Ο καθηγητής Κουλουμπής και το φοβικό σύνδρομο περί Τουρκίας

Toυ Κώστα Πικραμένου

O κ. Θεόδωρος Κουλουμπής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών & αντιπρόεδρος του (σ.σ γνωστού κρατικοδίαιτου και αμερικανόφιλου) ΕΛΙΑΜΕΠ φρόντισε, λίγο πριν την νέο-οθωμανική άφιξη του Ερντογάν μετά των υπουργών αυτού, να θέσει και πάλι τα «αμείλικτα ερωτήματα» του προς την Ελληνική κοινή γνώμη σχετικά με τη διαχείριση της «έναντι του Αιγαίου Τουρκιάς»…

Σε άρθρο του στη Καθημερινή της Κυριακής (25/4/2010), η οποία δίνει βήμα, σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση, στη «ακαδημαϊκή παρέα» του ΕΛΙΑΜΕΠ (Τσούκαλης, Βερέμης, Γρηγοριάδης, Ντόκος, Κουλουμπής, Παπαχελάς κλπ) ο εν λόγω καθηγητής επανέλαβε τις τετριμμένες πλέον θέσεις του περί «νέο-οθωμανικού πολιτικού ρεαλισμού» εκ μέρους της Ελλάδος.

Απορώ γιατί μέχρι τώρα ο κ. Κουλουμπής δεν έχει λάβει τις απαντήσεις στα «αμείλικτα ερώτηματα» που θέτει. Θα ήθελα να τον «διαφωτίσω» σχετικά γιατί δείχνει να βρίσκεται εκτός νέο-οθωμανικής πραγματικότητας…

Γράφει λοιπόν ο κ. Κουλουμπής για τους υπερ-πατριώτες διανοητές, πολιτικούς κλπ.
«Για παράδειγμα, όταν ερωτώ εάν μια πιο ενεργητική και αντεπιθετική στάση απέναντι στην Τουρκία συνεπάγεται στρατιωτική εμπλοκή ή κλιμάκωση τύπου Ιμίων (π.χ., αν θα έπρεπε να καταρριφθεί ένα τουρκικό αεροπλάνο που υπερίπταται ελληνικού εδάφους), η απάντηση είναι «όχι, όχι, όχι, και μην κάνεις προβοκατόρικες ερωτήσεις».

Κ. Κουλουμπή δε γνωρίζω σε ποιους απευθύνετε αυτές τις ερωτήσεις αλλά αν θέλετε πραγματικά απάντηση στο ερώτημα σας, σας γράφω το εξής :

Με βάση το Διεθνές και Εθνικό Δίκαιο κάθε πράξη, παράβαση ή παράληψη των υποκειμένων του (δηλαδή τα κράτη) συνεπάγεται και ένα νομικό-νόμιμο αποτέλεσμα. Υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες όταν π.χ. ένα Τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος παραβιάζει τον Ελληνικό Εναέριο Χώρο (αναγνώριση, αναχαίτηση, κατάρριψη κλπ). Αν η Ελλάς εφαρμόζει τις διαδικασίες ή όχι αφορά πολιτικές και στρατιωτικές εκτιμήσεις των εκάστοτε αρμοδιών Αρχών. Δεν ΠΡΕΠΕΙ να είναι θέμα πατριωτισμού ή «φοβικού συνδρόμου» έναντι της Τουρκίας. Άρα το ερώτημα σας είναι ΛΑΘΟΣ. Εσείς φοβάστε ότι την επόμενη στιγμή μίας κατάρριψης ενός Τουρκικού μαχητικού, θα ακολουθήσει μαζικός βομβαρδισμός της Ελλάδος με Τουρκικούς πυραύλους εδάφους – εδάφους ή ναυμαχία στο μέσον του Αιγαίου. Αυτά είναι αστειότητες καθώς ένας πόλεμος προυποθέτει πολύμηνη προετοιμασία, συλλογή πληροφοριών, συντονισμό πολιτικών και στρατιωτικών οργάνων, μεταφορά μονάδων σε προβλεπόμενες θέσεις μάχης κλπ.

Σας παραθέτω μόνο λίγα παραδείγματα :

Η βύθιση Νοτιο-Κορεάτικης κορβέτας πριν από μία εβδομάδα ΔΕΝ οδήγησε σε πόλεμο με τη Βόρεια Κορέα. Η σύλληψη Βρεττάνων στρατιωτών στα Ιρανικά Χωρικά Ύδατα ΔΕΝ οδήγησε σε πόλεμο Ιράν – Βρετανίας. Ο βομβαρδισμός από την Ισραηλινή Αεροπορία Συριακών στόχων πριν 2 χρόνια ΔΕΝ οδήγησε σε πόλεμο Συρίας – Ισραήλ.

