Yπαρχουν στιγμες στην ζωη του ανθρωπου, που το βαρος μια αδιεξοδης κι ανελπιδης ζωης, πεφτει στους ωμους του δυσθεωρατο,σχεδον ανυποφορο. Λυγιζει το μαχημο κορμι, απο την κουραση,οχι την σωματικη,αλλα την κουραση την πνευματικη. Βαραινουν οι σκεψεις,βαραινουν και τα ποδια, σκοτεινιαζουν τα συναισθηματα,γινονται μολυβια τα χαμογελα....
πανω σε προσωπα σκληρα κι απελπισμενα. Πως φθασαμε ως εδω; Γιατι το επιτρεψαμε; Θα ξαναβρουμε την δυναμη να ορθωσουμε το λυγισμενο κορμι,το απεγνωσμενο πνευμα; Κι ομως, ηρθε η ωρα των μεγαλων αποφασεων, η στιγμη που πρεπει να βροντοφωναξουμε,και πρωτα μεσα μας:
ΦΤΑΝΕΙ,ΕΩΣ ΕΔΩ! Οι δειλοι,οι συνενοχοι θα προσπαθησουν να μας σταματησουν, θα τρεχουν απο πισω μας σαν λυσσασμενα σκυλια,θρασυμια γελιοτοποιοι θα μας χλευαζουν, θα φοβεριζουν τον κοσμο που θα ρχετε μαζι μας,θα διαδιδουν για εμας ψευτικες ιστοριες.
Καποιοι θα τους πιστεψουν,καποιοι θα γινουν ενα μαζι τους, οι περισσοτεροι ομως θ'ακολουθησουν εμας,θα σταθουν πλαι μας, κι ολοι μαζι θα ορθωσουμε και παλι ψηλα και αγερωχα το αναστημα μας. Ευλογημενη μερα,η μερα που θα βγουν αυτα τα προφητικα λογια αληθινα...
http://ksipnistere.blogspot.com/
1 σχόλιο:
Συναγωνιστες,μεγαλη μου τιμη η δημοσιευση του κειμενου μου στο προσφιλη σας μπλογκ.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ
ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Δημοσίευση σχολίου