ΤΟ ΑΥΤΟΧΘΟΝΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΤΟ ΑΥΤΟΧΘΟΝΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Του Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου

Εδώ και πολλά χρόνια μαθαίνουμε την ιστορία μας μεταφρασμένη από τους ξένους ερευνητές της. Ελάχιστοι είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τις συνιστώσες της ελληνικής παιδείας. Η Ελληνική φωνητική γλώσσα είναι η πρώτη που διατυπώνεται γραπτά , οι προηγούμενοι συμβολισμοί είναι ιδεογράμματα και συμβολικές αναπαραστάσεις γεγονότων.

Μάθαμε ψευδώς πως οι Έλληνες κατάγονται από το Βορρά. Καλά που δεν μας είπαν ότι βγήκαν από τους παγετώνες που σκέπαζαν την Ευρώπη μέχρι το 100.000 π.χ. Πώς είναι δυνατόν όμως, όταν η σημερινή Ελλάδα και η Μικρά Ασία ήταν ενιαίος γεωπολιτικός και εθνολογικά συγγενής χώρος; Σε αυτή την περιοχή γίνονται οι Τιτανομαχίες, προκύπτουν οι αρχαιοελληνική μύθοι, αναπτύσσεται ο κυκλαδίτικος και κρητικός πολιτισμός, απλώνονται σε όλη την Μεσόγειο οι αποικίες. Εξορμούν μέχρι την Ατλαντίδα και τον Εύξεινο πόντο. Κάρες, Λέλεγες και Πελασγοί αναφέρονται από του αρχαίους συγγραφείς ως αυτόχθονες. Ποιος είπε ότι ο Τρωικός πόλεμος ήταν πόλεμος αλλοφύλων; Ήταν εμφύλιος! Ποιο είναι το πραγματικό όνομα του Πρίαμου(ετυμολογικά «εξαγορασθείς»); Ποδάρκης, εγγονός του Ηρακλή που εγκατέστησε φρουρά, όταν διέκοψε την συμμετοχή του στην Αργοναυτική εκστρατεία. Γι αυτό το μαντείο των Δελφών δεν συνηγορούσε, ως προστάτης των Ηρακλειδών, στην εκστρατεία. Ποιος είπε ότι οι Ετρούσκοι δεν είναι καθαροί Έλληνες; Στην γλώσσα, στους θεούς που λάτρευαν, στην διονυσιακή λατρευτική τους παράδοση; Όταν από την Αρχαία Ελίκη έφευγαν να πάνε στα παράλια της Μικράς Ασίας έκαναν πολλαπλά το ίδιο αμφίδρομο ταξίδι. Γεμίσαμε την Μεσόγειο με πόλεις και σήμερα μας τις παρουσιάζουν ως μυστηριώδους προέλευσης πχ Ουγκαρίτ αντί Ευγορίτις κλπ

Και ο κοινωνικά πρωτο- χριστιανισμός; Προήρχετο από λευκοχιτώνες Πυθαγόρειους (Εσσαίους) που ζούσαν σε κοινόβια αφοσίωσης στο Θεό. Στην Κορσική ακόμα φορούν την ίδια προβιά της Θήβας στο διονυσιακό καρναβαλικό έθιμο. Η λατινική γραφή ήταν αναμφισβήτητα ελληνικότατη! Χαλκιδαία. Η αρχαία ελληνική φιλοσοφία ανυπέρβλητη, φάρος αξιών. Οι Μυκηναίοι ή Μακεδνοί, Μακεδόνες ενιαία μιλούν την ελληνική γλώσσα με τον υπόλοιπο πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής. Τα περί σανσκριτικής ινδοευρωπαϊκής γλώσσας είναι τραβηγμένες ατεκμηρίωτες υπερβολές.

Αν κάνουμε ετυμολογία της ελληνικής γλώσσας, θα βρούμε ότι οι ρίζες της έδωσαν στους Ευρωπαίους το φωνητικό μέσο να επικοινωνούν με υψηλές διανοητικές εκφράσεις. Είναι αυτονόητο βεβαία ότι στο σταυροδρόμι των τριών ηπείρων, όπου φύεται η ελληνική γη, υπάρχει ένας ισχυρός αλληλοεπηρεασμός. Γιατί όμως μας παραφράζουν συστηματικά την μυθολογία, την ιστορία μας και μας κάνουν να απεχθανόμαστε την καταγωγή μας με ρατσιστική νοοτροπία; Γιατί εχθρεύονται το Βυζάντιο και την σύγχρονη ελληνική ανάταση των γραμμάτων; Ποιος απειλεί το αδούλωτο ελληνικό πνεύμα; Μνημεία έχει η Δυτική Ευρώπη προ των Ελλήνων; Τα μεγαλιθικά της Αγγλίας ή τις ξυλοκατασκευασμένες καλύβες της Γερμανίας; Απ αυτές εμείς είχαμε στο Δισπηλιό και στο Δίμηνι.

Το αυτόχθονο του ελληνικού πολιτισμού μέρα τη μέρα αποδεικνύεται και γκρεμίζει τις δοξασίες όσων με τα μάτια των εχθρών μας ερμηνεύουν την σύγχρονη Ελλάδα. Δεν είμαστε λοιπόν ένας πολυπολιτισμικός άβακας μεθυσμένων από τη αιθάλη της δυτικής παρακμής. Έχουμε χρέος να φέρουμε ξανά στο προσκήνιο τον οικουμενικό χαρακτήρα του πολιτισμού μας. Οι Ίωνες, οι Πόντιοι, όλοι από κοινού μαζί με τους Κυπρίους ένας τόπος. Δίχως μεγαλοϊδεατισμούς και εθνικοφροσύνες ρατσισμού, ας παραδεχτούμε ότι η ντροπή που θέλουν να μας εμφυσήσουν για τον ελλείποντα δεσμό του πολιτισμού μας επί τα 400 χρόνια της οθωμανικής σκλαβιάς, δεν θα περάσει.

Επιβιώσαμε, ανασυγκροτούμαστε, ο ελληνισμός υπάρχει, χρειάζεται να τον ενισχύσουμε με γλώσσα και παραγωγή σύγχρονων πολιτισμικών αξίων. Η ωριμότητα έρχεται, η ιστορία ανακτάται, η αλήθεια είναι δική μας. Ας πούμε μαζί στους απάτριδες κοσμοπολίτες δυτικοσπουδασμένους παράφρονες της ευρωπαϊκής υπαγωγής σε δήθεν ανώτερα πρότυπα: «Πολλές είναι οι λέξεις που μας πήραν για να μιλάνε, το Φιλότιμο, όμως ακόμη δεν το γνώρισαν». Ας το επιδείξουμε.

(Άρθρο στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 17 Δεκεμβρίου 2000)