Εν ολίγοις, το μήνυμα που «πέρασαν» προς εχθρούς και φίλους, τόσο το Ισραήλ όσο και η Β. Κορέα και το Ιράν ήταν σαφές: Με την εθνική μας αξιοπρέπεια ΔΕΝ μπορεί να παίζει ΚΑΝΕΙΣ. Την Ελληνική αξιοπρέπεια ΕΣΕΙΣ πως την αντιλαμβάνεστε ;

Ο κ. Κουλουμπής συνεχίζει στο άρθρο του :

Από την άλλη πλευρά του διαλόγου βρίσκονται αυτοί (και μαζί τους ο γράφων) που πιστεύουν ότι ο δρόμος της σύνεσης (το κορυφαίο χαρακτηριστικό του πολιτικού ρεαλισμού) πρέπει να βασίζεται σε μία απλή συνταγή: προώθηση διπλωματικού διαλόγου με την Τουρκία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου (διμερώς ή με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) και συγχρόνως υποστήριξη, με αυστηρές προϋποθέσεις, της τουρκικής ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Κ. Κουλουμπή ο διπλωματικός διάλογος με την Τουρκία, όπως αυτός θεσμοθετήθηκε (το 2002) με ΥΠΕΞ τον νυν πρωθυπουργό Γ. Α. Παπανδρεου αποδείχτηκε μετά από σχεδόν 50 διμερείς συναντήσεις ως «χάσιμο χρόνου». Κάτι αντίστοιχο με τις διμερείς συναντήσεις για το Συνταγματικό όνομα των Σκοπίων. Άρα για ποια προώθηση διπλωματικού διαλόγου γράφετε; Ποιος σας είπε ότι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο αποτελεί τη ΜΟΝΗ διαφορά για Νέο-οθωμανούς και Κεμαλιστές ; Διαβάσετε την πρόσφατη συνέντευξη Νταβούτογλου;

Ο κ. Κουλουμπής συνεχίζει :

Πάντως, με δεδομένη τη σημερινή αμφιθυμία στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας ανάμεσα στον επιθετικό αναθεωρητισμό και μια πολιτική καλής γειτονίας, η διατήρηση μιας επαρκούς ισορροπίας στρατιωτικών δυνάμεων παραμένει εκ των ων ουκ άνευ για τη διατήρηση της αποτροπής και την εξασφάλιση της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Κ. Κουλουμπή αν θεωρείτε ως «επιθετικό αναθεωρητισμό» τους Κεμαλιστές, και ως «πολιτική καλής γειτονίας» τους Νέο-Οθωμανούς του δίδυμου Ερντογαν-Νταβούτογλου, η γνώση σας για τη σύγχρονη Τουρκία είναι επικίνδυνα ελλιπής… Το δόγμα «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες» δεν αφορά τους γείτονες αλλά τα προβλήματα της ίδιας της Τουρκίας. Ο Νταβούτογλου προτείνει στους γείτονες της Τουρκίας «Στρατηγικά Συμβούλια Συνεργασίας», προκειμένου να θέσει οικονομικά, πολιτικά, και γεωστρατηγικά τα γειτονικά κράτη υπό Τουρκική επιρροή. Σε αυτό συμβάλλουν βέβαια τα μεγέθη της Τουρκικής οικονομίας έναντι των γειτόνων της.

Γράφετε ότι :

Ο Βενιζέλος και ο Ατατούρκ, οκτώ μόλις χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κατάφεραν να συνάψουν ένα ελληνοτουρκικό σύμφωνο ειρήνης και φιλίας.

Εξηγείστε μας (σε επόμενο άρθρο σας) τι κέρδισε η Ελλάς και ο προσφυγικός Ελληνισμός (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Καππαδόκες κλπ) από αυτό το ελληνοτουρκικό σύμφωνο ειρήνης και φιλίας…

Ξέρετε στη ζωή όλα είναι θέμα αισθητικής… Απλά, εμείς (ως νέα γενιά) δε θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν τις επόμενες δεακετίες σε μία Νέο-οθωμανική επαρχία όπως η σημερινή πολιτικο-οικονομική ελίτ προορίζει την Ελλάδα του ΔΝΤ. 

http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/