταμάτητα να διασπείρουν αποχαυνωτικά ψεύδη : Οι  θρασείς αλήτες που ξεπούλησαν τον εθνικό πλούτο θα μας σώσουν από την εξαθλίωση, ενώ οι άθλιοι αγύρτες που προσκάλεσαν και καλοδέχθηκαν τους λαθροεισβολείς θα μας απαλλάξουν από την εγκληματικότητα τους.
Πως φθάσαμε έως αυτό το δυσβάστακτο από τους πολλούς, ακατανόητο στους περισσότερους,  αλλά σίγουρα προθανάτιο στάδιο εκφυλισμού του Ελληνισμού και μέχρι ποίου σημείου αυτή η αηδιαστική κατάντια είναι  προϊόν ενός ευρύτερου, πολυσύνθετου και πολυεπίπεδου σχεδιασμού, στον οποίο η Πατρίδα μας αποτελεί μόνο μια ψηφίδα ; Οι απαντήσεις βρίσκονται ξεκάθαρες στην πραγματικότητα γύρω μας και στην αμείλικτη Ιστορία.
Παρατηρείστε  την περιβάλλουσα πραγματικότητα ανεπηρέαστοι από τους  διαστροφείς της. Εξετάστε τα μετρητά και αναπαραγώγιμα δεδομένα, πέρα από τις περιγραφές και τις αναλύσεις των καθεστωτικών παλιάτσων. Στοχαστείτε με οξυδέρκεια και αντισταθείτε στην προδοσία συμπολεμώντας μαζί μας .
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ !

Γ. ΛΥΚΟΣ

http://xryshaygh.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια: