Η "απάντηση μας" , μέσο ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ. Αυτά που θέλαμε να πούμε ακριβώς....

Ο χαρακτήρας του αγώνα μας...

Δεν είναι λίγοι οι συναγωνιστές οι οποίοι κατά διαστήματα έχουν εκφράσει την επιθυμία να μάθουν περισσότερα για τον αυτόνομο αγώνα. Ευθύς εξαρχής απομυθοποιώ τα όποια «μυστικά» και τις όποιες μυστικοπάθειες ενυπάρχουν στο νου του καθενός εις ό,τι αφορά την αυτόνομη οδό των αγωνιζομένων Εθνικιστών! Ο εθνικιστικός αγώνας ζημιώθηκε από τους γραφικούς της δεξιάς, της αριστεράς, του κέντρου και των άκρων των προαναφερθεισών συνιστωσών, τους «κοινωνικά ευαίσθητους», τους παντογνώστες, τους λαλίστατους, τους θιασώτες απονεκρωμένων ιδεολογημάτων και σε καμία των περιπτώσεων από τους «άμυαλους επαναστάτες», τους «ανώριμους» και τους «ανεξέλεγκτους πιτσιρικάδες». Σταράτες κουβέντες που αμφισβητούν ευθέως τις προηγούμενες γενεές για τα δήθεν «κατορθώματά» τους. Ναι, διαθέτουμε αυτήν την αρετή. Το θράσος να τα βάζουμε με όλους και με όλα.

Το σύστημα, θέλοντας να ξεριζώσει στην εθνικιστική νεολαία κάθε διάθεση ανατρεπτικού εθνικισμού, την οδήγησε μέσω των «έξυπνων» ηγεσιών και των ανέξοδων μεθόδων σε μια κατηφόρα ιδεολογική και κατά συνέπεια αυτού σε επίπεδο δυναμικής πλέον να παραπαίει για αρκετά χρόνια. Η ατομική ευθύνη βαραίνει πάντοτε όσους ακολούθησαν την εσφαλμένη οδό υπ’ ευθύνη τους. Εδώ ανοίγεται μια τομή στο κίνημα, για όλους όσοι επιθυμούν να βλέπουν με στοχαστικό και αυτοανακλαστικό ρομαντισμό τα γεγονότα στη ζωή τους. Όπως δηλαδή τα βλέπουν και τα αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι και ειδικότερα οι Εθνικιστές και Επαναστάτες, το πιο υγιές κομμάτι αυτής της παρηκμασμένης κοινωνίας. Το σύστημα δεν ήταν ποτέ διατεθειμένο και δεν θα είναι ποτέ ουδέτερο, να αφήσει την πιο επικίνδυνη ιδεολογία - τρόπο ζωής να ανθήσει και να επεκταθεί. Ήμασταν και παραμένουμε τα «άνθη του κακού» στην οπτική του, αν μπορούμε να το παρομοιάσουμε με έναν τερατώδη οργανισμό, που εποφθαλμιά στην εξόντωση του Έθνους. Το τέρας - κράτος συνηγορεί αποφασιστικά προς αυτήν την τελείωση. Από την άλλη, η ύπαρξη των Αυτόνομων συνιστά μια ολοκληρωτική αναγκαιότητα για το μέλλον του εθνικιστικού κινήματος και του εθνικού κορμού. Στην κοινωνία του εκμαυλισμού των συνειδήσεων και της αστικής γραφειοκρατικής υποκρισίας υψώνεται μια φωνή ειλικρινούς εξέγερσης και περηφάνιας αντιτιθέμενη στους μύθους τους οποίους έχουν σκοπίμως καλλιεργήσει το σύστημα και οι ινστρούχτορες του, οι οποίοι δεν είναι άλλοι απο τους ιδεολογικούς του καθοδηγητές.

Ένας εθνικιστικός «χώρος», ο οποίος σκοπίμως εγκλωβίστηκε στην λογική ενός πολιτικού χώρου - στη λογική μιας πολιτικής «σοσιαλιστικής Κούβας», διότι δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστικά πεδίο πολιτικών ζυμώσεων, αλλά τουναντίον χρησιμοθηρικών πολιτικών διεργασιών, οι οποίες μετά από τόσα χρόνια ελιγμών και «στρατηγικών» οδήγησαν με άσκοπη ειλικρίνεια στα θαυμαστά αποτελέσματα του σήμερα. Σε μια φτηνή και ανύπαρκτη ουσιαστικά αντιπροσώπευση (εκλογική και μη) και σε μια καθολική καταστολή των εθνικιστικών ιδεών σε όλες τις βαθμίδες του κοινωνικού ιστού. Όσοι ονειροπόλοι θα διαφωνήσουν με τις αντιλήψεις μας, τους αφήνουμε με το ελεύθερο δικαίωμα να ονειρεύονται μέσα στις άδειες κάλπες και τις αυταπάτες που οδηγούν σε αυτά τα αποτελέσματα. Ο Αυτόνομος αγώνας δεν έχει και ούτε θέλει να έχει οποιαδήποτε σχέση με διαδικασίες που ανήκουν σε ένα ιδεολογικά παράλογο σύστημα, οι οποίες ενισχύουν εκείνο και την νομιμότητά του με οποιοδήποτε τρόπο.

Υπάρχει η εσφαλμένη και ιδιαίτερα ζημιογόνος νοοτροπία στους συμπατριώτες μας και είναι αναπόδραστος πραγματικότητα ότι είναι η ίδια η οποία έχει προξενήσει την κατάσταση την οποία όλοι μας βιώνουμε, σύμφωνα με την οποία «τα θέλουμε όλα έτοιμα» και δίχως να κοπιάσουμε στο ελάχιστο. Περιμένουμε να μας προσφερθούν ως μάννα εξ’ ουρανού οι πολυπόθητες συνταγές της ευλογημένης επανάστασης και η μυστική κονσόλα της επιτυχημένης δράσης. Στην κατάντια του σημερινού κοινοβουλευτικού συστήματος, δεν οφείλουμε να τηρούμε κανένα πρόσχημα αστικής νομιμοφροσύνης, διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν προσχήματα για να τηρηθούν απο κανέναν και πολύ δε περισσότερο απο εμάς τους Εθνικιστές, που στο κάτω κάτω δεν χρωστάμε σε κανέναν. Η νομιμοφάνεια ενδεχομένως σε ένα άχρωμο πολιτικά καθεστώς, θα μπορούσε να γίνει ίσως και κατανοητή σε ένα μέρος της. Στο σημερινό άθλιο απο κάθε άποψη (αισθητική, ιδεολογική, πολιτική, κοινωνική, οικονομική, βιολογική κ.α) καθεστώς είναι εντελώς παράλογο να επιδιώκει κανείς να είναι εναρμονισμένος με κανόνες και πρότυπα. Τα υγιή πρότυπα τα δημιουργούμε μόνοι μας και κανένας δεν τα δημιουργεί για λογαριασμό μας. Εξάλλου η κοινωνία η ίδια μας προσφέρει αφιλοκερδώς σωρεία φτηνών και ασθενικών προτύπων. Όποιος εξακολουθεί να ακολουθεί πρότυπα φτιαγμένα και δομημένα απο τις συστημικές δομές, απλώς σκάβει τον λάκο του διότι κάνει μισές επαναστάσεις. Φιλοδοξεί κατ’ αυτόν τον τρόπο λοιπόν να ρέπει προς την ιδεολογική φιλασθένεια... (συνεχίζεται...)

«Οικοδόμος» ...του μέλλοντος

 

http://www.ediktyo.gr/