Όταν η Ελλάδα δημιουργεί.....παρά την Κρίση!

 

H ναυπήγηση των νέων φρεγατών FREMM για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, παρά την οικονομική καταστροφή της χώρας, εξακολουθεί να διατηρεί τη δυναμική της και μάλιστα το τελευταίο χρονικό διάστημα, μετά τον Σεπτέμβριο, οπότε και διαπιστώθηκε ότι στην κρίση του Σεπτεμβρίου δεν υπήρχαν σκάφη ικανά να επιχειρήσουν "πειστικά" για τον αντίπαλο στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτή η δυναμιμή ανανεώθηκε αισθητά.

Το εξοπλιστικό πρόγραμμα 2010-2020 προβλέπει κονδύλια 2,2 δισ. ευρώ για τη ναυπήγηση 3 Φρεγατών (Φ/Γ) με διευρυμένες δυνατότητες Διοίκησης και Ελέχγου (C2) και Άμυνας Περιοχής (Area Defense), ενώ το προηγούμενο ΕΜΠΑΕ αναφερόταν σε 6 σκάφη, τα οποία πιθανότατα θα είναι και ο τελικός αριθμός.

H χρηματοδότηση ούτως ή άλλως υποτίθεται ότι θα ξεκινούσε το 2009 και στο ΕΜΠΑΕ 2006-2010 προβλέπονταν κονδύλια ύψους 500 εκατ. ευρώ ενώ στο ΕΜΠΑΕ 2011-2015 το κονδύλι έφθανε τα 1,7 δισ. ευρώ. Τον Νοέμβριο του 2008 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την έναρξη διαπραγματεύσεων σε διακρατικό επίπεδο με τη γαλλική κυβέρνηση με αντικείμενο την απόκτηση από την DCNS 4+2 σκαφών FREMM (Frégates Européennes Multi-Missions) για την κάλυψη της ανωτέρω ανάγκης.
Οι προδιαγραφές του ΠΝ περιγράφουν ένα σκάφος μεγάλου εκτοπίσματος 6.000 τόνων με υψηλή διαθεσιμότητα, εναλλαξιμότητα και επιβιωσιμότητα που έχει τη δυνατότητα εντοπισμού αεροσκαφών σε εμβέλεια 200 χλμ., βλημάτων σε εμβέλεια 20 χλμ. ή αεροσκαφών με χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας -χωρίς να προσδιορίζει συγκεκριμένη διατομή ραντάρ- σε εμβέλεια 70 χλμ. Θα πρέπει να παρέχει αυτόματη διαχείριση 150 στόχων και αντιμετώπιση απειλών σε εμβέλεια μεγαλύτερη των 90 χλμ. με 12 βλήματα στον αέρα που θα βάλουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Προβλέπεται επίσης η χρήση βλημάτων άμυνας σημείου με εμβέλεια 18 χλμ.
Το σκάφος θα πρέπει να διαθέτει VLS εκτοξευτή με 32 θέσεις εκτόξευσης, εκ των οποίων τουλάχιστον οι 24 θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από βλήματα «άμυνας περιοχής» ή ισάριθμα βλήματα «άμυνας σημείου». «άμυνας σημείου».
Επιπλέον προσδιορίζει την ύπαρξη των οκτώ υπόλοιπων θέσεων εκτόξευσης για «οκτώ Κ/Β τύπου cruise» χωρίς να προσδιορίζει άλλα χαρακτηριστικά, «φωτογραφίζοντας» ωστόσο τα βλήματα Scalp Naval. Η προδιαγραφή περιγράφει και άλλα «αυτονόητα στοιχεία» (βλήματα επιφανείας-επιφανείας με εμβέλεια 110 χλμ., ζεύξεις Link 11/22/16, Ε/Π μεγέθους S-70B κ.α.) που δεν χρήζουν αξιολόγησης στο παρόν άρθρο.
Η προδιαγραφή δεν υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες για το συγκρότημα των αισθητήρων (π.χ. ύπαρξη ραντάρ Volume Search Radar-VSR) και αγνοεί πλήρως την απειλή από TBM. Η ελάχιστη εμβέλεια εντοπισμού για «αεροσκάφη» περιορίζεται στα 200 χλμ. χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στη διατομή του ραντάρ (Radar Cross Section) ή το προφίλ πτήσης.
Ορισμένες αναφορές στη μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού ή «ενόργανη εμβέλεια» (instrumented range) για ένα ραντάρ είναι συνήθως παραπλανητικές καθώς επιτυγχάνονται σε άκρως ευνοϊκές συνθήκες (μεγάλος ύψος πτήσης κ.ά.) και για στόχους με μεγάλο RCS. Πρακτικά, τα περισσότερα ναυτικά ραντάρ εναέριας επιτήρησης παρέχουν εμβέλεια εντοπισμού 200 χλμ. για «αεροσκάφη», συνεπώς η «προδιαγραφή» έχει ως σκοπό να μην αποκλείσει κανέναν διεκδικητή!
Υπενθυμίζεται ότι στο Herakles αποδίδεται εμβέλεια 200 χλμ. για μαχητικά αεροσκάφη αν και ορισμένες πηγές αποδίδουν στο ραντάρ μέγιστη εμβέλεια 150 χλμ. για μαχητικά με περιορισμένο RCS όπως το F-16C. Στην πραγματικότητα, οι προδιαγραφές περιγράφουν μάλλον μία Φ/Γ γενικής χρήσης με αυξημένες δυνατότητες παρά μία Φ/Γ με διευρυμένες δυνατότητες Διοίκησης και Ελέχγου (C2) και Άμυνας Περιοχής (Area Defense).

