Μπορείς να νομίσεις και να πιστέψεις ό,τι θες. Μπορείς να δεις τις όμορφες εικόνες αυτού του κόσμου, και να προσπεράσεις τις άσχημες, που όμως - κι εδώ είναι που μπαίνει το "δυστυχώς" άνθρωπε - είναι οι πραγματικές. Όσο μικραίνεις τον κόσμο σου, τόσο ομορφαίνει, ωστόσο παράλληλα, απομακρύνεται η αλήθεια. Όσο όμως περισσότερο λατρέψεις την αλήθεια, τόσο πιο πολύ θα απομακρύνεσαι από αυτά που σου δίνουν την χαρά και τόσο πιο αβάσταχτος θα είναι ο πόνος. Προφήτης, ενός κόσμου που όλοι οι θνητοί μοιραία θα τον δοκιμάσουν. Άσχετα με το ποιος είναι ο καθένας, αργά ή γρήγορα το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο για όλους. Η ουσιαστική διαφορά όμως, που σε κάνει να ξεχωρίζεις από τους υπόλοιπους, είναι ότι επέλεξες να ζήσεις το δικό τους μέλλον από τώρα ήδη στο δικό σου παρόν, αυτό που θα έρθει για όλους αύριο να είναι για σένα το "σήμερα". Κι όσο βαρύ κι αν είναι το φορτίο της καθαρής πραγματικότητας, στο τέλος αλλά και κατά την διάρκεια δεν θα σε λυπηθεί κανείς, ούτε θα σε δοξάσει, ευτυχώς για σένα βεβαίως. Γιατί θα ήταν ηλίθιο να ψάχνεις την συμπόνια από αυτούς που θεωρείς αδύναμους, όπως και την αναγνώριση από αυτούς που θεωρείς ανόητους και ανήθικους. Ποιοι μένουν λοιπόν;
Μένουν αυτοί που βλέπουν - ή μπορούν να πιστέψουν και να δουν - το ίδιο με σένα.
Οπότε δεν είσαι μόνος.
πηγή: The X-Nation
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου