Η διείσδυσή μας στους εργασιακούς χώρους είναι ευκολότερη ακριβώς επειδή όντας αυτόνομοι δεν πάμε με κομματικές ταμπέλες που τόσο σιχαίνεται ο κόσμος. Ο αυτόνομος είναι φορέας εθνικιστικού "DNA" και μπορεί σε κάθε χώρο να δίνει το σκαρίφημα μιας εθνικιστικής ομάδας που μπορεί να μετεξελιχθεί σε σωματείο. Φτάνει εκεί που δε φτάνουν οι οργανωμένες κινήσεις λόγω της άκαμπτης δομής τους. Δεν είναι τυχαίο οτι η σύνθεση πχ. πρωτεϊνών στον οργανισμό γίνεται από πολλά κέντρα ταυτόχρονα με τον ίδιο ή παραπλήσιο τρόπο. Αυτό συμβαίνει γιατί με αυτό το τρόπο συντίθεται σε λογικό χρόνο τεράστιο πλήθος μορίων. Νομίζω οτι αυτή είναι η απάντηση στο πρόβλημα της μαζικότητας. Μόνο έτσι θα πετύχουμε να προσελκύσουμε μεγάλο αριθμό αγωνιστών στις τάξεις μας. Δε χάθηκε ο κόσμος αν δεν είναι και όλοι όπως τους θέλουμε ιδεολογικά, δεν ψάχνουμε για άγιους ούτε για μοναχούς, θα τα βρούμε όλα στη κοινή μας πορεία που κανείς δε μπορεί να προδιαγράψει. Να μην είμαστε πιο αυστηροί με τους άλλους από ότι με τον εαυτό μας, όλοι είμαστε ατελείς άνθρωποι και μέσα από τον καθημερινό αγώνα και τον εθνικιστικό τρόπο ζωής βελτιωνόμαστε. Άλλωστε να μη ξεχνάμε οτι ο νέος τύπος ανθρώπου που εισάγει ο εθνοκοινωνισμός είναι η ύψιστη κατάκτηση για το είδος μας σε αντίθεση με τα δίποδα του καπιταλισμού και του μπολσεβικισμού και κατακτιέται σταδιακά με άσκηση στα πλαίσια της κοινότητας.
Η δημιουργία μιας κρίσιμης μάζας εθνικο-κοινωνιστών είναι το προγεφύρωμα για την ύπαρξη της πρώτης μας "πατρίδας", για την απόκτηση του πρώτου ζωτικού χώρου που θα μας δώσει απτή πολιτική υπόσταση. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει εθνικιστική οργανωμένη κίνηση που να το διαθέτει. Η απόσπαση ψήφων αντίδρασης εξαιτίας της λαίλαπας των μεταναστών δεν είναι πολιτικός ζωτικός χώρος, γι αυτό και παρατηρούνται κινήσεις ψαρέματος στη κλασσική δεξαμενή της νεοδεξιάς και ακροδεξιάς τύπου ΛΑΟΣ, η οποία όντας γερασμένη, μικρή αριθμητικά και ετερόκλητη ιδεολογικά δε φτάνει μακρυά και αυτό είναι πασιφανές.Εκεί έρχεται για αυτούς σαν λύση η συμμαχία με το σύστημα η οποία θα δώσει μέσω των ΜΜΕ μια κάποια πρόσβαση στους ψηφοφόρους της αστικής δεξιάς αν και αυτό μάλλον θα αργήσει... και θέλει πολλά ανταλλάγματα. Νομίζω λοιπόν ότι μπορούμε να παρακάμψουμε τα αριθμητικά αδιέξοδα της συμπαγούς κινηματικής ακροδεξιάς με την εθνικό-συνδικαλιστική αυτόνομη οργάνωση σε δίκτυα Ελλήνων εργαζομένων. Βέβαια δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και ό,τι πιο δύσκολο, καθώς η συνδικαλιστική μορφή είναι η πιο ήπια μορφή πρωταρχικής οργάνωσης και εμφανίζει μεγάλη διεισδυτικότητα. Βέβαια δεν είμαστε ηλίθιοι να αναλωθούμε σε συνδικαλιστικές πρακτικές, τα σωματεία είναι τα οχήματα, όχι οι επιβάτες μας.
Συναγωνιστές θα τελειώσω παρομοιάζοντας ένα πολιτικό σχηματισμό με το σχήμα της πυραμίδας: όσο πιο μεγάλη η βάση της και συμπαγής η δομή της τόσο πιο ψηλά μπορεί να φτάσει. Το ζητούμενο δεν είναι ούτε η ποσότητα, ούτε η ποιότητα από μόνα τους αυτή τη στιγμή, αλλά η εξασφάλιση και των δύο σε ικανοποιητικό βαθμό ώστε η πρώτη μας "πατρίδα" να γίνει πραγματικότητα. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και έχουμε ήδη αργήσει!
Με τιμή,
Μαυρομετωπίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου