Η Τουρκία επιτίθεται

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Η Χίλαρυ Κλίντον απένειμε προ ημερών στην Τουρκία τον τίτλο της «αναδυόμενης παγκόσμιας δύναμης». Δεν θέλει και πολύ άμα σου λένε τέτοια να καβαλήσεις το καλάμι. Ιδίως όταν τρέφεις από μόνος σου (νέο)οθωμανικά αυτοκρατορικά όνειρα. Και έτσι να ξεχάσεις ότι η απονομή τίτλων είναι άνευ αξίας.
Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, δεν έχουν ανάγκη τις ΗΠΑ για να θεωρηθούν αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις-η Ρωσία είναι ειδική περίπτωση, πυρηνικής (υπέρ)δύναμης. Πολύ περισσότερο όταν οι ΗΠΑ ταυτόχρονα με τις (δωρεάν) φιλοφρονήσεις αφήνουν να επικρέμαται επί της Τουρκίας η κοφτερή Δαμόκλειος Σπάθη του Κουρδικού.
Με λόγια απλά αν η Τουρκία δεν εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, αν πάει να ξεφύγει από το ρόλο του πιστού υπηρέτη και ενδιάμεσου, οι ΗΠΑ έχουν στη θράκα το σχέδιο «Κουρδικό κράτος» και διαμελισμό της Τουρκίας. Ένα φύσημα από την Ουάσιγκτον και πήρε φωτιά η Άγκυρα.
Βεβαίως επειδή η αμερικανική στρατηγική συμπίπτει τώρα με τις τουρκικές βλέψεις στην ευρύτερη περιοχή (και όχι μόνο για Ελλάδα/Κύπρο) η Άγκυρα γίνεται ενοχλητική, ίσως και επικίνδυνη.
Αντίστροφα όσο η Ελλάδα δεν υποτάσσεται στις τουρκικές βλέψεις (που τροφοδοτούνται από τους αμερικανικούς σχεδιασμούς) τόσο δεν θα βρίσκουμε την ησυχία μας. Η Τουρκία του Ερντογάν δεν εξάγει κάποια εσωτερική της κρίση. Αντίθετα υπηρετεί ένα ευρύτερο και επιθετικό σχεδιασμό της (χωλαίνουσας) υπερδύναμης για αναδιάρθρωση της περιοχής με πρώτο θύμα όχι την Ελλάδα αλλά τους έως χθες κυρίαρχους: τους κεμαλιστές αξιωματικούς.
Η επιτυχία της αναδιάρθρωσης συναρτάται με ανατροπές κυβερνήσεων, αλλαγές προσώπων, αναδόμηση των συσχετισμών ισχύος στο εσωτερικό καθεστώς, στην Τουρκία και όπου αλλού χρειάζεται. Άμεσος στόχος είναι να εκλείψουν τα ελληνοκυπριακά παράσιτα, οι πρωτοβουλίες προς Ρωσία, Γαλλία, Ιταλία για πετρέλαια και αγωγούς. Τα (σεξουαλικά) σκάνδαλα του Μπερλουσκόνι μυρίζουν πετρέλαιο και γκάζι.
Μέρκελ και Σαρκοζί μίλησαν πρόσφατα για «σύνορα της Ευρώπης». Η τουρκική επιβουλή (σε Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο) από διμερής μπορούσε να μετατραπεί σε ευρωπαϊκή υπόθεση, όπως πάντα θέλαμε. Αλλά για να αναγνωριστούν ως ευρωπαϊκά τα ελληνικά σύνορα πρέπει να τα φυλάμε σαν Κέρβεροι, όχι να τα αφήνουμε «θολά». Οι ευρωπαίοι σύμμαχοι θα συντρέξουν αν είμαστε αποφασιστικοί και αποφασισμένοι.
Στην Αθήνα λένε ότι η Τουρκία είναι επιθετική επειδή χάνει την ένταξη. Λάθος. Όσο ισχυρότερη είναι η Τουρκία τόσο θα δελεάζει την ΕΕ με την επιρροή της στην ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία εκτός ΕΕ είναι απομονωμένη και απροστάτευτη. Κινδυνεύει από το λύκο που τη σαγηνεύει τώρα με γλυκόλογα.
Η καμπάνα του 22 δεν ηχεί μόνο στην Αθήνα ως καταστροφή. Ακούγεται και στην Άγκυρα…