Η «άμυνα περιοχής» και τα ραντάρ

Η απόκτηση σκαφών με δυνατότητα χρήσης αντιαεροπορικών βλημάτων «Άμυνας Περιοχής» κρίνεται ως επιβεβλη- μένη τόσο για την αυτοπροστασία του ιδίου του σκάφους όσο και της δύναμης που συνοδεύει:
>Τα αεροσκάφη ναυτικής κρούσης δεν απαιτείται πλέον να υπερίπτανται των σκαφών επιφανείας για την άφεση των όπλων τους αλλά χάρις στα βλήματα Standoff έχουν τη δυνατότητα να τα απειλήσουν σε εμβέλεια μεγαλύτερη των 90 χλμ.
> Η δυνατότητα «Άμυνας Περιοχής» δίνει στον αμυνόμενο την ευκαιρία να εκτελέσει πολλαπλές εμπλοκές, δηλαδή να έχει την ευκαιρία κατάρριψης του ιδίου στόχου περισσότερες από μία φορά. Όσο μεγαλύτερη είναι η μέγιστη εμβέλεια του βλήματος επιφανείας-αέρος και η ταχύ- τητά του, τόσο αυξάνεται ο αριθμός των δυνατών εμπλοκών.
> Παρέχεται η δυνατότητα δημιουργίας «Διαστρωματωμένης Άμυνας» (Layered Defense) με τα οφέλη που έχουν περιγραφεί σε προηγούμενο άρθρο μας («Σ», Νοέμβριος 2009).
> Τα ναυτικά βλήματα επιφανείας- επιφανείας παρέχουν πλέον εντυπωσιακές επιδόσεις εμβέλειας που προσεγγίζουν ή και υπερβαίνουν τα 200 χλμ. Τα βλήματα άμυνας περιοχής μπορούν να προσφέρουν και σε αυτόν τον τομέα.
> Η εξέλιξη της τεχνολογίας των ραντάρ διάταξης φάσης PAR (Phased Array Radar) επιτρέπει πλέον την ιχνηλάτηση μεγάλου αριθμού στόχων, ενώ συνεχίζεται η έρευνα.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