Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ…ΑΝΩΝΥΜΟΣ

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΟΘΙΑ

Το παρόν άρθρο αφιερώνεται σε όσους φίλους ρουφιάνους μας ρωτάνε: “πείτε μας τι κρύβεται πίσω από την Ελληνική Γροθιά”.

Σήμερα το πρωί με ξύπνησε ο ήχος του κινητού μου. ”Ποιος μου στέλνει μήνυμα τέτοια ώρα;” αναρωτήθηκα και κοιτάζοντας την οθόνη είδα ένα μήνυμα από την εταιρία κινητής τηλεφωνίας που μου έλεγε ότι αν δεν δηλώσω το καρτοκινητό μου σε λίγες μέρες η λειτουργία του θα διακοπεί.

“Σε λίγο θα πρέπει να δηλώσουμε και τι..σώβρακο φοράμε” είπα αγανακτισμένος και έριξα μια ματιά στο διαδίκτυο.

Τα μπλόγκς ακόμα κάνανε συζήτηση για την δολοφονία του δημοσιογράφου που ήταν η ψυχή του troktiko. Σκέφτηκα πως όλα αυτά μου θυμίζουν κάποιον πόλεμο που δεν έχει κηρυχθεί επίσημα αλλά υφίσταται. “Ας φτιάξω έναν καφέ να ανοίξω το μάτι μου λίγο μπας και μου έρθει καμιά ιδέα για το τι πρέπει να γίνει με όλα αυτά”, μονολόγησα και πήγα στην κουζίνα του σπιτιού μου οπού ξεκίνησα να φτιάχνω τον αγαπημένο μου καφέ. Ακριβώς απέναντι από το παράθυρο της κουζίνας μου βρίσκεται το υποκατάστημα μεγάλης τράπεζας και εγώ μην έχοντας άλλη επιλογή, κάθε πρωί που φτιάχνω τον καφέ μου, είμαι υποχρεωμένος να βλέπω αυτό το...άντρο του χρήματος. Έτσι και σήμερα, την ώρα που έφτιαχνα τον καφέ που λέγαμε, παρατηρούσα αφηρημένος την τράπεζα και η ματιά μου έπεσε ασυναίσθητα στις κάμερες που είχε γύρω της. “Αμάν πια,όπου και να κοιτάξω βλέπω μια χούντα που θέλει να φιμώσει τα πάντα και να έχει τους πάντες υπό έλεγχο” είπα και ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα στο μυαλό: “Αυτό είναι η δύναμη και η αδυναμία του συστήματος. Αυτός είναι ο πόλεμος του μέλλοντος.... η ανωνυμία!!!”.

Για σκεφτείτε λίγο ποιο είναι το πρωταρχικό μέλημα του συστήματος. Τι κοινό μπορεί να έχουν οι κάμερες,οι παρακολουθήσεις των κινητών και ο πόλεμος εναντίον των ελεύθερων μπλόγκερ; Μα την μάχη κατά της ανωνυμίας φυσικά. Κινούμαστε σε ένα σύστημα που όλα όσα μας επιβάλλονται έχουν ως σκοπό τον τελικό μας έλεγχο από αυτό. Πως γίνεται αυτό; Μα φυσικά με το να ενταχθούμε σε κάποιο γρανάζι του συστήματος και να γίνουμε κομμάτι του. Δεν έχει σημασία αν το γρανάζι αυτό είναι δεξιό η αριστερό, ούτε παίζει ρόλο αν είναι κίτρινο η κόκκινο!!! Σημασία έχει να είμαστε αγκιστρωμένοι σε κάποιο γρανάζι και τότε η μηχανή δουλεύει...ρολόι!

Η συνέχεια εδώ :   http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/07/blog-post_7016.html