Η ατολμία (;) του Α. Σαμαρά.
Η ΝΔ δεν έχασε. Ίσως κέρδισε κάτι ψιλά, αλλά μέχρι κει. Αυτό οφείλεται και στην κυβερνητική προπαγάνδα για τις ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης, και στην εικόνα της πολυγλωσσίας που υπάρχει στο εσωτερικό της ΝΔ (που αναμένεται να ξεκαθαρίσει την ερχόμενη Κυριακή με την ίδρυση του κόμματος της Ντόρας), αλλά και στην ατολμία (ή κάτι χειρότερο;) του Α. Σαμαρά, που από τη μία εμφανίζεται ως σφόδρα αντιμνημονιακός κι από την άλλη βεβαιώνει ότι αν γίνει κυβέρνηση θα… σεβαστεί «την υπογραφή της Ελλάδος», δηλαδή το Μνημόνιο! Δηλαδή, θ’ αλλάξει ο Μανωλιός… Αν ο Σαμαράς υιοθετούσε την πολιτική πρακτική του Ούγγρου αρχηγού της δεξιάς, που διακήρυξε ότι αν εκλεγεί θα διώξει το ΔΝΤ και μόλις έγινε πρωθυπουργός το έπραξε, θα εισέπραττε σαφώς μεγαλύτερα ποσοστά. Αλλά δεν τόλμησε. Από την άλλη μεριά, ίσως ο Α. Σαμαράς δεν βιάζεται να κυβερνήσει την χώρα υπό τις παρούσες συνθήκες και περιμένει να πέσει η κυβέρνηση σαν ώριμο φρούτο, αφού έχει κάνει τη… λάντζα. Αλλά, τότε θα γίνει πρωθυπουργός μιας ερειπωμένης και ξεπουλημένης πατρίδας.
Τα αριστερά δεκανίκια της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Για το ΚΚΕ τα έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου (Δημοτικές-Περιφερειακές εκλογές 2010: Κέρδισε το ΚΚΕ;). Ο ΣΥΡΙΖΑ μία από τα ίδια, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Υπό τις παρούσες συνθήκες, μπαίνει δε μπαίνει στη Βουλή, και το μέλλον του προβλέπεται δυσοίωνο. Το μεγάλο «λάθος» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αρνήθηκε να παίξει το ρόλο του αριστερού δεκανικιού του ΠΑΣΟΚ και αυτό θα το πληρώσει με την σταδιακή εξαφάνισή του. Το κόμμα του Κουβέλη, δημιούργημα και ουρά του ΠΑΣΟΚ, αφαίρεσε από τον ΣΥΡΙΖΑ το κρίσιμο εκείνο ποσοστό που του έδινε μια άνεση να ξεπερνά εύκολα το 3%. Η Δημοκρατική Αριστερά προορίζεται για εταίρος σε μελλοντική… μνημονιακή συγκυβέρνηση. Ένας νέος παράγοντας που μπαίνει στο παιχνίδι από το… παράθυρο, είναι οι αριστεριστές. Ξαφνικά, εμφανίστηκαν με χοντρό πακέτο και κατέβασαν υποψηφίους σε 11 περιφέρειες και σε κάποιους δήμους. Αμέσως, τους παρέλαβαν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα ΜΜΕ, προσπαθώντας να τους αναδείξουν σε πραγματική πολιτική δύναμη. Θα χρησιμοποιηθούν ως παρακρατικός μπαμπούλας σ’ όσους αντιδρούν στην μετατροπή της πατρίδας μας σε πολυεθνικό αχταρμά, μέσω της λαθρομετανάστευσης, και στην νεοταξίτικων προδιαγραφών «τακτοποίηση» των εθνικών μας θεμάτων –που επίκειται-. Επιπλέον, θα πιέζουν τον ΣΥΡΙΖΑ απ’ τα αριστερά, επιταχύνοντας την επερχόμενη περιθωριοποίησή του.
Πέφτει η αυλαία για το τηλεκόμμα Καρατζαφέρη.
Το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου ήχησε το πένθιμο εμβατήριο για το κόμμα του Καρατζαφέρη. Ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση από το 2000 έως σήμερα, που σημειώθηκε αισθητή μείωση των ποσοστών του, όπου εμφανίστηκε αυτοτελώς και δεν κρύφτηκε πίσω από υποψηφιότητες του ΠΑΣΟΚ (!) και της ΝΔ. Αλλά και πάλι τα χαμηλά ποσοστά αυτά δεν ήταν πραγματικά. Ήταν ακόμη χαμηλότερα κι αυτό δεν το επισήμανε κανένας. Το είχα προβλέψει σε προεκλογικό μου άρθρο, στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» της 6ης Οκτωβρίου και δεν έπεσα έξω: «Και δεν θα πρέπει να μας ξεγελάσουν τυχόν ποσοστά επιβίωσης που μπορεί να λάβει στις λίγες περιφέρειες που κατεβαίνει με δικά του ψηφοδέλτια, γιατί αυτά θα οφείλονται κυρίως στη γραμμή που έχει ρίξει η Ντόρα για υπερψήφισή τους». Για να είμαστε δίκαιοι, το μόνο ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ που δεν υποστηρίχτηκε από τους ντορικούς, ήταν της Περιφέρειας Αττικής. Εκεί, η Ντόρα είχε ρίξει γραμμή υπέρ του Δημαρά, ώστε να μπει αυτός στον 2ο γύρο και να μείνει απόξω ο Κικίλιας. Ότι κι αν κάνει από δω και πέρα ο Καρατζαφέρης, όσο κι αν τον προβάλλουν μανιωδώς τα κανάλια των νταβατζήδων, το πολιτικό του τέλος είναι προδιαγεγραμμένο. Ακόμα κι αν… ξαναγίνει «εθνικιστής», όπως προβλέπουν (ή λαχταρούν, για να έχουν κι αυτά τα δύστυχα ένα ρολάκι;) τα παπαγαλάκια του (και συντόμως «ορφανά του»). Πλέον, δεν πείθει κανέναν. Έχει χάσει το σημαντικότερο, την αξιοπιστία του. Γελάει ο κόσμος με τα καμώματά του. Επιπλέον, έχει ψηφίσει το τερατώδες Μνημόνιο, και αυτό θα τον κυνηγάει σ’ όλη του τη ζωή. Όσο ο λαός θα βιώνει τις συνέπειες του Μνημονίου, τόσο πιο έντονα θα θυμάται ποιοι το ψήφισαν. Θα έχει, λοιπόν, κι αυτός τη μοίρα όλων των προδοτών…
Το 5,3% είναι μόνο η αρχή!
Το πιο δύσκολο στην πολιτική, είναι όταν ένα κόμμα έχει μηδέν και κάτι να φτάσει το 1%. Το κίνημά μας, ξεκινώντας με το 0,5% των περσινών ευρωεκλογών ανέβηκε απότομα, όχι στο 1 και στο 2%, αλλά στο 5,3%! Κι αυτό, το ξέρουν καλά όλοι, κι ας μην το ομολογούν, δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνον στην αντίδραση του λαού στην λαθρομετανάστευση. Αυτή είναι μόνο η αφορμή. Αν ψάξει κανείς καλά τα αποτελέσματα, όπου υπήρχε ισχυρή παρουσία του κινήματος, ήρθαν και τα ποσοστά. Κι όλα αυτά παρά τις γνωστές αντιξοότητες (οικονομικές δυσκολίες, συνωμοσία σιωπής κ.τ.λ.). Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος άρχισε να ξυπνάει και να αντιδρά. Κι όσο εντείνονται τα προβλήματα, τόσο περισσότερο θα συνειδητοποιεί ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για την δυστυχία του και θα πλαισιώνει τις τάξεις μας. Είμαι απολύτως βέβαιος, ότι αν η μπλόφα του Γιωργάκη περί εκλογών σ’ έναν μήνα γινόταν πραγματικότητα, θα παλεύαμε για το 3%. Από την άλλη μεριά, είναι καλύτερα που πάνε πίσω οι εκλογές, γιατί θα οξυνθούν τα προβλήματα και τότε δεν θα κυνηγάμε μόνο το 3%! Βέβαια, όσο ανεβαίνει το εθνικιστικό κίνημα, τόσο το σύστημα θα υψώνει αναχώματα από δω κι από κει. Και ο Καρατζαφέρης μπορεί να ξαναρχίσει το ακροδεξιό τροπάριο (με λιγοστές πιθανότητες επιτυχίας αυτή τη φορά) και κάποιοι τζούφιοι «υπερεπαναστάτες» θα μας κατηγορούν για… συμβιβασμούς. Κακά τα ψέματα, ΑΡΓΗΣΑΝ! Ότι είχαν να κάνουν το έκαναν πριν την 7η Νοεμβρίου. Τώρα τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους και πλέον δεν περνάει η μπογιά τους. Όσο για τις εταίρες δημοσκοτήσεων, που επιμένουν να μην βλέπουν ούτε και τώρα την εκλογική μας επιρροή, δεν πειράζει, θα τους απαντήσει και πάλι ο ελληνικός λαός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου