"Κάνανε τη χώρα μου μια νέα αποικία,
άρχουσα τάξη ,η λερναία ύδρα
μα γυρισμό δεν είχε ο δικός μου Οδυσσέας
τον πνίξανε κάτι Σκύλες
και έμεινε μόνον ο σκελέας.
Ε.Π.
Λυσσάξανε οι κόρακες της "δημοσιογραφίας" , με τη συνεχιζόμενη άνοδο της Χρυσής Αυγής, μα το ξέραμε ότι έτσι θα γίνει.
Αποκλεισμένοι από παντού, από κάθε δημόσιο βήμα,μα το ξέραμε και αυτό εξ αρχής.
Οργιάζουν στην παραπληροφόρηση , τη συκοφάντηση και στο ψέμα. Ένας πόλεμος βρώμικος, άνισος μα αληθινός.
Αληθινός , με θύματα ανθρώπους γύρω μας, συνέλληνες , με βόμβες σε γραφεία μας , με απειλές κ ύβρεις.
Ύβρεις από παντού , από κάθε αξίωμα, πολιτικό, δικαστικό, τηλε-δικηγορικό.
Θαρρούν πως η λάσπη πάνω μας , θα γίνει κάποιο στρώμα και θα μας εξαφανίσει , λες και είμαστε τίποτα χαλίκια !
Όλα αυτά τα ξέραμε, τα βιώναμε και στις αρχές , τις δύσκολες εκείνες μέρες, που έλεγες "Χρυσή Αυγή" και σε κοιτάγανε απειλητικά σχεδόν όλοι και σε παρότρυναν να αλλάξεις Ιδέες, να μην προκαλείς (το Σύστημα).
Άνθρωποι , πραγματικά μικροί , τόσο ρηχοί , που δεν έβλεπαν την Αλήθεια να έρχεται. Ήταν εκεί μπροστά τους, μα την αρνιόντουσαν!
Ξάφνου, οι καιροί άλλαξαν, χάσανε τα έσοδα τους, τα ρουσφέτια και τις ανέσεις τους.
Ένας λαός, άμοιρος, εντελώς πεζός . Ένας λαός που έμαθε στο βόλεμα και τον ξεβόλεψαν εν μια νυκτί και ακόμα αναρωτιέται τι φταίει.
Δε θα καταλάβει ποτέ όμως, γιατί δεν έμαθε αυτός ο λαός να δέχεται τα λάθη του και να τα αναγνωρίζει.
Δε θα μπορέσει να ορθοποδήσει, γιατί δεν τον έμαθε κανείς αυτόν το υπέροχο κατά τ'άλλα, λαό, ότι μπορεί και πρέπει να πάει, μέχρι εκεί που φτάνει μόνος του. Μέχρι εκεί που πραγματικά μπορεί.
Και ύστερα, σαπίλα, βρώμα και δυσωδία.
Λέρα, φτώχεια , αυτοκτονίες , πείνα, αρρώστιες παλαιές που εμφανίστηκαν και πάλι.
Μια ανέχεια τρομερή που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που μπορεί να φτάσει.
Απελπισία και πόνος, θλίψη και οργή.
Ένας άλλοτε μεγάλος λαός, μεγάλος σε όλα , τώρα βιώνει αυτό που του αξίζει.
Μην το αρνιέσαι ! Αυτό αξίζει σε αυτήν την μεταπολιτευτική κουλτούρα της "αριστεράς" και των κομμουνιστών.
Αυτό έφτιαξες μόνος σου, με τα δικά σου χέρια. Τα δικά σου βρώμικα χέρια, που κλέβανε τόσα χρόνια , το μέλλον των ίδιων των παιδιών σου. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΣΑΙ.
Και αν δεν είσαι αυτός, τότε έγινες και εσύ με τη σειρά σου, όπως γίνανε και οι δίπλα σου.
Μα δε σε ένοιαζε για τους δίπλα σου, γιατί αν σε ένοιαζε θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Τώρα κάτσε και σάπισε , εκεί σε ένα παγκάκι , με αλλοεθνής εισβολείς τριγύρω σου που δε σέβονται τίποτα. Σε κλέβουν , σε βιάζουν, σε σκοτώνουν , σου λερώνουν την καρδιά πρώτα και ύστερα την Πατρίδα σου.
Πατρίδα, μια λέξη σχεδόν άγνωστη σε πολλούς, μια λέξη σίγουρα απαγορευμένη στα βρωμοκάναλα και στους προσκυνημένους της Βουλής.
Σε τίποτα, δεν αλλάξαμε , σε τίποτα δεν κάναμε πίσω ούτε βήμα ,ούτε και ποτέ θα κάνουμε.
Δε γίνεται να κάνουμε , γιατί είμαστε Ιδεολόγοι . Άνθρωποι επικίνδυνοι δηλαδή για το σημερινό Καθεστώς.
Όπως και να μας αποκαλούν, δε μας ενδιαφέρει, γιατί διαφέρουμε από όλους τους άλλους.
Βάζουμε βλέπεις πραγματικά πρώτα την Πατρίδα μας και ύστερα όλα τα άλλα και αυτό το βλέπεις στις πράξεις κυρίως και έπειτα στα λόγια.
Και λόγια δεν είπαμε ποτέ μεγάλα, πάντοτε βάζαμε όρια, ξέραμε που πηγαίναμε, πως και γιατί.
Πηγαίναμε μέχρι εκεί που μπορούσαμε, με τις πλάτες και τα χέρια μας, γιατί βλέπαμε τι γίνεται και το λέγαμε, αλλά δεν ήμασταν αρεστοί από την κοιμισμένη Κοινωνία μας.
Δεν πειράζει....
Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε σε όλους, φίλους και εχθρούς μας, είναι ότι αυτοί που μας φτάσανε εδώ θα λογοδοτήσουν σύντομα και τα κλεμμένα τους θα επιστραφούν στο λαό .
Μπορεί να μη γίνει με το γάντι όλο αυτό, όπως σας μάθανε τα βρωμοκάναλα τόσα χρόνια με τους πούστηδες, αλλά θα γίνει όπως και να έχει .
Και ένας Έλληνας να μείνει , θα λογοδοτήσουν και θα πληρώσουν.
Ευάγγελος dexter
Τ.Ο. Τρικάλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου