Γράφω με αφορμή κάτι πολύ πρόσφατα για μένα άσχημα γεγονότα.
Η δύναμη της θέλησης να πετύχεις έναν σκοπό, είναι πολύ μεγάλη.
Σε κάνει να βάζεις κάτω τον κώλο σου, να κάνεις υποχωρήσεις που πιθανόν παλαιότερα δε θα τις έκανες, σε κάνει να πεισμώνεις και να γίνεσαι ακόμη πιο δυνατός όσα εμπόδια και αν έρχονται στο δρόμο σου, πάσης φύσεως.
Έτσι ενώ εσύ οδηγείς τη δική σου Μάχη,δίνοντας τον καλύτερο εαυτό σου και όλες τις δυνάμεις σου, υπάρχουν κάποιοι από πίσω σου "συμμαχητές" , που αρχίζουν και σκάβουν το λάκο σου και ετοιμάζουν την Επόμενη Μέρα....
Θέλω να τονίσω ότι πάντοτε γινότανε αυτό και ιστορικά αν το δεις, μπορείς να ξεκινήσεις από τον Εφιάλτη.
Φαντάσου σήμερα που έχουμε προσθέσει και στη ζωή μας ένα σωρό νέα βάσανα,από τράπεζες,πιστωτικές,ξενόβουλες κυβερνήσεις(αν και υπήρχαν και τότε..) ,διεθνή συμφέροντα κ.ο.κ.
Η δύναμη του Οδηγού που μάχεται εμπρός στο μέτωπο,στην Πρώτη Γραμμή, πρέπει να γίνεται σεβαστή από όλους μας και να αναγνωρίζεται η προσπάθεια και ο αγώνας του από όλους μας, αφήνοντας πίσω όλα τα άλλα συμφέροντα.
Βέβαια αυτό γίνεται πράξη μόνο σε μια ουτοπική κοινωνία.... σε μια κοινωνία Αξιών, που σήμερα δεν υπάρχει.
Υπήρχε κάποτε όμως και τη Σεβόμαστε πολλοί ακόμη και την αναπολούμε....
Εν κατα κλείδι , τελειώνω αυτό το μπερδεμένο άρθρο μου, λέγοντας τούτο : Η Τύχη ευνοεί τους Τολμηρούς!
-Μια φράση που είναι ένας από τους κανόνες της ζωής μου και ένα από τα πρότυπα μου αυτος που το είπε και το έκανε και πράξη και πέτυχε ότι πέτυχε...-
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, που δίνεις τόπο στην οργή και Μάχεσαι για τον Κοινό Σκοπό μαζί μου, ελπίζοντας ότι δε θα γίνεις εν τέλη ο προσωπικός μου Εφιάλτης.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου