Η ανάθεση στο αντιστράτηγο Γ. Χατζανέστη της αρχηγίας της Στρατιάς της Μικράς Ασίας, στις 23 Μαΐου 1922, προκάλεσε αντιδράσεις στις τάξεις των αξιωματικών και δεν συνέβαλε στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης του Στρατού απέναντι στην ανώτατη ηγε...σία του.
Εκκεντρικός, με αντιλήψεις περί πειθαρχίας παρωχημένες, ενώ η αυστηρότητά του στις περισσότερες περιπτώσεις υπερέβαινε τα όρια. Κατανάλωσε το πιο κρίσιμο διάστημα των δεκαπέντε ημερών από την ανάληψη της αρχιστρατηγίας, σε επιθεώρηση των διαφόρων στρατιωτικών μονάδων, που είχε μάλλον τελετουργικό και όχι χαρακτήρα μελέτης της κατάστασης.
Επέμεινε να διευθύνει τις επιχειρήσεις από τη Σμύρνη, 400 χιλιόμετρα μακριά από το μέτωπο, σε σημείο όταν εκδηλώθηκε η κεμαλική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ, και ο επικεφαλής τού εκεί Σώματος Στρατού αντιστράτηγος Ν. Τρικούπης, να απευθύνει απεγνωσμένες εκκλήσεις για την ενίσχυσή του, ο Χατζανέστης να θεωρεί παραπλανητική την τουρκική επίθεση στο σημείο αυτό και να μετακινήσει τμήματα Στρατού σε άλλα μέτωπα.
Ο Χατζανέστης έφθασε στη Μικρά Ασία με εμπεδωμένη την αντίληψη της σύμπτυξης του μετώπου στη γραμμή της Συνθήκης των Σεβρών, ενώ τον τυραννούσε η έμμονη ιδέα να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιό του για προέλαση του Δ’ Σώματος Στρατού που είχε αναπτυχθεί στην Ανατολική Θράκη, προς την Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα να αποσπάσει από το Μικρασιατικό Μέτωπο σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις και να τις αποστείλει στην Ανατολική Θράκη.
Το σχέδιό του απορρίφθηκε από την τότε πολιτική ηγεσία, Γούναρη και Θεοτόκη, η Στρατιά της Μικράς Ασίας έμεινε έκθετη και αναπτυγμένη σε ένα μέτωπο 700 χιλιομέτρων, με ανεπαρκή εφοδιασμό, και κενά στην αμυντική της διάρθρωση. Τον Χατζανέστη συνέχιζε να τον απασχολεί, κατά κυριο λόγο, ο σχεδιασμό της επιχείρησης κατά της Κωνσταντινούπολης, τη στιγμή που το μέτωπο της Μικράς Ασίας παρουσίαζε επικίνδυνα, αν όχι καταστροφικά, ρήγματα.
Λίγες ημέρες πριν από την καταστροφή και την άτακτη υποχώρηση του Στρατού μας στη Μικρά Ασία, αντικαταστάθηκε στην αρχιστρατηγία από τον στρατηγό Ν. Τρικούπη, ο οποίος όμως πληροφορήθηκε την προαγωγή του από τον ίδιο τον Κεμάλ. Το Σώμα του και ο ίδιος είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι. Δικάστηκε στη «Δίκη των Εξι» και εκτελέστηκε, ως βασικός υπεύθυνος της Μικρασιατικής Καταστροφής, από την Επανάσταση του ’22.
Εκκεντρικός, με αντιλήψεις περί πειθαρχίας παρωχημένες, ενώ η αυστηρότητά του στις περισσότερες περιπτώσεις υπερέβαινε τα όρια. Κατανάλωσε το πιο κρίσιμο διάστημα των δεκαπέντε ημερών από την ανάληψη της αρχιστρατηγίας, σε επιθεώρηση των διαφόρων στρατιωτικών μονάδων, που είχε μάλλον τελετουργικό και όχι χαρακτήρα μελέτης της κατάστασης.
Επέμεινε να διευθύνει τις επιχειρήσεις από τη Σμύρνη, 400 χιλιόμετρα μακριά από το μέτωπο, σε σημείο όταν εκδηλώθηκε η κεμαλική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ, και ο επικεφαλής τού εκεί Σώματος Στρατού αντιστράτηγος Ν. Τρικούπης, να απευθύνει απεγνωσμένες εκκλήσεις για την ενίσχυσή του, ο Χατζανέστης να θεωρεί παραπλανητική την τουρκική επίθεση στο σημείο αυτό και να μετακινήσει τμήματα Στρατού σε άλλα μέτωπα.
Ο Χατζανέστης έφθασε στη Μικρά Ασία με εμπεδωμένη την αντίληψη της σύμπτυξης του μετώπου στη γραμμή της Συνθήκης των Σεβρών, ενώ τον τυραννούσε η έμμονη ιδέα να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιό του για προέλαση του Δ’ Σώματος Στρατού που είχε αναπτυχθεί στην Ανατολική Θράκη, προς την Κωνσταντινούπολη, με αποτέλεσμα να αποσπάσει από το Μικρασιατικό Μέτωπο σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις και να τις αποστείλει στην Ανατολική Θράκη.
Το σχέδιό του απορρίφθηκε από την τότε πολιτική ηγεσία, Γούναρη και Θεοτόκη, η Στρατιά της Μικράς Ασίας έμεινε έκθετη και αναπτυγμένη σε ένα μέτωπο 700 χιλιομέτρων, με ανεπαρκή εφοδιασμό, και κενά στην αμυντική της διάρθρωση. Τον Χατζανέστη συνέχιζε να τον απασχολεί, κατά κυριο λόγο, ο σχεδιασμό της επιχείρησης κατά της Κωνσταντινούπολης, τη στιγμή που το μέτωπο της Μικράς Ασίας παρουσίαζε επικίνδυνα, αν όχι καταστροφικά, ρήγματα.
Λίγες ημέρες πριν από την καταστροφή και την άτακτη υποχώρηση του Στρατού μας στη Μικρά Ασία, αντικαταστάθηκε στην αρχιστρατηγία από τον στρατηγό Ν. Τρικούπη, ο οποίος όμως πληροφορήθηκε την προαγωγή του από τον ίδιο τον Κεμάλ. Το Σώμα του και ο ίδιος είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι. Δικάστηκε στη «Δίκη των Εξι» και εκτελέστηκε, ως βασικός υπεύθυνος της Μικρασιατικής Καταστροφής, από την Επανάσταση του ’22.
Οργισμένη Οχιά....
ΠΗΓΗ: εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, Τρίτη, 26 Αυγούστου 1997 – Το είδαμε στο http://spoudasterion.pblogs.gr
ΠΗΓΗ: εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, Τρίτη, 26 Αυγούστου 1997 – Το είδαμε στο http://spoudasterion.pblogs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου